محل تبلیغات شما

ثبت برند لاتین - مشاوره ثبت شرکت




برابر ماده 16 قانون تجارت در نقاطی که وزارت دادگستری لازم بداند دفتری به نام دفتر ثبت تجاری تشکیل می دهد و هدف از تاسیس چنین دفتری اینست که امور تجاری تحت نظم و انتظام و ضوابطی باشد و برای این منظور اسم تجار و نوع فعالیت تجاری آن ها در دفتر مزبور ضبط می گردد و کلیه اشخاصی که به امر تجارت اشتغال دارند خواه ایرانی بوده و خواه بیگانه باید در مدتی که تعیین گردیده اسم خود را در آن دفتر ثبت نمایند و در صورت تخلف به جزای نقدی از 200 ریال تا 2000 ریال محکوم می شوند و البته کسبه جزء از انجام این اعمال یعنی ثبت اسم خود معاف می باشند و اینکه چه کسانی کسبه جزء می باشند آیین نامه هایی که از طرف وزارت دادگستری تهیه و تنظیم گردیده مشخص و معلوم نموده که از موضوع بحث ما خارج است.
دفاتر مزبور حاوی نام و مشخصات کامل تجار و بنگاه های بازرگانی و شرکت های تجاری می باشد و در حقیقت هم نام اشخاص حقیقی و هم نام اشخاص حقیقی و هم نام اشخاص حقوقی در آن ثبت می شود و صفحات دفاتر مزبور در ابتدای کار وسیله دادستان محل و یا نماینده او شماره گذاری و امضاء می گردد و به مهر دادسرا ور می شود. و تعداد صفحات با تمام حروف در اول و آخر هر دفتر با ذکر تاریخ مشخص می گردد و برای ثبت هر شماره یک صفحه مخصوص وجود دارد. و منظور از قید تمام صفحات اینست که کلیه صفحات آن معلوم بوده و به طور واضح معلوم گردد که دارای چند صفحه است تا احیاناَ فرد یا افرادی نتوانند صفحه یا صفحاتی به آن اضافه نموده یا کسر نمایند و راهی برای سوء استفاده و تخلف وجود نداشته باشد.
لازم به ذکر است که علاوه بر ثبت نام کلیه تجار و بازرگانان و بنگاه های بازرگانی و شرکت های تجاری ایرانی نام تجار و شرکت های تجاری خارجی که مرکز اصلی یا تجارتخانه آن ها در ایران قرار دارد یا اینکه مرکز اصلی تجارتخانه در خارج بوده لیکن شعبه یا شعبی در ایران دارند باید مانند تجار ایرانی در دفاتر مزبور به ثبت برسد.
البته در حال حاضر تجار و شرکت ها و بنگاه های تجاری مقیم تهران برای این منظور باید به اداره ثبت شرکت های تجاری و مالکیت صنعتی و در شهرستان ها به همان دفتری که برای این منظور اختصاص داده شده مراجعه نموده و سه نسخه از اظهارنامه های چاپی که در اختیار آن مراکز قرار دارد دریافت و پس از تنظیم به همان مراکز تحویل و رسید آن را اخذ نمایید.

اظهارنامه دفتر ثبت تجاری
برابر ماده 6 آیین نامه مزبور، در اظهارنامه باید نکات ذیل به ترتیبی که شماره گذاری گردیده است نوشته گردد :
1- نام و نام خانوادگی بازرگان و رئیس بنگاه و مدیران شرکت و اسم تجارتخانه یا بنگاه یا شرکت.
2- تاریخ و محل تولد و شماره شناسنامه و محل صدور.
3- تابعیت اصلی و تابعیت فعلی .
4- در صورتی که تابعیت کشور دیگری را تحصیل نموده باشند تاریخ و طرز تحصیل تابعیت ثانوی هم باید قید گردد.
5- تاریخ ورود به ایران و شماره و محل صدور پروانه اقامت برای خارجیان.
6- محل اقامت شخصی، محل تجارتخانه یا بنگاه با قید نشانی کامل محل مرکز اصلی شرکت و شعبات آن.
7- میزان سرمایه در شرکت های تجاری.
8- شماره ثبت منگنه و پلمپ دفاتر تجاری با مواد 6 و 12 قانون تجارت.
9- عنوان تلگرافی، شماره تلفن، کتاب رمز تجاری ( اگر داشته باشد ).
10- قید شماره ثبت علائم تجاری
11- در صورتی که شرکت یا بنگاه یا تاجر منحصراَ به معاملات داخلی اشتغال دارد باید نوع معاملات و نام کالایی که مورد معامله می باشد قید شود.
12- هرگاه شرکت یا تجارتخانه یا بنگاه به تجارت خارجی اشتغال داشته باشد باید معین نماید که وارد کننده است یا صادرکننده یا حق العمل کار یا هر سه و در صورت امکان ارقام کالای عمده ای که اختصاصاَ صادر یا وارد می نماید معین گردد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.



شرکت سهامی خاص، شرکت بازرگانی است و سرمایه آن که قانوناً در موقع تاسیس از یک میلیون ریال کمتر نخواهد بود، به سهام تقسیم شده و کلیه سهام آن به وسیله سهام داران تعهد و تامین می گردد و مسئولیت صاحبان سهام که تعداد آن ها نباید کمتر از سه نفر باشد، محدود به مبلغ اسمی سهام آن هاست. سرمایه ی شرکت سهامی خاص بوسیله ی خود موسسین تامین می شود
با ثبت شرکت سهامی خاص، می توان با جمع آوری سرمایه های کوچک  در محیطی دوستانه ، به انجام فعالیت تجاری پرداخت. البته ،سرمایه شرکت های سهامی خاص قابل معامله در بازار بورس نیست اما توسط مردم به راحتی قابل داد و ستد می باشد.
شرکت های سهامی خاص به طور کلی محدودیتی برای فعالیت ندارند و قانونگذار شرکت سهامی را هر چند ، فعالیت آن تجاری نباشد شرکت بازرگانی و تجاری محسوب می نماید.
ثبت تغییرات در شرکت سهامی خاص : 
پس از این که شرکت سهامی به ثبت رسید، ممکن است به دلایل گوناگونی نیازبه تغییراتی در نظام ساختاری و اساسنامه ی خود داشته باشد.
از جمله انواع تغییرات در شرکت سهامی خاص می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
– تغییر موضوع فعالیت شرکت
– تغییرمحل آدرس و مکان شرکت
– تغییر نام شرکت
– کاهش وافزایش سرمایه شرکت
– انتقال نوع سهام شرکت
– انحلال شرکت
– صلاحیت اعمال تغییرات در شرکت سهامی خاص :
تغییر کلیه مواردی که دراساسنامه وجود دارد درصلاحیت مجمع فوق العاده می باشد. انواع مواردی که در این دسته قرار دارند به قرار ذیل است :
– انحلال شرکت
– افزایش و کاهش سرمایه
– ورود وخروج شریک یا شرکا
– تغییرنام شرکت
– تغییروالحاق به موضوع شرکتسهامی خاص
– تغییرآدرس شرکت          
– تغییر دارندگان حق امضا (تبدیل حق امضای انفرادی به مشترکا یا بالعکس)
– تبدیل سهام شرکت ها(بانام به بی نام)
– نقل و انتقال سهام (درسهامی خاص) می باشد
همچنین ، برخی از تغییرات در صلاحیت مجمع عمومی عادی می باشد. این تغییرات عبارت است از :
– انتخاب رومه
– تصویب ترازسود و زیان شرکت
– تعیین و تصویب بیلان مالی
– انتخاب بازرسین
– انتخاب یا تمدید اعضای هیات مدیره و تعیین سمت آنها
– تغییرحق امضا
نکته : در صورتی که اساسنامه شرکت اجازه بدهد برخی از تغییرات مانند : تغییرآدرس شرکت یا غیره می تواند توسط هیات مدیره شرکت انجام گیرد.
برای ثبت تغییرات شرکت، باید یک سری مراحل قانونی طی گردد. در ادامه، جهت آشنایی بیشتر شما عزیزان از نحوه ی ثبت تغییرات در شرکت سهامی خاص، به توضیحاتی در رابطه با بعضی از این تغییرات پرداخته ایم .
1- تغییر نام شرکت سهامی خاص
اشخاص حقوقی (شرکت) پس از ثبت، می توانند نام خود را تغییر دهند.
مراحل تغییر نام شرکت سهامی خاص به قرار ذیل است :
– تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.
– رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه شرکت
– بعد از تنظیم صورتجلسه،اصل صورتجلسه به انضمام:
الف: لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای آنان رسیده است.
ب: ا صل رومه حاوی آگهی دعوت تحویل اداره ثبت شرکت ها خواهد شد.
2- تغییر موضوع شرکت سهامی خاص :       
موضوع فعالیت شرکت، هدف اصلی شرکت می باشد که این موضوع به هر دلیل که شرکت صلاح بداند قابل تغییر خواهد بود. همان طور که اشاره شد، اعمال تغییر، الحاق و یا حذف بخشی از موضوع شرکت در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده می باشد.  در صورتیکه موضوع جدید شرکت نیاز به اخذ مجوز از اداره و یا نهادی را داشته باشد باید قبل از اقدام ، از سازمان و نهاد مرتبط مجوز اخذ نمایید.

مدارک مورد نیاز تغییر موضوع شرکت سهامی خاص :
– صورتجلسه و امضای آن به وسیله اعضای هیأت رئیسه.
–  لیست سهامداران که در جلسه حضور داشتند و امضای آنها.
– اصل صورتجلسه ، لیست سهامداران حاضر در جلسه، اصل رومه آگهی دعوت و مجوز اخذ شده به اداره ثبت شرکتها.
– اخذ مجوز در صورت نیاز و با توجه به تشخیص کارشناس.
3- تغییر آدرس شرکت سهامی خاص :
شرکت های سهامی خاص با توجه به دلایل گوناگون من جمله: گستردگی فعالیت و یا استیجاری بودن و یا شراکتی بودن محل فعالیت شرکت ممکن است در زمان فعالیت خود موقعیت مکانی خود را تغییر دهد.
جهت تغییر در آدرس شرکت، طی مراحل ذیل اامی است :
الف- تشکیل جلسه مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورت جلسه که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.
ب- رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه شرکت.قابل ذکر است هر گاه اختیار تغییر محل شرکت در اساسنامه به هیات مدیره شرکت تفویض شده باشد،هیات مدیره با تنظیم صورت جلسه نسبت به ثبت تغییر محل شرکت اقدام می کند.چنانچه تغییر محل شرکت از یک شهرستان به شهرستان دیگر باشد،باید پرونده شرکت به شهرستان مربوطه با درخواست هیات مدیره با تصویب و تنظیم صورت جلسه ارسال شود.
4- نقل و انتقال سهام شرکت سهامی خاص :
نقل و انتقال سهام مستم تنظیم سند رسمی نیست اما در مقررات قانونی تشریفاتی برای انتقال سهام با نام قرار داده شده است.
برای نقل و انتقال در شرکت سهامی خاص تمامی افراد واگذارکننده سهامی و گیرنده می بایست مالیات خود را به ادارات مربوطه پرداخت نمایند.
مراحل نقل و انتقال در شرکت سهامی خاص :
_تنظیم صورتجلسه
_مراجعه ی واگذار کنندگان سهامی و گیرنده به اداره مالیاتی ممیز مالیاتی شرکت مربوطه
__پرداخت مالیات انتقال سهام  و اخذ  گواهی پرداخت مالیات
_ارایه ی مدارک ثبتی

مدارک لازم جهت نقل و انتقال سهامی شرکت :
_کپی آگهی تاسیس
_کپی رومه رسمی تاسیس
_کپی شناسنامه و کارت ملی تمامی سهامداران فعلی و جدید
_کپی آگهی آخرین تغییرات(در صورت وجود تغییرات)
5– کاهش سرمایه شرکت سهامی خاص :
کاهش سرمایه شرکت به دو طریق انجام می شود :
الف) کاهش سرمایه اجباری            ب) کاهش سرمایه اختیاری
الف) کاهش اجباری سرمایه ی شرکت سهامی خاص
سرمایه ی شرکت در دو مورد بایستی به طور اجباری کاهش یابد:
الف) وفق ماده ی 34 قانون تجارت:چنانچه سرمایه تعهدی شرکت در مدت مقرر در اساسنامه پرذاخت نشود هیات مدیره مکلف است با دعوت از مجمع عمومی فوق العاده نسبت به کاهش سرمایه ی شرکت تا میزان مبلغ پرداخت شده ی سرمایه اقدام کند.
ب) وفق ماده ی 141 قانون تجارت اگر در اثر زیان های وارده حداقل نصف سرمایه ی شرکت از بین برود هیات مدیره مکلف است با دعوت از مجمع عمومی فوق العاده نسبت به انحلال شرکت یا تقلیل اجباری سرمایه ی شرکت اقدام کند.
چند نکته :
چنانچه مجمع عمومی با حد نصاب اکثریت تشکیل شود بایستی تشریفات دعوت وفق اساسنامه و قانون تجارت رعایت شود.
پس از اعمال کاهش سرمایه،به هر طریق نباید سرمایه ی شرکت از حد مقرر در قانون کمتر شود.
ب) کاهش سرمایه اختیاری:
مجمع عمومی فوق العاده ی شرکت می تواند با پیشنهاد هیات مدیره در مورد کاهش اختیاری سرمایه شرکت اتخاذ تصمیم نماید مشروط به اینکه:
اولاَ: بر اثر کاهش سرمایه به تساوی حقوق صاحبان سهام لطمه ای وارد نشود.
ثانیاَ: سرمایه ی شرکت از حداقل مقرر در قانون (یک میلیون ریال)کمتر نشود.
کاهش اختیاری سرمایه از طریق کاهش بهای اسمی سهام به نسبت تساوی و رد مبلغ کاهش یافته در سهم به صاحب آن انجام می گیرد.

مدارک لازم جهت ثبت کاهش سرمایه شرکت سهامی خاص :
– صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده و چنانچه اساسنامه به هیئت مدیره تفویض شده باشد صورتجلسه هیئت مدیره
– ارائه لیست کلیه سهامداران و مشخص کردن تعداد آنان پس از کاهش سرمایه شرکت
– آگهی دادن کاهش سرمایه در رومه رسمی کثیرالانتشارکشور
– در صورت تشکیل جلسه با اکثریت اعضاء اصل آگهی دعوت به همراه رومه لازم می باشد.
– گواهی عدم ایجاد دادخواست اعتراض برای کاهش سرمایه از مراجع قضایی و حقوقی.
6- افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص :
سرمایه شرکت را می توان از طریق صدور سهام جدید و یا از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود،افزایش داد.
در شرکت سهامی خاص، پس از اخذ تصمیم راجع به افزایش سرمایه از طریق انتشار سهام جدید، باید مراتب از طریق نشر آگهی در رومه کثیرالانتشاری که آگهی های مربوط به شرکت در آن انتشار می یابد، به اطلاع صاحبان سهام برسد.

مدارک مورد نیازجهت افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص به این قرار است :
– اظهارنامه که امضای رئیس وکلیه اعضای هیات مدیره رسیده باشد.
– صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که افزایش سرمایه را تصویب نموده یا اجازه آن را به هیات مدیره داده است و در صورت اخیر،صورتجلسه هیات مدیره که افزایش سرمایه را مورد تصویب قرار داده است.
– یک نسخه از رومه ای که آگهی افزایش سرمایه در آن درج شده است.
– اظهارنامه مشعر بر فروش کلیه سهام جدید.(در صورتی که سهام جدید امتیازاتی داشته باشد باید شرح امتیازات و موجبات آن در اظهارنامه قید شود.این اظهارنامه نیز باید به امضای رییس وکلیه اعضای هیات مدیره برسد)
– در صورتی که قسمتی از افزایش سرمایه به صورت غیرنقد باشد،باید تمام آن تحویل گردیده و قیمت آن با جلب نظر کتبی کارشناس رسمی وزارت دادگستری به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده باشد.یک نسخه از صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده،مربوط به قیمت آورده های غیرنقدی،نیز باید به همراه مدارک مزبور،به مرجع ثبت شرکت تسلیم گردد.
7- تبدیل شرکت سهامی خاص
منظور از تبدیل این است که بدون محو شخصیت حقوقی قبلی شرکت و ایجاد شخصیت حقوقی جدیدی برای آن، شرکت شکل و قالبی نو پیدا کند. مثل این که شرکت سهامی خاص با حفظ شخصیت حقوفی خود به شرکت سهامی عام تبدیل شود. در ذیل به توضیح بیشتر راجع به فرآیند تبدیل شرکت سهامی خاص به مسدولیت محدود و سهامی عام می پردازیم.
الف- تغییر شرکت سهامی خاص به شرکت با مسئولیت محدود:
شرکت سهامی خاص ممکن است در صورت تمایل صاحبان سهام ، به شرکت بامسئولیت محدود تبدیل شود. در تبدیل شرکت سهامی به مسئولیت محدود نکته حائز اهمیت این است که ، رضایت همه شرکا لازم نیست چون به تعهدات آن ها چیزی افزوده نمی گردد . اما چون تغییر در اساسنامه محسوب می شود باید به تصویب مجمع عمومی فوق العاده برسد.

مدارک مورد نیاز :
– تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که تمام صفحات توسط هیات رئیسه به امضا رسیده باشد.
دو جلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود که تمامی صفحات آن توسط شرکاء امضا شده باشد.
–  دو نسخه تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود که تمامی صفحات آن توسط شرکاء امضا شده باشد.
–  دو نسخه شرکتنامه شرکت با مسئولیت محدود که تمامی صفحات آن توسط شرکاء امضا شده باشد.
–  ارائه اصل رومه حاوی آگهی دعوت شرکت ( چنانچه مجمع عمومی فوق العاده با حد نصاب اکثریت تشکیل شده باشد).
–  فتوکپی شناسنامه شرکای جدید و قدیم
با ارائه مدارک فوق به اداره ثبت شرکت ها ، پس از ثبت در دفاتر و امضاء ذیل آن توسط نماینده، شرکت سهامی‌خاص به شرکت با مسئولیت محدود تبدیل می‌گردد.
ب- تبدیل شرکت سهامی خاص به سهامی عام
شرکت سهامی خاص را با رعایت مواردی می توان به شرکت سهامی عام تغییر داد و این در صورتی است که این موضوع در ابتدا به تایید مجمع عمومی فوق العاده شرکت سهامی خاص باید برسد. .سپس در صورتیکه سرمایه شرکت سهامی خاص به میزان تعیین شده برای شرکت سهامی عام نباشد باید این میزان سرمایه توسط شرکت سهامی خاص تهیه شود وپس از آن و ظرف مدت یک ماه مدیران شرکت باید مدارک زیر راتهیه و به اداره ثبت شرکت هاارائه نمایند تا تغییرات درخواست شده منظور شود :
– صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده
– نسخه آماده شده اساسنامه برای شرکت سهامی عام که به تصویب مجمع عمومی فوق العاده رسیده است.
– ترامه حساب سود و زیان مورد تایید حسابرس صاحب صلاحیت مربوط به دو سال اخیر فعالیت که صاحبان امضاء مجاز شرکت آن را تایید نموده باشند.
– آگهی تبدیل وضعیت شرکت در رومه رسمی شرکت و یک رومه کثیر الانتشار دیگر .
پس از طی مراحل فوق و با تایید اداره ثبت شرکت ها چنانچه این تبدیل نیاز به افزایش سرمایه از طریق پذیره نویسی و فراخوان عمومی داشته باشد می توانند صاحبین شرکت اقدام به پذیره نویسی و واگذاری سهام نمایند . در این فراخوان و پذیره نویسی باید ااماً شماره مندرج در اجازه نامه اداره ثبت شرکت ها نیز اعلام شود.
8- انحلال شرکت سهامی خاص :     
شرکت سهامی ( اعم از خاص یا عام ) در موارد ذیل منحل می شود :
1. وقتی که شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیرممکن شده باشد.
2. در صورتی که شرکت برای مدت معین تشکیل گردیده و آن مدت منقضی شده باشد؛ مگر اینکه مدت قبل از انقضاء تمدید شده باشد.
3. در صورت ورشکستگی
4. در هر موقع که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام به هر علتی رای به انحلال شرکت بدهد.
5. در صورت صدور حکم قطعی دادگاه ( ماده 199 )

مدارک مورد نیاز :
الف ) اصل صورتجلسه انحلال شرکت
ب) آخرین رومه رسمی شرکت
ج) فتوکپی شناسنامه مدیر تصفیه ( اگر خارج از سهامداران باشد )
د) اصل رومه کثیرالانتشار حاوی آگهی دعوت ( اگر مجمع با اکثریت تشکیل شود )
تذکر : صورتجلسه  ظرف مدت 5 روز از تاریخ تشکیل جلسه ( وفق ماده 209 لایحه اصلاحی قانون تجارت) ظرف مدت سه روز تحویل اداره پست شود و سپس بارکدپستی در سیستم درج گردد.
در صورتیکه  مدیر یا مدیران تصفیه ذیل صورتجلسه قبولی خود را اعلام نکرده باشند طی نامه جداگانه قبولی خود را اعلام و ضمیمه صورتجلسه به اداره ثبت شرکتها و موسسات غیرتجاری ارسال گردد.
در صورتیکه جلسه با حضور اکثریت سهامداران تشکیل شده رعایت مقررات دعوت وفق اساسنامه شرکت و مفاد لایحه اصلاحی قانون تجارت و ارائه  اصل آنها به همراه صورتجلسه اامی است (ماده 97 . ل . ا.ق.ت)
لیست سهامداران حاضر در مجمع تهیه و به امضاء سهامداران برسد ضمیمه صورتجلسه  به اداره ثبت شرکتها و موسسات غیرتجاری ارسال گردد. (ماده 99 لایحه اصلی قانون تجارت)


 
اتحادیه تعاونی نهادی متشکل از شرکت های تعاونی عضو با موضوع فعالیت واحد به منظور تحقق اهداف مندرج در قوانین و مقررات تعاونی ها می باشند.
اتحادیه ها که متشکل از شرکت های تعاونی است دارای ارکانی مانند اعضاء خود می باشد. ارکان اتحادیه شرکت های تعاونی هر کدام دارای نقش مهمی در اتحادیه ها می باشند و هرکدام وظایفی را بر عهده دارند که مانند این وظایف در شرکت های تعاونی قابل درک است.
هر اتحادیه تعاونی دارای سه رکن مجمع عمومی، هیئت مدیره و هیئت بازرسی است.
به موجب ماده 43 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی اتحادیه های تعاونی با عضویت شرکت ها و تعاونی هایی که موضوع فعالیت آن ها واحد است برای تامین تمام و یا قسمتی از مقاصد ذیل تشکیل می گردد :
1- ارائه خدمات آموزشی و فرهنگی و تبلیغاتی مربوط به امور تعاون به تعاونی های عضو و بالا بردن سطح علمی و فنی و تخصصی و اطلاعات مورد نیاز اعضاء آن ها و گسترش تعلیمات تعاونی
2- ارائه خدمات تحقیقاتی و مطالعاتی پیرامون موضوعات مورد نیاز تعاونی های عضو و کمک به جمع آوری آمار و اطلاعات و گزارشات اقتصادی و اجتماعی به آنان و وزارت تعاون .
3- کمک به سازماندهی و حسن اداره امور و هماهنگی و حفاظت و توسعه تعاونی های موضوع فعالیت خود.
4- کمک به برقراری ارتباط و همکاری متقابل بین تعاونی ها و بین آن ها و مردم و دولت و سایر ارتباطات داخلی و خارجی
5- ارائه خدمات اداری، مالی ، حسابداری ، حسابرسی ، بازرسی ، تجاری ، اعتباری ، تشکیل صندوق های قرض الحسنه و سایر فالیت های اقتصادی مورد نیاز تعاونی های عضو
6- تامین نیازهای مشترک و بازاریابی و خرید و فروش و صادرات و واردات تعاونی های عضو
7- ارائه خدمات فنی، تخصصی، حقوقی، قبول وکالت اعضاء در کلیه امور مورد نیاز آنان ، خدمات مشاوره ای و راهنمایی و سایر تسهیلات مورد نیاز تعاونی ها
8- نظارت بر التزام تعاونی های موضوع فعالیت خود به رعایت قوانین و مقررات مربوط و معرفی متخلفین به مراجع قانونی ذیربط
9- حل اختلاف و داوری در محدوده امور مربوط به تعاونی ها به صورت کدخدا منشس و صلح اعضاء تعاونی ها
لازم به توضیح است، شرکت ها و اتحادیه های تعاونی در موارد ذیل منحل می شوند :
1- تصمیم مجمع عمومی فوق العاده
2- کاهش تعداد اعضاء از حد نصاب مقرر در صورتی که حداکثر ظرف مدت سه ماه تعداد اعضاء به نصاب مقرر نرسیده باشد.
3- انقضای مدت تعیین شده در اساسنامه مربوط در صورتی که در اساسنامه مدت تعیین شده باشد و مجمع عمومی مدت را تمدید نکرده باشد.
4- توقف فعالیت بیش از یک سال بدون عذر موجه.
5- عدم رعایت قوانین و مقررات مربوط پس از 3 بار اخطار کتبی در سال به وسیله وزارت تعاون بر طبق آیین نامه مربوط.
6- ورشکستگی طبق قوانین مریوط



امروزه بنا به دلایل متعدد، تمایل اشخاص حقیقی به انجام فعالیت های اقتصادی، در پناه شخصیت فرضی شرکت های تجاری افزایش یافته و بلکه در مورد فعالیت های بزرگ به یک ضرورت تبدیل شده است. یکی از شرکت های پرمخاطب جهت ثبت و راه اندازی، شرکت های پرورش دام و طیور می باشد.این شرکت ها در زمینه های  فعالیت های دامی از جمله گاو شیری و گوشتی، نگهداری و خرید و فروش و پرواربندی دام سبک و سنگین اعم از گاومیش و پرورش هر نوع طیور ، آبزیان و شیلات فعالیت می کنند که با توجه به موضوع فعالیت، نیازمند اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح می باشند.
شرکت پرورش دام و طیور را می توان در قالب شرکت سهامی خاص و یا بامسئولیت محدود به ثبت رساند. جهت آشنایی بیشتر شما عزیزان با چگونگی ثبت این شرکت ها، در این مقاله ضمن توضیح راجع به شرکت های نامبرده، به مدارک و شرایط لازم جهت ثبت شرکت پرورش دام و طیور می باشد. می پردازیم.
• شرکت سهامی خاص :
شرکتی است بازرگانی (ولو اینکه موضوع عملیات آن،امور بازرگانی نباشد) که تمام سرمایه آن منحصراَ توسط موسسین،تامین گردیده و سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام، محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است.عنوان شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت،به طور روشن و خوانا قید شود.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص :
_دو برگ اظهارنامه تکمیل شده شرکت سهامی خاص و امضای ذیل اظهارنامه توسط کلیه سهامداران
_دو نسخه صورتجلسه هیئت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
_دو جلد اساسنامه شرکت سهامی خاص و امضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
_دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
_فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین (برابر اصل در دادگستری)
_ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در حال تاسیس در آنجا باز شده است.
تذکر: در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت،آورده غیر نقدی باشد(اموال منقول و غیر منقول)ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری اامی است و در صورتی که اموال غیر منقول،جزء سرمایه شرکت قرار داده شود؛ارائه اصل سند مالکیت ضروری است.
_ارائه مجوز در صورت نیاز، بنا به اعلام کارشناس اداره ثبت شرکت ها
• شرایط لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص به قرار ذیل است :
_حداقل 3نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند. (سال تمام)
_حداقل سرمایه شرکت 1000.000ریال باشد.
_در بدو تاسیس حداقل 35% سرمایه به صورت نقدی باید به حساب شرکت تودیع شود.
_در صورت سرمایه غیر نقدی (در صورت وجود) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.
_سرمایه شرکت صرفاَ توسط موسسین تامین می شود.موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند.تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده است صدور ورقه ثبت یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است.در صورت تخلف امضاکنندگان آنهامسئول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود.
_اعضای هیئت مدیره باید حداقل از 2نفر تشکیل گردد و هیئت مدیره باید حداقل دارنده یک سهم باشند و اعضا و هیئت مدیره نباید دارای سوء پیشینه کیفری باشند.
• شرکت با مسئولیت محدود:
ساده ترین و متداول ترین نوع شرکت است که بین دو یا چند نفر به منظور انجام کارهای بازرگانی مانند خرید و فروش،فعالیت های خدماتی،ساختمانی و …در ابعاد کوچک تشکیل می شود.این نوع از شرکت به این جهت با مسئولیت محدود(Limited liability ) نامیده می شود که بر خلاف شرکت های تضامنی مسئولیت هر یک از شرکاء در مورد قروض (بدهی ها) و تعهدات شرکت محدود به آورده نقدی آنها در شرکت است و در صورت عدم کفایت مجبور نیستند اموال شخصی خود را در این راه مصرف نمایند.به عبارتی دیگر در صورتی که شرکت ورشکسته شود و نتواند جوابگوی طلبکاران و اشخاص ثالث باشد تنها سرمایه شرکا از بین می رود و طلبکاران نمی توانند باقی مانده مطالبات خود را از اموال شخصی شرکائ شرکت مطالبه کنند.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود:
_کارت ملی برابر اصل کلیه سهامداران(برابر اصل در مراجع قضایی یا دفاتر اسناد رسمی صورت می گیرد.)
_تصویر برابر اصل شناسنامه شرکاء و مدیران
_تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود در دو برگ و تکمیل آن و امضای ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران(لازم به ذکر است اوراق تقاضانامه و شرکتنامه به دلیل بهادار بودن صرفا می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند)
_شرکتنامه دو برگ و تکمیل آن و امضای ذیل شرکتنامه توسط کلیه سهامداران
_اساسنامه دو جلد و امضای ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
_صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیئت مدیره دو نسخه که به امضای سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
_اخذ و ارائه مجوز در صورت نیاز
_تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
_معرفی نامه نمایندگان در صورتی که سهامداران و اعضای هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
_گواهی عدم سوء پیشینه برای کلیه اعضا
• شرایط لازم و اولیه جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود به شرح ذیل می باشد:
_حداقل 2نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند. (سال تمام)
_هر 2عضو شرکت باید سهامدار باشند.
_حداقل سرمایه شرکت 100هزار تومان می باشد.
_داشتن آدرس و کد پستی حقیقی (آدرس اعلام شده می تواند مسی باشد)



معدن و صنایع معدنی همواره به عنوان یکی از مزیت های اقتصادی برای کشورهای دارنده آن به شمار می آیند و این موضوع سبب شده با وجود طولانی بودن بازده زمانی برای رسیدن به سرمایه اصلی و سود حاصل از کار ،سرمایه گذاری های کلان در این حوزه انجام شود.

• فعالیت های معدنی:
فعالیت های معدنی، به عملیات پی جویی برای یافتن کانسارها و اکتشاف و استخراج معدن و کانه آرایی کانسنگ و فرآوری مواد معدنی و متالورژی استخراجی گفته می شود.موادی که از این کانسارها به دست می آید شامل فهای پایه، فهای قیمتی، آهن، اورانیوم،زغال سنگ،الماس،آهک،نمک،پوتاس و موادی از این دست می شود.به عبارت دیگر،هر گونه موادی که نمی توان آن را از راه کشاورزی یا ساخت مصنوعی در آزمایشگاه و کارخانه به دست آورد معمولا از راه معدن کاری به دست می آید.
بر طبق ماده 3 آیین نامه اجرایی قانون معادن مواد معدنی به 6 گروه تقسیم می شوند که عبارتند از:
گروه اول: شن،ماسه،خاک رس
گروه دوم: سنگهای لاشه ساختمانی طبق بند(ص)ماده (1)قانون
گروه سوم: مواد معدنی طبقه یک به استثنای گروه های یک و دو
گروه چهارم: سنگ های تزئینی و نما
گروه پنجم: مواد معدنی طبقه دو غیر فی به استثنای زغال سنگ و گروه چهار
گروه ششم: مواد معدنی طبقه دو فی و زغال سنگ
ماده1_مواد معدنی قابل استحصال از آبها و گاز های معدنی به استثنای نمک های آبی مورد اشاره در بند(الف)ماده (3)قانون جزءمواد معدنی گروه پنجم محسوب می شوند و انجام عملیات معدنی آنها تابع مفاد این آیین نامه است.وزارت موظف است دستور العمل مربوط به عملیات معدنی استحصال املاح از منابع آبی را تهیه و ابلاغ کند.
ماده2_وزارت می بایست ضوابط و معیارهای فنی اکتشاف هر یک از گروه های یاد شده را تدوین و ابلاغ کند.
ماده3_شن و ماسه ای که از بستر رودخانه های فعال و یا فصلی صرفا به منظور استفاده در عملیات ساختمانی،بتن ریزی،راه سازی و نظایر آن برداشت شودو حاوی کانی های با ارزشی که تفکیک ان ها مقرون به صرفه نباشد،شن و ماسه رودخانه ای است.(استعلام مطابق ماده (24)قانون از وزارت نیرو انجام می شود)
ماده4_اکتشاف،مجموعه عملیات درج شده در بند(خ)ماده (1)قانون است که دارای چهار مرحله می باشد،این مراحل عبارتند از:شناسایی،پی جویی،اکتشاف عمومی،و اکتشاف تفصیلی
ماده5_اشخاص حقیقی و حقوقی متقاضی ثبت محدوده اکتشافی باید شرایط ذیل را دارا باشند:
الف:اشخاص حقیقی:
_دارابودن حداقل ()سال سن
_نداشتن محرومیت از فعالیت های معدنی در زمان صدور پروانه اکتشاف
_عدم شمول ماده (33)قانون
_دارا بودن حداقل توان فنی و مالی
_عدم شمول قانون راجع به منع مداخله وزرا و نمایندگان مجلس و کارمندان دولت در معاملات دولتی و کشوری
ب: اشخاص حقوقی:
_دارا بودن حداقل توان مالی و فنی
_عدم شمول قانون راجع به منع مداخله وزرا و نمایندگان مجلس و کارمندان دولت در معاملات دولتی و کشوری،مصوب 1377
_در اساسنامه آنها موضوع فعالیت های معدنی درج شده باشد
_نداشتن محرومیت از فعالیت معدنی در زمان صدور پروانه اکتشاف
پ:اشخاص خارجی با رعایت قوانین و مقررات مربوط
• ثبت شرکت مواد معدنی:
شرکت مواد معدنی ر ا می توانید در دو قالب شرکت با مسئولیت محدود و شرکت سهامی خاص به ثبت برسانید.در زیر به ذکر شرایط و مدارک مورد نیاز جهت ثبت هر یک از این شرکت ها می پردازیم.
شرایط ثبت شرکت مواد معدنی با مسئولیت محدود:
– حداقل سرمایه اولیه صد هزار تومان
– تعهد یا پرداخت سرمایه به صورت نقدی
– وجود 2نفر عضو
مدارک لازم :
– تصویر شناسنامه
– تصویر کارت ملی
– اصل گواهی عدم سوءپیشینه کیفری
– اقرارنامه امضا شده
– صدور مجوز در صورت نیاز به مجوز
شرایط ثبت شرکت مواد معدنی سهامی خاص:
– حداقل 3نفر عضو به همراه 2 نفر بازرس  که بازرسین نباید از اعضا باشند
– میزان سرمایه اولیه مبلغ صد هزار تومان
– پرداخت نقدی حداقل 35%از سرمایه
مدارک ثبت شرکت مواد معدنی سهامی خاص :
– کپی مدارک شناسایی(کارت ملی و شناسنامه)
– اصل گواهی عدم سوءپیشینه
– اقرارنامه امضا شده
– مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع
– (تنظیم وکالتنامه به نام وکیل در صورتی که امور توسط وکیل انجام پذیرد)

 
معمولاَ مدیر عامل از میان اعضای هیات مدیره و یا خارج از اعضا انتخاب و اختیارات وی نیز از هیات مدیره گرفته می شود. با توجه به ماده 114 ” لایحه ” چنانچه مدیر عامل شرکت از بین اعضای هیات مدیره انتخاب شود سهام وثیقه را باید تودیع کند و در جلسات هیات مدیره نیز دارای حق رای است و در صورتی که خارج از اعضا باشد در جلسات هیات مدیره فاقد رای خواهد بود و نیازی هم به تودیع سهام وثیقه ندارد

زیرا در این حالت وی مجری تصمیمات و مصوبات هیات مدیره است و خود در تصمیمات نقشی ندارد. در هر دو حالت دوره تصدی مدیر عامل نمی تواند از دوره تصدی هیات مدیره بیشتر باشد و هیات مدیره در هر زمان می تواند بدون وم وجود علت یا توجیهی مدیر عامل را عزل کنند.
ماده 125 ” لایحه ” مدیر عامل را در حدود اختیاراتی که هیات مدیره به وی تفویض کرده نماینده شرکت و دارنده حق امضا مدیر عاملی و طبق تصمیمات هیات مدیره فاقد حق امضا حتی در مکاتبات عادی است.
هر چند قانون گذار در مواد 125 و 128 ” لایحه ” تصریح حدود اختیارات مدیر عامل توسط اعضای هیات مدیره و درج آن را در رومه رسمی اامی دانسته اما در عمل اگر مدیر عاملی که فاقد اختیارات کافی است معاملاتی را با اشخاص ثالث انجام دهد، رویه قضایی این گونه معاملات را باطل یا غیرمعتبر نمی داند و معمولاَ سهام داران ناراضی را به شکایت و جبران خسارت از مدیر عامل دلالت می کند. به ویژه که ماده 135 ” لایحه ” نیز کلیه اعمال و اقدامات مدیران و مدیر عامل شرکت را در قبال اشخاص ثالث نافذ و معتبر می داند.
معمولاَ در مجامع عمومی اعضای هیات مدیره انتخاب و سپس در اولین جلسه هیات مدیره رئیس و نایب رئیس و مدیر عامل انتخاب می شوند. در نتیجه چه بسا در زمان برگزاری مجمع احتمال پیش بینی جمع دو سمت رئیس هیات مدیره و مدیر عامل در یک نفر وجود نداشته باشد.
به هر حال با توجه به نحوه نگارش قسمت اخیر ماده 124 ” لایحه ” به نظر می رسد بعد از تصمیم هیات مدیره مبنی بر جمع دو سمت در یک نفر مجدداَ باید مجمع عمومی صاحبان سهام دعوت و این موضوع به رای گذاشته شود. چنانچه سه چهارم آرای حاضر در جلسه به این موضوع رای موافق دهند رئیس هیات مدیره می تواند در عین حال مدیر عامل شرکت نیز باشد.
در مجامعی که سهام داران احتمال جمع دو سمت مزبور را در یک نفر می دهند در زمان انتخاب اعضای هیات مدیره می توانند امکان جمع سمت های رئیس هیات مدیره و مدیر عامل در یک نفر را به صورت مجوزی کلی تصویب کنند تا در زمان ثبت صورتجلسه هیات مدیره در اداره ثبت شرکت ها با ایراد و مانعی رو به رو نشوند.
جمع سمت نایب رئیس هیات مدیره و مدیر عامل هم در یک نفر امکان پذیر است و نیازی به اخذ مصوبه مجددی ندارد.
گفتنی است مدیر عامل شرکت چه از بین اعضای هیات مدیره و یا خارج از آن و چه دارای اختیارات تام یا فاقد اختیار باشد، از نظر مقررات قانون کار، کارفرما تلقی شده و نمی تواند از مزایای مندرج در قانون کار منجمله مراجعه به مراجع حل اختلاف ادارات کار و مطالبه پاداش و سنوات و غیره بهره مند شود. چنانچه ادعایی از حیث حقوق و مزایا و پاداش و سنوات داشته باشد باید به دادگاه عمومی مراجعه کند و اگر در قرارداد و یا مصوبات ارکان شرکت در خصوص حقوق و مزایا و مرخصی و سنوات وی ضوابطی تعیین شده  در محدوده همان ضوابط طرح دعوا کند. در غیر این صورت به هر حال چون عمل انسان محترم و ماجور است می تواند اجرت المثل خدمات خود را در شرکت از طریق جلب نظر کارشناس رسمی دادگستری مطالبه کند.
ممنوعیت های مندرج در ماده 111 ” لایحه ” شامل مدیران عامل شرکت ها نیز می شود و علی القاعده ماده 126 ” لایحه ” در شان مدیران عامل خارج از اعضای هیات مدیره وضع شده است زیرا در صورتی که مدیر عامل عضو هیات مدیره باشد باید قبلاَ از فیلتر ماده 111 ” لایحه ” کذشته باشد.
در شرکت های سهامی یک نفر نمی تواند مدیر عامل بیش از یک شرکت باشد زیرا اصل بر این است که مدیر عامل به طور موظف در تمام ساعات اداری در شرکت حضور دارد و نماینده شرکت است. به هر حال چون امکان کنترل این موضوع وجود ندارد قانون گذار فرضی پیش بینی کرده که مدیر عامل خلاف مفاد این ماده در شرکت دیگری هم مدیر عامل باشد بدون اینکه ضمانت اجرای حقوقی یا کیفری برای تخلف وی در نظر بگیرد. صرفاَ هر ذی نفع می تواند به دادگاه مراجعه و حکم عزل او را درخواست کند که در این صورت هم کلیه تصمیمات و اقدامات وی تا زمان ابلاغ عزل وی در مقابل سهام داران و. اشخاص ثالث معتبر است و مسئولیت های مدیر عامل شامل حال وی خواهد بود.
بعضاَ دیده می شود در شرکت هایی که به هر دلیلی هیات مدیره برای انتخاب مدیر عامل اتفاق نظر ندارند و یا به دلیل مشکلات موجود در شرکت و استعفای مدیر عامل وقت فرد دیگری نیز حاضر به قبول این مسئولیت نیست، هیات مدیره فردی را به عنوان سرپرست موقت شرکت انتخاب و طی صورت جلسه مراتب را به اداره ثبت شرکت ها نیز اعلام می کنند. البته اداره ثبت شرکت ها به حق از ثبت چنین صورت جلساتی امتناع می ورزد و صورت جلسه استعفای مدیر عامل بدون تعیین جانشین وی قابلیت ثبت ندارد. زیرا هیچ شرکتی نباید بدون مدیر عامل باشد و چون سمت سرپرست موقا نیز در قانون تجارت تعریف نشده و جایگاهی ندارد نمی توان تکالیف و مسئولیت های چنین فردی را با قانون منطبق کرد. در نتیجه در زمان اعلام فوت، عزل و یا استعفای مدیر عامل به اداره ثبت شرکت ها ااماَ باید مدیر عامل بعدی معرفی تا هم زمان برای اطلاع عموم ثبت و آگهی شود.



نام تجاری یا برند ترکیبی از نام، سمبل، نشانه، طرح، شعار، علامت یا ترکیبی از آنهاست که موجب شناسایی محصول، تمایز آن از سایر محصولات و انتقال یک مفهوم یا احساس به مخاطب می شود.
ثبت برند باعث جلوگیری از سواستفاده ی متقلبان می شود و از عرضه ی کالاهای مشابه توسط اشخاص ثالث تحت علائم تجاری که عین یا به طریق گمراه کننده ای مشابه علامت تجاری دیگری هستند جلوگیری به عمل می آورد.

همچنین از جمله مهم ترین مزایای علامت تجاری ثبت شده ، می توان از قابل نقل و انتقال بودن آن نام برد. بنابراین ، می توان برند ثبت شده را انتقال داد و به معرض فروش گذاشت. در واقع، برند فروشی یا برند آماده به علامت تجاری گفته می شود که تمامی مراحل ثبتی آن طی شده و برای کالاهای مشخص تایید و به ثبت رسیده و آماده انتقال به اشخاص حقیقی و حقوقی دیگر جهت استفاده و بهره برداری باشد. چنانچه برای شروع فعالیت خود زمان کمی در اختیار دارید و نیاز به خرید برند آماده دارید، و یا چنانچه مالکیت برندی را دارید که نیازی به آن نداشته و نمی دانید چه کار کنید، می توانید این مقاله را مطالعه فرمایید و یا جهت کسب اطلاعات بیشتر با مشاورین ما در ثبت شرکت نیک تماس حاصل فرمایید.

مدارک مورد نیاز جهت نقل و انتقال برند :
الف) اشخاص حقیقی
۱- مدارک شناسایی مالک جدید و مالک قدیم
۲- اصل سند صلح
۳- رومه آگهی تقاضا، گواهینامه ثبت برند، آگهی رسمی و کلیه مدارک ثبتی برند
4- مدارک دال بر رشته فعالیت برای مالکیت جدید برند
5- رسید مربوط به پرداخت هزینه ها
ب) اشخاص حقوقی
1- مدارک شناسایی دارندگان حق امضا
2- اصل سند صلح ( تنظیم شده در دفتر خانه اسناد رسمی )
3- اصل تصدیق
4- رومه آخرین تغییرات اعضای هیات مدیره
5- رسید مربوط به پرداخت هزینه ها

مراحل نقل و انتقال برند تجاری
1- انتخاب برند مورد نظر
2- استعلام برند از اداره مالکیت صنعتی جهت بلامانع بودن و صحت نام تجاری مورد نظر ( در هنگام انتقال برند، می بایست به مدت اعتبار گواهی ثبت توجه شود که منقضی نشده باشد).
3- حضور فروشنده و خریدار در دفتر خانه جهت امضای صلحنامه و تنظیم سند صلح
4- تنظیم سند و انتقال کامل برند به خریدار
5- انتشار آگهی انتقال علامت در رومه رسمی کشور
جهت انتقال برند از طریق قانونی، می بایست در اظهارنامه تغییر نام صاحب علامت  نکات ذیل درج شود :
1- شماره و تاریخ ثبت علامت در ایران
2- اسم و نشانی و تابعیت منتقل الیه ( مالک جدید ) یا نماینده قانونی وی در صورت وجود
3-  در صورت انتقال جزیی، بیان کالاها و خدماتی که علامت نسبت به آن ها منتقل شده است.

 ذ
دراین نوشتار که راجع به ثبت شرکت تعاونی کشاورزی است؛ ابتدا به معرفی وانواع شرکت های تعاونی پرداخته، سپس اهداف شرکت های  تعاونی کشاورزی را نام برده وبعد از آن موارد ذیل را مورد بررسی قرار داده ایم:
– شرایط عضویت در شرکت تعاونی

– مراحل تشکیل شرکت های تعاونی
– مدارک تاسیس شرکت تعاونی کشاورزی
• شرکت تعاونی
کلمه تعاون را معادل (cooperation) به کار برده اند. تعاون به معنای با هم کار کردن برای انجام یک هدف مشترک در طول ادوار تاریخی وجود داشته است به عبارت دیگر تعاون اقتضای زندگی اجتماعی بوده است.
ماده 2 قانون شرکت های تعاونی مصوب سال 1350 شرکت تعاونی را چنین تعریف کرده است:
شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق خود یاری و کمک متقابل و همکاری آنان موافق اصولی که در این قانون مطرح است تشکیل می شود.
درشرکت های تعاونی تمام یا حداقل 51% سرمایه به وسیله اعضا در اختیار شرکت تعاونی قرار می گیرد و وزارتخانه ها، سازمان ها، شرکت های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت، بانک ها، شهرداری ها، شوراهای اسلامی کشوری، بنیاد مستضعفان و سایر نهاد های عمومی می توانند جهت اجرای بند 2 اصل 43 از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت، مضاربه (زد و خوردکردن)،مزارعه، مساقات، اجاره، اجاره به شرط تملیک، بیع شرط، فروش اسقاطی، و صلح اقدام به کمک در تامین یا افزایش سرمایه شرکت های تعاونی نمایند بدون آنکه عضو باشند.
⃰  بنابراین در شرکت تعاونی هدف شرکاء شرکت از تاسیس یک شرکت، مشارکت برای تحصیل کالا و خدمات با قیمتی ارزان تر و حذف واسطه ها بین تولید کننده و مصرف کننده است به عبارت دیگر اشخاص از تاسیس شرکت تعاونی به دنبال کسب نفع و سودآوری برای اعضا نیستند بلکه به دنبال همکاری و تعاون در جهت کاهش هزینه ها و جلوگیری از مضرات احتمالی اند.
• انواع شرکت تعاونی:
شرکت تعاونی که از جمله شرکت های کمیتی است در جهت تحقق اهداف اقتصادی جمهوری اسلامی ایران نقش موثری داشته است که این امر موجب توجه زیادی از جانب دولت در دوره های مختلف گردیده است و همین توجه تقسیم بندی های متعددی را ایجاد نموده است
• انواع شرکت تعاونی از دید قانون تجارت:
بند هفتم ماده 20 قانون تجارت 1311شرکت تعاونی را به دو دسته شرکت تعاونی تولید و شرکت تعاونی تقسیم نموده است که در این راستا قانون تجارت شرکت های مذکور را این چنین تعریف نموده است:
شرکت تعاونی تولید: شرکتی است که بین عده ای از ارباب حرف تشکیل می شود و شرکا مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیاء یا اجناس به کار می برند.
شرکت تعاونی مصرف: شرکتی است که برای مقاصد زیر تشکیل می شود:
1- فروش اجناس لازمه برای مصارف زندگانی اعم از این که اجناس مزبوره را شرکاء ایجاد کرده یا خریده باشند.
2- تقسیم نفع و ضرر بین شرکاء به نسبت خرید هر یک از آن ها.
با تصویب قانون شرکت های تعاونی در سال 1350 قانون گذار بنابر نیازهای موجود به تعاونی های دیگری اشاره کرده است از جمله شرکت تعاونی مسکن، شرکت تعاونی اعتبار، شرکت تعاونی آموزشگاه ها، شرکت تعاونی کار، شرکت تعاونی صاحبان حرفه ها و صنایع دستی و شرکت تعاونی صنایع کوچک و تهیه و توزیع و صاحبان مشاغل آزاد.
با تصویب قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی در سال 1370 نوع سومی از شرکت تعاونی که مشهود به تعاونی های توزیعی است مورد اشاره قانون گذار قرار گرفت که علی الظاهر خارج از مصادیق بند 7 ماده 20 قانون تجارت ⃰  است یا به عبارتی شرکت تجارتی محسوب نمی گردد.تعاونی های توزیع عبارتند از تعاونی هایی که نیاز مشاغل تولیدی و یا مصرف کنندگان عضو خود را در چارچوب مصالح عمومی و به منظور کاهش هزینه ها و قیمت ها تامین می نمایند.
• تقسیم بندی شرکت های تعاونی طبق قانون شرکت های تعاونی
در تبصره ماده 27 قانون یاد شده قانون گذار تاکید داشته است تعاونی های توزیع مربوط به تامین کالا و مسکن و سایر نیازمندی های روستاییان و عشایر و کارگران و کارمندان از نظر گرفتن سهمیه کالا و حمایت های دولتی و بانکی و سایر حمایت های مربوط به امور تهیه و توزیع اولویت دارند؛ پس این نوع سوم از تعاونی ها پشتیبان تعاونی های تولید و مصرف موضوع بند 7 ماده 20 قانون تجارت است بنابر این شرکت های تعاونی را از نظر علمی به سه بخش تقسیم می کنیم:
شرکت تعاونی تولید :
شرکت تعاونی تولید مطابق ماده 26 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی شامل تعاونی هایی است که در امور مربوط به کشاورزی، دامداری، دامپروری، پرورش و صید ماهی، شیلات، صنعت، معدن، عمران شهری و روستایی و عشایری و مانند این ها فعالیت می نمایند.
شرکت تعاونی مصرف :
شرکت تعاونی مصرف مطابق ماده 79 قانون شرکت های تعاونی برای تهیه انواع کالاهای مصرفی به منظور تامین نیازمندی های اعضا و خانواده های آنان همچنین برای انجام تمام یا قسمتی از خدمات زیر و امثال آن تشکیل می شود:
1- تهیه آب مشروب
2- تامین وسایل توزیع گاز
3- تامین وسایل توزیع برق
4- خدمات بهداشتی و درمانی
5- تدارک وسایل حمل و نقل
6- ایجاد باشگاه ها و رستوران ها
7- تاسیس انواع آموزشگاه ها
شرکت تعاونی توزیعی:
شرکت های تعاونی توزیعی با دو هدف اصلی به وجود آمده است اول رفع نیاز مشاغل تولیدی یا مصرفی است که به عبارتی پشتیبان آن ها تلقی می گردد. دوم رفع نیازمندی های روستائیان، عشایر وکارگران وکارمندان از نظر گرفتن سهمیه کالا وحمایت های دولتی وبانکی است.
⃰  امروزه واژه هایی چون تعاونی چند منظوره یا تک منظوره و یا تعاونی بزرگ و کوچک،تعاونی عام و خاص برگرفته از تئوری های حقوقی و عرف و رویه اداری دستگاه های دولتی همچون وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی است و هدف از ذکر این عناوین تسهیل کار تعاونی ها در روند اجرایی است و نافی (نفی کننده،دور کننده) تقسیم بندی علمی تعاونی نمی باشد.
• شرکت تعاونی کشاورزی :
این شرکت ها توسط کشاورزان خرده پا راه اندازی شده تا دست در دست یکدیگر از منافع کشاورزی در مقیاس بزرگ بهره مند شوند؛موضوع  ومقاصد شرکت ها ی مذکور طبق پائین ماده 73 قانون شرکت های تعاونی به شرح زیراست:

قبول پس انداز و سپرده اعضا به نمایندگی بانک تعاون کشاورزی ایران
تأمین اعتبارات و وام های مورد نیاز اعضا
خرید و تهیه مواد و وسائل مورد احتیاج مصرف شخصی و خانوادگی و یا حرفه ای اعضا همچنین تهیه وسائل و علوفه دام ها و خوراک طیور و وسائل دیگری از این قبیل
بهره برداری جمعی و مشترک از اراضی ملکی و یا استیجاری
انجام خدمات به منظور بهبود امور حرفه ای و یا زندگی اعضا مانند تهیه ماشین آلات کشاورزی و استفاده شرکت از آنها تهیه وسایل حمل و نقل برای استفاده اعضا و تهیه مسکن، تامین و توزیع آب مشروب و آب برای مصارف زارعی اعضا، با رعایت قانون ملی شدن منابع آب.
انجام عملیات جمع آوری، نگهداری، تبدیل، طبقه بندی و بسته بندی، حمل و نقل و یا فروش محصول اعضاء.
• شرایط عضویت در شرکت تعاونی

تابعیت جمهوری اسلامی ایران
عدم ممنوعیت قانونی و حجر
خرید حداقل سهام در اساسنامه
درخواست کتبی عضویت وتعهد رعایت مقررات اساسنامه تعاونی
عدم عضویت درتعاونی مشابه
   • تشکیل شرکت های تعاونی
ماده 21 قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی: به طور کلی هر تعاونی وقتی ثبت و تشکیل می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تأدیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد تقویم و تسلیم شده باشد.
برای تشکیل یک شرکت تعاونی می بایست مراحلی را طی نمود که طی نمود این مراحل مستم وجود عواملی است مانند: عضو، سرمایه، هیات موسس و غیره که به ذکر آن ها می پردازیم:
الف) اقدامات مقدماتی
اولین اقدام برای تشکیل شرکت تعاونی این است که عده ای از علاقه مندان به تشکیل شرکت تعاونی که نباید از 7 نفر کمتر باشند باید یک جمعی را به عنوان موسسین تشکیل دهند که به آن ها هیأت موسس گویند.این هیات باید با رعایت قوانین و مقررات مربوط به تعاونی ها مدارکی را برای تشکیل و ثبت شرکت آماده و تحویل وزارت تعاون دهند.این هیات دارای وظایفی است که عبارتند از:
_تهیه اساسنامه و تکمیل و پیشنهاد آن به اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب
_دعوت از افراد واجد شرایط، جهت عضویت در تعاونی مربوط
_تشکیل دادن اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و اولین بازرس یا بازرسان شرکت طبق اساسنامه مصوب و انجام سایر وظایف مربوط
⃰ موسسان تعاونی باید قوانین و مقررات تعاونی ها آشنایی داشته باشند در صورت نیاز باید در کلاس های آموزشی یک روزه که اداره کل تعاون استان دایر می کند،شرکت کنند.
بنابراین هیأت موسس برای تقاضای موافقت تشکیل شرکت تعاونی پس از تهیه اساسنامه و دعوت افراد واجد شرایط و تشکیل اولین مجمع عمومی عادی برای بررسی و تصویب آن، اساسنامه را با یک طرحی به عنوان طرح توجیهی یا طرح پیشنهادی تهیه کند که مشتمل بر وم تاسیس شرکت تعاونی باشد همچنین هیات موسس باید نماینده تام الاختیاری را طی صورتجلسه برای معرفی به وزارت تعاون تعیین کند سپس به همراه تقاضای موافقت به وزارت تعاون ارائه دهد.وزارت تعاون موافقت خود را با تشکیل یا عدم تشکیل شرکت تعاونی اعلام می دارد و چنانچه موافقت خود را برای تشکیل شرکت اعلام دارد   مراحل بعدی باید صورت گیرد.
ب) اقدامات پس از موافقت تشکیل شرکت
وزارت تعاون پس از دریافت درخواست هیات موسس و مدارک لازم، آن ها را بررسی  می نماید و نمونه اساسنامه و فرم های مورد نیاز را در اختیار نماینده هیات موسس قرار می دهد که پس از دریافت آن باید اقدامات ذیل را انجام دهد:
1- اخذ مجوز فعالیت شرکت تعاونی
⃰  برای  تاسیس شرکت تعاونی کشاورزی بایستی از اداره جهاد کشاورزی مجوز اخذ نمود.
2- تدوین اساسنامه به جهت تصویب اعضاء
3-افتتاح حساب بانکی
4- دعوت از افراد واجد شرایط مندرج در اساسنامه (شرایط عمومی و اختصاصی)
5- تطبیق شرایط داوطلبانه با اساسنامه
6- دعوت از کارشناسان رسمی دادگستری برای ارزیابی آورده های غیر نقدی
7- انتشار آگهی دعوت اولین مجمع عمومی عادی
8- قبول درخواست داوطلبان نامزدی عضویت در هیات مدیره و سمت بازرس
9- ارسال یک نسخه از آگهی دعوت به وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی
10- درخواست عضو ناظر برای حضور در جلسه اولین مجمع عمومی عادی
11- تهیه و تنظیم فرم های درخواست عضویت و تعهد به رعایت قوانین و مقررات مربوطه و اساسنامه
12- تهیه اوراق خرید سهام
ج) اقدامات در برگزاری اولین مجمع عمومی عادی
1- تهیه دعوتنامه یا آگهی دعوت اولین مجمع عمومی عادی
2- انتشار دعوتنامه از طریق درج در یکی از رومه های کثیرالانتشار یا محلی
3- برگزاری مجمع عمومی عادی
4- اعلام گزارش هیات موسس
5- بررسی تصویب اساسنامه شرکت تعاونی
6- انتخاب اولین هیات مدیره و اولین بازرس یا بازرسان شرکت تعاونی
7- ختم وظایف هیات موسس
8- تنظیم صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی
9- ارسال صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی به اداره کار، تعاون و رفاه اجتماعی جهت ارسال به اداره ثبت شرکت ها
برای تشکیل شرکت تعاونی کشاورزی مدارک زیر باید ارائه شود:
– دونسخه اساسنامه
– فتوکپی شناسنامه وکارت ملی ومدرک تحصیلی اعضاء
– تصویر گواهی پایان خدمت
– سه قطعه عکس
– گواهی عدم سوء پیشینه کیفری تهیه شده از دفاتر پلیس+10
– دریافت مجوز از سازمان جهاد کشاورزی
– پرداخت سرمایه شرکت مطابق اساسنامه به صندوق تعاون شرکت
– قبولی کتبی اعضاء هیئت مدیره و بارزس یا بازرسان
– لیست اسامی و امضاء حاضرین در اولین مجمع عمومی عادی
– دعوتنامه تشکیل از اولین مجمع عمومی عادی شرکت تعاونی
– لیست اسامی و مشخصات و نشانی اعضا اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان
– صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی حاکی بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان
– صورتجلسه اولین هیئت مدیره دال بر انتخاب رئیس و نائب رئیس و منشی هیئت مدیره
– انتخاب صاحبان امضاء مجاز و اسامی و مشخصات آنها.

 

علامت تجاری عبارت است از هرگونه علامتی اعم از نقش، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر و … که برای امتیاز و تشخیص لوازم صنعتی و تجاری تعیین و انتخاب می شود. هر شخص اعم از حقیقی یا حقوقی (شرکت یا فرد) مدارکی دال بر تولید- توزیع- بسته بندی- خرید و فروش و یا واردات و صادرات کالا) و یا مدارکی جهت فعالیت در زمینه خدماتی خاص داشته باشد می تواند در همان زمینه تقاضای ثبت برند خود را بدهد. مرجع ثبت علامت تجاری و اختراعات ، ” اداره کل مالکیت صنعتی ” است.ثبت کلیه علائم مزبور و اختراعات فقط در همین اداره به عمل می آید. طبیعتاَ سوالاتی در این زمینه به وجود می آید. از جمله اینکه :

– چرا برند خود را می بایست به ثبت برسانیم ؟
– کدام علائم قابلیت ثبت دارند ؟
–  مدارک مورد نیاز جهت ثبت برند چیست ؟
– چه نکاتی در اظهارنامه ثبت برند می بایست درج گردد؟
– نحوه ی بررسی اظهارنامه ثبت برند به چه صورت است ؟
–  مراحل ثبت برند چیست ؟
–  در چه مواردی تقاضای ثبت علامت رد خواهد شد؟
– مدت حمایت از علامت تجاری ثبت شده چند سال است؟
– چه اشخاصی که می توانند نسبت به ثبت علامت تجاری اعتراض کنند ؟
پاسخ به این پرسش ها طی این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت. شایان ذکر است ، خوانندگان محترم در صورت مواجه شدن با هر گونه سوالی در این رابطه می توانند با مشاورین ما در ثبت  تماس حاصل فرمایند.

چرا برند خود را می بایست به ثبت برسانیم ؟
 برابر ماده 2 قانون ثبت علایم و اختراعات ، حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد. به این معنی که اشخاصی که علامت خود را به ثبت نرسانند نمی توانند از استفاده اشخاص دیگر از آن علامت جلوگیری کنند و به این  جهت کلیه تجار و موسسات تجاری، برای حفظ علامت خود از تقلید و تقلب ، علائم خود را به ثبت می رسانند.
ثبت برند تضمین می کند که مشتریان می توانند محصولات را از یکدیگر تشخیص دهند. بدین ترتیب مصرف کننده این فرصت را دارد که از بین انواع متنوع کالاهای رقیب نوع دلخواه را انتخاب کرده و یک محصول را از محصول دیگر متمایز سازد.
به موجب ماده 12 قانون ثبت و علائم و اختراعات : ” علامت تجاری قابل نقل و انتقال است ولی انتقال آن در مقابل اشخاص ثالث وقتی معتبر خواهد بود که موافق مقررات این قانون به ثبت رسیده باشد”. در صورت ثبت، دولت از آن حمایت می کند. لذا تفویض اجازه ی استفاده از یک علامت تجاری ثبت شده به شرکت های ثالث داده می شود که می تواند منبع درآمد بیشتری برای شرکت یا شخص به وجود آورد.
ثبت برند باعث می شود تا افراد ذی نفع به افزایش کیفیت برند بپردازند.
ثبت یک علامت تجاری به شهرت سریع تر برند کمک می کند .
ممکن است دارایی ارزشمند کسب و کار باشند.
جزء ضروری موافقت نامه های اعطای نمایندگی فروش است .
اجازه استفاده از آن ها به اشخاص ثالث داده می شود و منبع مستقیم درآمد از محل حق امتیازها می باشند.
ثبت برند می تواند برای سهامداران نیز ایجاد ارزش افزوده ی سهام کند و باعث افزایش درآمد شرکت شود.
برای دریافت تسهیلات نیاز به ثبت علامت تجاری است.

کدام علائم قابلیت ثبت دارند ؟
در کشور ما ، وفق بند الف و ب ماده 30 قانون جدید ثبت علائم مصوب 1386 ، تنها ثبت علائمی پذیرفته است که قابل روئت باشد و ثبت علائم تجاری صوتی ، بوها یا طعم های مختلف و هر گونه علائم غیر قابل روئت پذیرفته نیست.
بر اساس ماده ی 32 قانون ثبت اختراعات ،طرح های صنعتی و علائم تجاری در ایران (مصوب 1386 هجری شمسی) علامت در موارد زیر قابل ثبت نیست:
الف) نتواند کالاها یا خدمات یک موسسه را از کالاها و خدمات موسسه ی دیگر متمایز سازد.
ب) خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه باشد. (علائمی که به عنوان علامت تجارتی به کار می رود یا یکی از اجزای علامت تجارتی را تشکیل می دهد،به هیچ وقت نمی تواند بر خلاف ضوابط اسلامی باشد).
ج) مراکز تجاری یا عمومی را به ویژه در مورد مبدا جغرافیایی کالاها یا خدمات یا خصوصیات آن ها گمراه کند.
د) عین یا تقلید نشان نظامی ، پرچم ، یا سایر نشان های مملکتی یا نام یا نام اختصاری یا حروف اول یک نام یا نشان رسمی متعلق به کشور ،سازمان های بین الدولی یا سازمان هایی که تحت کنوانسیون های بین المللی تاسیس شده اند بوده یا موارد مذکور یکی از اجزای آن علامت باشد ،مگر آن که توسط مقام صلاحیتدار کشور مربوط یا سازمان ذی ربط اجازه ی استفاده از آن صادر شود.
ه- عین یا به طرز گمراه کننده ای شبیه یا ترجمه ی یک علامت یا نام تجاری باشد که برای همان کالاها یا خدمات مشابه متعلق به موسسه ی دیگری در ایران معروف است.
و- عین یا شبیه آن قبلا برای خدمات غیر مشابه ثبت و معروف شده باشد مشروط بر آن که عرفاَ میان استفاده از علامت و مالک علاکت معروف ارتباط وجود داشته و ثبت آن به منافع مالک قبلی لطمه وارد سازد.
ز- عین علامتی باشد که قبلاَ به نام مالک دیگری ثبت شده و یا تاریخ تقاضای ثبت آن مقدم یا دارای حق تقدم برای همان کالا و خدمات و یا برای کالا و خدماتی است که به لحاظ ارتباط و شباهت موجب فریب و گمراهی شود.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت برند چیست ؟
علامت تجاری ( برند ) به دو نوع حقیقی و حقوقی به ثبت می رسد. بین علامت تجاری حقیقی و حقوقی در مدارک مورد نیاز آن  تفاوت است.برای شخص حقیقی همه ی مدارک باید به نام شخص و مرتبط به طبقه و فعالیت مورد نظر باشد و  در مدارک لازم برای شخص حقوقی تمام  مدارک ومجوزها باید به نام شخصیت حقوقی یعنی شرکت باشد و طبقه ی مورد نظر برای ثبت باید در موضوع شرکت ذکر شده باشد.
مدارک مورد نیاز جهت ثبت برند به قرار ذیل است :
الف) شخص حقیقی:
1. مدارک مثبت هویت متقاضی ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2. کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
3. کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس، پروانه ی بهره برداری، پروانه ی ساخت، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
4. نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
ب) شخص حقوقی:
1. مدارک مثبت هویت مدیر عامل شرکت ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2. کپی رومه ی  تاسیس و آخرین تغییرات شرکت (از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
3. ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط به عنوان مثال جواز اعلامیه تاسیس از صنایع یا پروانه بهره برداری صنایع یا پروانه ساخت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا پروانه کسب و …
4. کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
5. ده نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
6. در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
7. استفاده از حق تقدم : در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم ( حداکثر 6 ماه ) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
8. نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار
9. رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی

چه نکاتی در اظهارنامه ثبت برند می بایست درج گردد؟
ثبت برند مستم تسلیم اظهارنامه به مرجع ثبت است. اظهارنامه یا تقاضانامه ثبت ، باید به زبان فارسی در سه نسخه تنظیم شده و دارای تاریخ و امضاء متقاضی بوده و حاوی نکات ذیل باشد :
1- اسم، شماره ملی، نشانی، کد پستی و تابعیت متقاضی و در صورتی که متقاضی شخص حقوقی است، ذکر نام، نوع فعالیت،اقامتگاه، محل و شماره ثبت،تابعیت، مرکز اصلی و عندالوم هر شناسه دیگر آن اامی است.
2- اسم، شماره ملی، نشانی و کدپستی نماینده قانونی متقاضی،در صورت وجود.
3- اسم، نشانی و کدپستی شخص یا اشخاصی که صلاحیت دریافت ابلاغ ها در ایران را دارند،در صورتی که متقاضی مقیم ایران نباشد.
4- الصاق نمونه ای از علامت در کادر مربوط
5- توصیف و تعیین اجزاء علامت و تعیین حروف مشخص در صورتی که علامت مورد درخواست ثبت مشتمل بر حروف خاص باشد.
6- ذکر کالاها و خدماتی که علامت برای تشخیص آن ها به کار می رود،با تعیین طبقه یا طبقات درخواست شده طبق طبقه بندی بین المللی
7- ذکر حق تقدم درصورت درخواست
8- رشته فعالیت مالک علامت
9- ذکر علامت جمعی در صورتی که ثبت آن مورد درخواست باشد.
10- در صورتی که علامت مشتمل بر کلمه یا کلماتی غیر از فارسی باشد،درج آوانویسی و ترجمه آن
11- ذکر رنگ،در صورتی که رنگ به عنوان صفت مشخصه و یا ویژگی خاص علامت باشد.
12- ذکر سه بعدی بودن علامت در صورت ثبت آن
13- تعیین ضمائم

نحوه ی بررسی اظهارنامه ثبت برند به چه صورت است ؟
هر اظهارنامه از تاریخ وصول ظرف 15 روز از جهات ذیل مورد بررسی قرار می گیرد :
1- از لحاظ شکل آن که مطابق قوانین و مقررات باشد و هرگاه نواقصی داشته باشد . چنانچه تقاضا در ایران به عمل آمده باشد تا دو ماه و در صورتی که تقاضای ثبت وسیله کسانی که در خارج اقامت دارند شده باشد تا 6 ماه مهلت رفع نقص داده می شود.
2- از  جهت اینکه طبقه نوع کالا با طبقات مربوط تطبیق نماید و در صورت عدم مطابقت کالا با طبقه مندرج در اظهارنامه به درخواست کننده ابلاغ می شود تا نسبت به اصلاح نوع طبقه اقدام نماید.
3- در صورتی که مانعی برای ثبت علامت تجاری وجود نداشته باشد، یک آگهی در رومه منتشر می شود در آگهی مزبور خصوصیات کالا و مشخصات صاحب علامت قید می گردد.

مراحل ثبت علامت تجاری چیست ؟
جهت ثبت علامت تجاری ، ابتدا وارد سامانه سازمان ثبت اسناد و املاک کشور به نشانی   شوید و تقاضای ثبت اظهارنامه علامت را تکمیل کنید. . مراحل ثبت نام در سامانه به قرار ذیل است :
انتخاب نوع اظهارنامه ، درج مشخصات مالک ، بارگذاری مدارک خواسته شده ، تایید اطلاعات ، واریز هزینه اولیه ثبت از طریق اینترنتی ، دریافت شماره اظهارنامه و رمز مورد نظر از طریق پیامک
لازم به توضیح است، بعد از تکمیل اطلاعات در سامانه پاسخ اداره ممکن است یکی از سه وضعیت اخطار نقص /  رد پرونده / آگهی نوبت اول باشد. در حالت آگهی نوبت اول یعنی اشکالی در اطلاعات وارد شده وجود نداشته و می بایست نسبت به ارائه مدارک اقدام نمایید.
پرداخت هزینه رومه رسمی اول و پرداخت حق الثبت به صورت اینترنتی اقدام بعدی جهت ثبت علامت است. چنانچه ظرف مدت یک ماه از انتشار آگهی نوبت اول ، دعوی یا اعتراضی نسبت به علامت وجود نداشته باشد می توان نسبت به آگهی نوبت دوم اقدام نمود. در رومه رسمی مفاد اظهارنامه و شکل علامت و این که برای چه طبقه و از طرف چه کسی تقاضا شده جهت اطلاع عموم آگهی می شود.
ثبت در دفتر مخصوصی به عمل خواهد آمد و تصدیق به امضاء مدیر کل ثبت خواهد رسید. خاطر نشان می شویم، کلیه مراحل فوق ، در سریع ترین زمان ممکن توسط متخصصان مجرب ثبت  انجام خواهد شد.

در چه مواردی تقاضای ثبت علامت رد خواهد شد؟
طبق ماده 9 قانون ثبت علائم و اختراعات ، متصدی ثبت در موارد ذیل تقاضای ثبت را رد خواهد کرد :
در صورتی که علامت مخالف مقررات قانون باشد.
در صورتی که علامت قبلاَ به اسم دیگری ثبت شده و یا شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند به اشتباه بیندازد.

مدت حمایت از علامت تجاری ثبت شده چند سال است؟
مدت اعتبار حمایت از علامت تجاری،10 سال از تاریخ ثبت اظهارنامه در اداره مالکیت های صنعتی می باشد که هر 10 سال قابل تمدید است و چنانچه ظرف 10 سال تمدید نگردد و 6 ماه از تاریخ اعتبار گذشته باشد صاحب گواهینامه می بایست جهت ثبت نام و علامت تجاری خود دوباره اقدام نماید.

چه اشخاصی که می توانند نسبت به ثبت علامت تجاری اعتراض کنند ؟
اشخاص ذیل می توانند نسبت به علامتی که تقاضای ثبت آن شده یا به ثبت رسیده است اعتراض کنند :
1- کسانی که آن علامت را علامت تجاری خود می دانند.
2- کسانی که آن علامت با علامت آن ها به اندازه ای شباهت دارد که مصرف کنندگان عادی را به اشتباه می اندازد.
در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.

 
شرکا و یا سهامداران شرکت ها ، همیشه در صلح و آشتی نیستند.تجربه نشان می دهد که اشخاص حقوقی بعد از ثبت شرکت، به منظور بروز رسانی اطلاعات شرکت ها به تغییرات و تحولاتی در اساسنامه خود نیاز دارند که در مواقع اختلاف نظر با مشکل رو به رو نشوند.طبیعتاَ سوالاتی در این زمینه به وجود می آید. از جمله اینکه :
–  تغییرات و تصمیمات شرکت ها، در صلاحیت کدام مجامع است ؟

– تغییراتی که باید در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسد کدامند ؟
–  مدارک مورد نیاز جهت ثبت تغییرات شرکت چیست ؟
– مراحل ثبت تغییرات شرکت چیست ؟
پاسخ به این پرسش ها طی این مقاله مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

تغییرات و تصمیمات شرکت ها، در صلاحیت کدام مجامع است ؟
کلیه تغییرات و تصمیمات شرکت ها طی مجمع عمومی عادی یا مجمع عمومی فوق العاده و یا در جلسات هیات مدیره انجام می پذیرد.
ماده 106 قانون تجارت مقرر می دارد : ” در مواردیکه تصمیمات مجمع عمومی متضمن یکی از امور ذیل باشد، یک نسخه از صورت جلسه مجمع باید جهت ثبت به مرجع ثبت شرکت ها ارسال گردد :
1- انتخاب مدیران و بازرس یا بازرسان.
2- تصویب ترامه
3- کاهش یا افزایش سرمایه و هرنوع تغییر در اساسنامه
4- انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن .
وظایف و اختیارات مجمع عمومی عادی:
1. تصویب ترامه و صورت حساب های شرکت
2. انتخاب یا تجدید انتخاب مدیریا مدیران
3. انتخاب و تجدید انتخاب بازرس یا بازرسان و عزل آنها
4. تقسیم منافع شرکت
5. تعیین خط مشی شرکت و تصویب و یا اقدام به هر عملی که به صلاح شرکت است مشروط بر اینکه در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده نباشد
6. سایر امور مربوط به حساب های سال مالی
7. اتخاذ تصمیم درباره پیشنهاد هایی که ممکن است در حدود قانون و اساسنامه شرکت از طرف مدیران و یا بازرسان و صاحبان سهام مطرح شود
8. تعیین رومه جهت درج آگهی های شرکت در سال آینده
مجمع عمومی فوق العاده می تواند در موارد ذیل اتخاذ تصمیم کند :
1. تغییر نام شرکت
2. تغییر موضوع شرکت
3. تغییر مرکز اصلی شرکت
4. تغییر مدت شرکت ( کم یا زیاد کردن آن )
5. تغییر سرمایه شرکت ( افزایش یا کاهش آن )
6. تاسیس سهام ممتاز
7. افزایش یا کاهش تعداد اعضای هیئت مدیره و بازرس ها و همچنین افزایش یا کاهش مدت عضویت آنان ، مشروط بر اینکه بر خلاف مقررات قانون تجارت نباشد.
8. تغییر مقررات مربوط به مجامع عمومی
9. انحلال شرکت قبل از خاتمه مدت ( در صورتی که مدت محدود باشد ) و انحلال آن در صورت عدم محدودیت مدت
10. اتخاذ هر گونه تصمیمی که در صلاحیت مجمع عمومی موسس و مجمع عمومی عادی نبوده و از امور فوق العاده شرکت محسوب می گردد.
همان گونه که از نام مجمع عمومی فوق العاده به دست می آید، مجمع عمومی فوق العاده برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره امور استثنایی و شرایط فوق العاده که تصمیم گیری در مورد آن ها از حیطه اختیار و صلاحیت مجمع عمومی خارج باشد، تشکیل می شود. لذا، زمان و موعد خاصی برای تشکیل آن ضروری نیست و هر زمان که شرایط اقتضا کند منعقد می شود.

تغییراتی که باید در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسد کدامند ؟
بنا به ماده 200 ق. ت ثبت تغییرات ذیل در شرکت ها اامی است :
الف- تغییر اساسنامه
ب- تمدید مدت شرکت، زاید بر مدت مقرر
ح- انحلال شرکت، حتی در مواردی که انحلال به واسطه انقضای مدت شرکت صورت گیرد.
د- تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تبدیل شرکاء یا خروج بعضی از آن ها از شرکت
ه- تغییر اسم شرکت
و- در هر تقسیم راجع به مورد معین ماده 58 ق. ت در ماده نهم نظامنامه قانون تجارت، علاوه بر موارد بالا، تغییر مدیر یا مدیران شرکت هم افزوده شده است.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت تغییرات شرکت چیست ؟
ارائه یک نسخه از کلیه اوراق ثبتی به همراه رومه رسمی تاسیس شرکت و آخرین تغییرات در صورتی که تغییرات اعمال شده منجر به تغییر سهامداران باشد. ارائه لیستی از آخرین شرکا اامی می باشد، برابر اصل شده مدارک شناسایی (کارت ملی و شناسنامه) کلیه شرکا و اعضاء هیئت مدیره.
مدارک مورد نیاز جهت تنظیم صورتجلسات مجامع و هیئت مدیره در ثبت شرکت سهامی خاص به قرارزیر است :
– مدارک هویتی اعضاء هیئت مدیره و سهامداران
– فهرستی از آخرین شرکاء شرکت به همراه میزان سهام
– اظهارنامه شرکت
– آگهی آخرین تغییرات شرکت همراه با رومه رسمی آن
– آگهی تاسیس شرکت به همراه رومه رسمی تاسیس شرکت
مدارک مورد نیاز جهت تنظیم صورتجلسات مجامع و هیئت مدیره در ثبت شرکت با مسئولیت محدود به شرح ذیل می باشد :
– اوراق ثبتی شرکت
– آگهی آخرین تغییرات شرکت همراه با رومه رسمی آن
– مدارک هویتی اعضاء هیئت مدیره و سهامداران
– آگهی تاسیس شرکت به همراه رومه رسمی تاسیس شرکت

مراحل ثبت تغییرات شرکت چیست ؟
– تشکیل مجمع عمومی ( عادی یا فوق العاده) یا هیات مدیره شرکت متناسب با نوع تغییرات
– تنظیم صورتجلسه نسبت به نوع تصمیم و امضاء ذیل تمام اوراق توسط شرکا
 
– امضا و مهر صورتجلسه توسط اعضا
– پست صورتجلسه به اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری
– مراجعه به اداره ثبت شرکت ها جهت دریافت آگهی تغییرات پس از بررسی کارشناس اداره ثبت و نبود مشکل
– پرداخت هزینه رومه رسمی
– پرداخت هزینه رومه کثیرالانتشار


 
شرکت تجاری عبارت است از سازمانی که بین دو یا چند نفر تشکیل می شود که در آن هر یک سهمی به صورت نقد یا جنس یا کار خود در بین می گذارند تا مبادرت به عملیات تجاری نموده و منافع و زیان های حاصله را بین خود تقسیم کنند.

بنا به مراتب فوق عوامل مشخصه شرکت های تجاری به قرار ذیل است :
1- تشکیل سازمان مستقل
2- همکاری بین دو یا چند نفر
3- آوردن حصه
4- مبادرت به عملیات بازرگانی
5- تقسیم سود و زیان
این شرکت ها دارای شخصیت جداگانه از شرکاء بوده و راساَ دارای حقوق کامل می باشند که در روابط آن با شرکاء و یا اشخاص ثالث و طلبکاران شرکت و طلبکاران شخصی شرکاء تاثیر دارد. کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی اعم از ایرانی و خارجی (در صورت احراز شرایط) می توانند شرکت ثبت نمایند.طبیعتاَ سوالاتی در این زمینه به وجود می آید. از جمله اینکه :
– به طور کلی چند نوع شرکت تجاری جهت ثبت وجود دارد ؟
– ثبت شرکت چیست ؟
– مزایای ثبت شرکت چیست ؟
– مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت چیست ؟
– برای ثبت شرکت چه مراحلی را می بایست طی کرد ؟
 

به طور کلی چند نوع شرکت تجاری جهت ثبت وجود دارد ؟
هر شرکتی در ایران تشکیل می شود مرکز اصلی ان در ایران است و ماهیت  ایرانی محسوب می شود .شرکت های خارجی که بخواهند در ایران به امور تجارتی یا صنعتی یا اداری فعالیت داشته باشند باید در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد .
در قانون تجاری ایران افراد می توانند با توجه به نوع فعالیت و کسب و کار خود و همچنین روابط بین شرکاء و مشتریان یکی از انواع شرکت های هفت گانه رایج را ثبت نمایند . این شرکت ها با توجه به ماده 20 قانون تجارت ایران، عبارت است از :
1- شرکت های سهامی ( به موجب ماده 4 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/12/1347 شرکت سهامی به دو نوع شرکت سهامی عام و خاص تقسیم می شود.)
2- شرکت تضامنی
3- شرکت با مسئولیت محدود
4- شرکت مختلط غیر سهامی
5- شرکت مختلط سهامی
6- شرکت نسبی
7- شرکت تعاونی تولید و مصرف
شرکت سهامی عام :
شرکتی است که موسسین آن مکلفند برای تامین قسمتی از سرمایه آن به مردم مراجعه کنند.حداقل سرمایه برای تاسیس شرکت سهامی عام پنج میلیون ریال بوده و تعداد موسسین آن نیز باید حداقل پنج نفر باشند ( مواد 4، 5 ، و 107 ل.ا.ق.ت ) مراجعه به عامه از طریق پذیره نویسی صورت می گیرد.
شرکت سهامی خاص :
شرکتی است که کلیه سرمایه آن منحصراَ توسط خود موسسین تامین می شود، حداقل سرمایه شرکت سهامی خاص یک میلیون ریال بوده و موسسین نیز نباید از سه نفر کمتر باشند ( مواد 3 و 4 و 5 ل.ا.ق.ت) مسئولیت مدنی سهامدار در مقابل قروض و دیون شرکت محدود به مبلغ اسمی سهمی است که سهامدار در شرکت سهامی سرمایه گذاری کرده است.( ماده 1 ل.ا.ق.ت)
شرکت تضامنی :
شرکت هایی هستند که برای امور تجاری، و تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل می شوند.شرکاء در مقابل دیون و قروض شرکت مسئولیت شخصی، نامحدود و تضامنی دارند.در شرکت تضامنی، قید نام یکی از شرکاء به دنبال نام شرکت ضروری می باشد؛ مثل شرکت تضامنی داوود و شرکاء و این امر به خاطر اهمیت شخصیت شرکاء و جلب اعتماد ثالث می باشد.( موارد 116، 117 و 124 ق.ت)
شرکت با مسئولیت محدود :
شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای انجام امور تجاری تشکیل می شود.مسئولیت شریک در مقابل قروض و دیون شرکت به میزان سهم الشرکه ای است که شخص در شرکت سرمایه گذاری کرده است.فرق این شرکت با شرکت های سهامی در این است که در شرکت با مسئولیت محدود به هیچ وجه سهم الشرکه صادر نمی شود و جز با رضایت عده ای از شرکاء که سه چهارم سرمایه متعلق به آن ها باشد قابل نقل و انتقال نیست.ولی در شرکت های سهامی، سهام منتشر گردیده و نیز قابل نقل و انتقال می باشد.در شرکت با مسئولیت محدود در صورت پیش بینی در اساسنامه، با فوت ، حجر ، ممنوعیت قانونی یا قضایی یکی از شرکاء شرکت منحل می شود ولی در شرکت های سهامی عام و خاص در چنین شرایطی شرکت به حیات خود ادامه می دهد.
شرکت نسبی :
شرکتی است که برای انجام امور تجاری، تحت نام مخصوص بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت آورده یا سرمایه ای است که در شرکت دارد.( ماده 3 ق.ت)
شرکت مختلط غیر سهامی :
شرکتی است که برای امور تجاری، تحت نام مخصوص بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود تشکیل می شود.مسئولیت شرکای ضامن، تضامنی، نامحدود و شخصی است ولی مسئولیت شرکای با مسئولیت محدود به میزان سرمایه ای است که هر شریک در شرکت سرمایه گذاری  کرده است.در این نوع شرکت، سهم الشرکه قابل نقل و انتقال نبوده و شرکت با فوت یا حجر یا ممنوعیت قضایی هر یک از شرکا اصولاَ منحل می گردد.
شرکت مختلط سهامی :
شرکت هایی هستند که تحت نام مخصوص بین یک یا چند شریک ضامن و یک یا چند نفر سهامدار تشکیل می شوند.مسئولیت شریک یا شرکای ضامن تضامنی، نامحدود و شخصی است و مسئولیت سهامدار یا سهامداران در این نوع شرکت محدود به مبلغ اسمی سهامی است که هر یک از آنان در شرکت دارند.در این نوع شرکت ها سهام سهامداران قابلیت نقل و انتقال داشته و با فوت یا حجر یا ممنوعیت قانونی سهامدار شرکت منحل نمی شود.( مواد 162 و 163)
شرکت تعاونی :
این نوع شرکت ها به منظور رفع نیازمندی های مشترک اعضاء تشکیل و مسئولیت هر یک از سهامداران در مقابل قروض و دیون شرکت محدود به مبلغ اسمی سهم یا سهامی است که سهامدار در شرکت تعاونی دارا می باشد.در حال حاضر قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران مصوب شهریور 1370 بر فعالیت های شرکت تعاونی حاکمیت دارد.

ثبت شرکت چیست ؟
ثبت شرکت قرادادی تجاری است که گاه بین افراد حقیقی )مردم عادی ( و حقوقی )شرکت ها ( بسته می شود تا بنا بر آن سرمایه ، توانایی یا روابط  خود را  در چهار چوب قوانین برای کسب منفعت به شراکت بگذارند و قوانین حاکم بر ثبت شرکتها تایین کننده چگونگی این روابط می باشد.  تعریف ارائه شده یکی از ساده ترین و صریح ترین تعاریف ثبت شرکت ها می باشد .
بنا بر ماده 195 قانون تجارت برای شروع فعالیت قانونی  اقتصادی ثبت شرکت لازمه شروع فعالیت و همچنین تابع قانون و مقررات قوانین  ثبت شرکت ها است .

مزایای ثبت شرکت چیست ؟
ثبت شرکت مزایای گسترده ایی دارد چه از لحاظ روابط  بین شرکا  و چه از بابت روابط شرکا و مراجعین آنها  که برخی از این مزایا عبارتند از:
1- ثبت شرکت به فعالیت اقتصادی افراد اعتبار خاصی می بخشد و موجب ایجاد تما یل   بیشتر از سوی افراد برای ایجاد همکاری می گردد .
2- ثبت نمودن شرکت نشان دهنده این مهم می باشد که برای بوجود اوردن این شخصیت حقوقی دقت های لازم شده از سوی مراجع مربوطه انجام شده و مقررات آن رعایت گردیده است و فعالیت این مجموعه در چهار چوب قانون می باشد لذا باعت ایجاد حس اعتماد در مشتریان است.
3 – ثبت شرکت از نظر ایجاد اعتماد در  معامله کنندگان با شرکت در درجه ی بالایی  از اهمیت بر خوردار است ، زیرا کسی که قراداد مهمی  با شرکت منعقد  می نماید باید بداند که سرمایه شرکت تا چه اندازه است و اختیار مدیران شرکت تا چه حدودی بوده و بالاخره قدرت و توانایی این شخصیت حقوقی به چه میزان است (موارد مهم هر شرکت در جراید کثیر و انتشار اگهی می شود تا همه به این مهم آگاه باشند )
بنابر این برای دستیابی به کسب و کار اقتصادی گسترده و قانون مدار ثبت شرکت نه تنها مفید بلکه ضروری می باشد.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت چیست ؟
مدارک لازم جهت ثبت شرکت به قرار ذیل است :
1-  کپی کارت ملی و شناسنامه و کارت پایان خدمت باید در دفاتر اسناد رسمی اصل شوند. ( هیات مدیره ، سهامداران ، بازرسین )
2- نام شرکت
3- موضوع فعالیت شرکت
4- میزان سرمایه شرکت
5- اسامی اشخاصی که حق امضا دارند.
6- تعیین سهامداران و میزان سهام آن ها
7-  تعداد سهام شرکت و اعضا ( حداقل ا سهم اعضای هیات مدیره )
8- تعیین مدیران شرکت و سمت آن ها ( مدیر عامل ، رییس هیات مدیره ، نایب رییس هیات مدیره )
9- تعیین بازرسین شرکت ( مخصوص شرکت های سهامی خاص)
10- آدرس و کد پستی شرکت
11- آدرس و کد پستی تمام اعضا بعلاوه شماره همراه
12- گواهی عدم سوء پیشینه ( تمام اعضای هیات مدیره ، سهامداران ، بازرسین )
یادآوری می گردد که :
– دارا بودن سو پیشنه اشخاص مانعی جهت ثبت شرکت نیست . فقط نمی توانند جز هیئیت مدیره و مدیر عامل و بازرسین باشند .
– مدیر عامل نباید مدیر عامل شرکت دیگری باشد .
– اعضای هیات مدیره و مدیر عامل هیچ گونه شغل دولتی نداشته باشند .
– در شرکت سهامی خاص، دو بازرس اصل و علی البدل باید وجود داشته باشد.
– بازرسین نباید هیچ گونه نسبت فامیلی اعم از نسبی یا سببی با مدیران و مدیر عامل داشته باشند.
– اشخاص خارجی با رعایت ضوابط می توانند بدون شریک ایرانی به صورت 100% در ایران شرکت ثبت نمایند .
– چند شرکت با هم می توانند بدون وجود اشخاص حقیقی شرکت مستقلی ثبت نمایند.

مراحل ثبت شرکت که می بایست طی کرد ؟
ابتدایی ترین مرحله برای ثبت شرکت، انتخاب موضوع شرکت است که باید با همکاری و همفکری شرکا انجام شود. این امر به شما کمک می کند تا قالب ثبتی مناسب را نیز انتخاب نمایید. پرواضح است، موضوع شرکت باید مشروع و متضمن منافع عقلایی باشد والا از موارد ابطال شرکت خواهد بود. مدیران نمی توانند در عمل از حد موضوع شرکت نمایند و در صورت ، عمل آن ها اثر قانونی ندارد. در صورتی که فعالیت شما نیازمند به اخذ مجوز باشد اخذ مجوز از ارگان های مربوطه مورد نیاز و ضروری است.
در گام بعدی 5 نام شرکت خود را با توجه به اولویت مشخص می نمایید. حال نوبت به ثبت سامانه ای از طریق سایت اداره ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری می رسد. پس از ثبت سامانه ای و تایید نام شرکت نوبت به ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها و پیگیری روند اداری کار می باشد.
اگر مدارک تقدیمی کامل بوده و نقصی نداشت کارشناس مربوطه نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام می نماید که در اینصورت باید شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت  با در دست داشتن اصل شناسنامه و کارت ملی، برای اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره ثبت مراجعه نماید.
در آخرین مرحله ثبت ، می بایست آگهی تاسیس شرکت در رومه رسمی به چاپ برسد . در آگهی که چاپ می کنید اطلاعاتی در مورد نام شرکت، نوع فعالیت و اطلاعاتی از این قبیل را مطرح می کنید. پس از درج آگهی ثبت شرکت در رومه رسمی، کار ثبت شرکت شما به پایان می رسد.
کلیه امور ثبتی و اداری خود را به ما بسپارید.

 

پیش از هر چیز، لازم دانستیم به مناسبت موضوع قبل از آنکه به شرایط تبدیل شرکت تضامنی به سهامی بپردازیم، ابتدا توضیحاتی راجع به شرکت تضامنی و سهامی ارائه نماییم و سپس وارد بحث  

معرفی شرکت تضامنی و شرکت سهامی
شرکت تضامنی :
برابر ماده 116 قانون تجارت شرکت تضامنی شرکتی است که بین دو یا چند نفر تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و در صورتی که دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض آن کافی نباشد، هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت خواهد بود و منظور از مسئولیت تضامنی همین است و به این جهت گفته می شود در شرکت تضامنی اعتبار و شخصیت شرکاء در تشکیل شرکت دخالت دارد و تادیه دیون و تعهدات شرکت به عهده آن هاست
شرکت سهامی :
شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.
به موجب ماده 2 لایحه مزبور"شرکت سهامی،شرکت بازرگانی محسوب می شود،ولو این که موضوع عملیات آن،بازرگانی نباشد".بنابراین،شرکت سهامی به محض تشکیل و ثبت،در زمره شرکت های تجاری قرار می گیرد.هر چند که برای انجام امور غیر تجاری،مانند خرید و فروش آپارتمان،تاسیس شده باشد و با توجه به اینکه موضوع شرکت های تجاری دیگر،باید حتماَ امور تجاری باشد،تا شرکت بازرگانی محسوب گردند،لذا می توان گفت که لایحه اصلاح قانون تجارت،در مورد شرکت های عام و خاص،قائل به استثنا شده و به این طریق خواسته است با وسعت بخشیدن به زمینه های فعالیت،موجبات بیشتر تشکیل آن ها،بخصوص تشکیل شرکت سهامی عام را که در آن سرمایه های کوچک از راه خرید سهام،امکان مشارکت و جریان پیدا می کند،فراهم آورد.
در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد

شرایط تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی
منظور از تبدیل این است که بدون محو شخصیت حقوقی قبلی شرکت و ایجاد شخصیت حقوقی جدیدی برای آن ، شرکت شکل و قالبی نو پیدا کند.مثل این که شرکت تضامنی به شرکت سهامی خاص یا عام تبدیل شود.
به موجب ماده ( 135 ) قانون تجارت : " شرکت تضامنی می تواند با تصویب تمام شرکاء به شرکت سهامی مبدل گردد. در این صورت رعایت تمام مقررات راجع به شرکت سهامی حتمی است ".
بنابراین :
1) باید کلیه مقررات مربوط به شرکت سهامی رعایت شود. منجمله اساسنامه آن بر طبق و مبنای شرکت سهامی باید تنظیم شود. در ضمن در شرکت سهامی محدود بودن مسئولیت شرکاء اجرا خواهد شد که انجام این عمل با رضایت تمام شرکاء باید صورت گیرد. البته نسبت به دیونی که مربوط به زمان تضامنی بودن شرکت می باشد ؛ قاعده تضامنی شرکاء به جای خود باقی است.
2) شرکت نسبت به دوره عمل شرکت تضامنی به تصفیه حساب یا بستانکاران و ارباب معاملات اقدام کند و در واقع اصل تضامن را از بین ببرد.
3) این اقدام با رضایت همه شرکا باشد.
شایان ذکر است ، چون در شرکت تضامنی شخصیت شرکاء بسیار حائز اهمیت است ؛ هر گاه یکی از شرکاء فوت نماید وراث او می توانند از ورود در شرکت خودداری نمایند و نمی توان آن ها را مجبور کرد که در شرکت باقی بمانند. زیرا برای پرداخت قروض شرکت با سایر شرکاء مسئولیت تضامنی خواهند داشت و امکان دارد دارایی موروث کفاف پرداخت آن را ندهد و به ناچار می بایستی از دارایی خودشان بپردازند. بنابراین وراث هرگز راضی به ادامه کار چنین شریکی نیستند و چون تمایل ندارند؛ و قانوناَ مردود است. ممکن است فوت شریک باعث انحلال شرکت شود.
 

 

• شرکت سهامی خاص :
شرکت های که تمام سرمایه آنها در موقع تاسیس منحصرا توسط موسسین تامین گردیده است. وطبق ماده 5 قانون تجارت سرمایه شرکت های سهامی خاص از مبلغ 1000.000 ریال نباید کمتر باشد.

درشرکت های سهامی خاص عبارت " شرکت سهامی خاص " باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق واطلاعیه ها وآگهی های شرکت به طور روشن وخوانا قید شود.
• شرایط تاسیس شرکت سهامی خاص :
1. اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام وگواهینامه بانکی حاکی از پرداخت قسمت نقدی که نباید کمتر از 35% کل سهام باشد.اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد؛ هرگاه تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیر نقد باشد باید تمام آن پرداخت شود و صورت تقویم آن به تفکیک در اظهارنامه منعکس شده باشد ودر صورتی که سهام ممتازه وجود داشته باشد شرح امتیازات و مجبات آن در اظهارنامه منعکس شده باشد.
2. انتخاب اولین مدیران وبازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورتجلسه ای قید وبه امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد.
3. اساسنامه شرکت که باید به امضاء کلیه سهامداران رسیده باشد.
4. قبول سمت مدیریت وبازرسی.
5. ذکر نام روز نامه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت های سهامی خاص :
1. پرداخت مبلغ تعیین شده به نام سازمان ثبت اسناد واملاک کشور
2. تصویر شناسنامه وکارت ملی بازرسین (نیازی به برابر اصل شدن ندارد)
3. دوبرگ اظهارنامه شرکت سهامی خاص
4. دونسخه اساسنامه شرکت سهامی خاص وامضاء زیرتمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
5 . تکمیل فرم تعیین نام
6. دوجلد صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد
7. دونسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین که به امضاء سهامداران وبازرسین رسیده باشد
8. فتوکپی شناسنامه وکارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران
9. معرفی نامه نمایندگان، در صورتی که سهامداران واعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند وارائه تصویر رومه رسمی، آگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن.
10. تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار، مبنی بر غیردولتی بودن آن
11. گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس در آنجا افتتاح شده است.
12. اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها.
• مراحل ثبت شرکت ها ی سهامی خاص :
1- مدارک را با توجه به مواردی که ذکر شد، تحویل قسمت پذیرش مدارک اداره ثبت شرکت ها داده و رسید دریافت شود وبا عنایت به تاریخ تعیین شده برای اعلام نتیجه در روز موعد برای اخذ نتیجه به باجه اعلام نتیجه اداره ثبت شرکت ها مراجعه نمایند.
2- در صورتی که کارشناس اداره ثبت شرکت ها ایرادی در مدارک ابرازی مشاهده ننمایند نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام وپیش نویس مربوطه پس از تأیید مسئولین اداره ثبت شرکت ها تایپ و در روز مراجعه تحویل متقاضی داده می شود. متقاضی می بایستی به بانک مراجعه ونسبت به پرداخت حق الثبت که در ذیل اظهارنامه مبلغ آن قید شده اقدام نماید.
* قبل از مراجعه به بانک به نمایندگی روابط عمومی جهت تعیین مبلغ حق الدرج آگهی تأسیس در رومه انتخابی مجمع موسس و اخذ فیش مراجعه شود ومبلغ حق الثبت وحق الدرج یکجا به بانک مربوطه پرداخت شود.
3- پس از پرداخت مبلغ حق الثبت به واحد حسابداری اداره ثبت شرکت ها مراجعه و واحد مربوطه پس از رویت فیش پرداختی نسبت به ور نمودن ذیل اظهارنامه اقدام می نماید.
4- مدارک به قسمت ثبت دفاتر اداره ثبت شرکت ها تحویل داده شود و مسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر وتعیین شماره ثبت شرکت و درج بر روی اظهارنامه اقدام ودر ذیل ثبت دفتر از شخص معرفی شده توسط سهامداران ( که خود یا سهامداران بوده یا وکیل رسمی شرکت می باشد) با قید ثبت با سند برابر است امضاء اخذ می نماید وسپس آگهی تایپ شده باید به امضاء رئیس اداره ثبت شرکت ها برسد.
یک از نسخه مدارک ضبط در پرونده شرکت که در بایگانی اداره ثبت شرکت ها نگه داری خواهد شد و یک نسخه دیگر از مدارک ( اظهارنامه یک برگ، اساسنامه یک جلد،صورتجلسه مجمع عمومی موسسین یک نسخه، صورتجلسه هیأت مدیره یک نسخه ) ور به مهر اداره شده وتحویل متقاضی می گردد.
5- متقاضی پس از گرفتن مدارک به خود نسخه دوم آگهی تأسیس را به واحد روابط عمومی مستقر در اداره ثبت شرکت ها جهت در رومه کثیرالانتشار شرکت تحویل ونسخه اول آگهی تایپ شده را در دفتر شرکت سهامی رومه رسمی جمهوری اسلامی جهت درج در رومه رسمی جمهوری اسلامی ایران ( پس از پرداخت حق الدرج که توسط مسئول مربوطه تعیین می شود) تسلیم می نماید.
• شرکت با مسئولیت محدود :
مطابق ماده 94 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل می شود وهر یک ازشرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول پرداخت بدهی ها و تعهدات شرکت است.
طبق ماده 95 دراسم شرکت باید عبارت (با مسئولیت محدود) قید شود و در غیر این صورت آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب وتابع مقررات آن خواهد بود.
اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکاء باشد و در غیر این صورت شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده باشد در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.
• شرایط ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
– حضور حداقل دو نفر به عنوان اعضاء
– سرمایه شروع کار برای ثبت شرکت صنایع دستی با مسئولیت محدود صد هزار تومان می باشد.
– تعهد به پرداخت کل سرمایه
• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
1- پرداخت مبلغ تعیین شده به نام سازمان ثبت اسناد واملاک کشور جهت تعیین نام
2- تکمیل فرم تعیین نام
3- دو برگ تقاضانامه شرکت با مسئولیت محدود وتکمیل آن وامضاء ذیل شرکت نامه توسط کلیه شرکاء
4- دونسخه شرکت نامه با مسئولیت محدود وتکمیل وامضاء ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
5- دو جلد اساسنامه شرکت با مسئولیت محدود وامضاء ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
6- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین وهیأت مدیره که به امضاء سهامداران وبازرسین رسیده باشد.
7- دونسخه صورتجلسه هیأت مدیره که به امضاء مدیران منتخب مجمع رسیده باشد.
8- تصویر شناسنامه وکارت ملی برابر اصل شده کلیه سهامداران ودر صورتی که مدیر عامل خارج از اعضاء هیأت مدیره باشد.
9- فتوکپی شناسنامه وکارت ملی بازرسین
10- معرفی نمایندگان، در صورتی که سهامداران واعضاء هیأت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند وارائه تصویر رومه رسمی وآگهی تأسیس با آخرین تغییرات آن
11- تأییدیه هیأت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی برغیر دولتی بودن آن
تذکر: در صورتی که مقداری از سرمایه شرکت آورده غیر نقدی باشد(اموال منقول وغیر منقول) ارائه گزارش کارشناس رسمی دادگستری اامی است ودر صورتی که اموال غیر منقول جزء سرمایه شرکت قرار داده شود ارائه مستندات مربوطه اامی است
12- اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به تشخیص کارشناس اداره ثبت شرکت ها.
• مراحل ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
1. پس از تکمیل دوبرگ تقاضانامه و دونسخه شرکت نامه وتهیه دوجلد اساسنامه وامضاء ذیل تمام اوراق توسط تمام شرکاء نسبت به پرداخت هزینه تعیین نام وارائه فیش پرداختی به واحد حسابداری اداره ثبت شرکت ها اقدام و واحد مزبور نسبت به ور نمودن اوراق اقدام می نماید.
2. مدارک رابا توجه به مواردی که ذکرشد تحویل قسمت پذیرش مدارک اداره ثبت شرکت ها داده ورسید دریافت شود وباعنایت به تاریخ تعیین شده برای اعلام نتیجه در روز موعد توسط احدی از شرکاء یا وکیل رسمی شرکت به باجه مربوطه اداره ثبت شرکت ها مراجعه نماید.
3. در صورتی که کارشناس اداره ثبت شرکت ها ایرادی یا نقصی در مدارک ابرازی مشاهده ننماید نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام وپیش نویس مربوطه پس از تأیید مسئولین اداره ثبت شرکت ها تهیه ودر روز مراجعه تحویل متقاضی داده می شود؛ متقاضی بایستی به بانک مستقر در اداره مراجعه ونسبت به پرداخت حق الثبت که ذیل پیش نویس مبلغ آن قید شده اقدام نماید.
تذکر1: قبل از مراجعه به بانک به نمایندگی روابط عمومی مستقر در واحد حسابداری جهت تعیین مبلغ حق الدرج آگهی تأسیس در رومه کثیرالانتشار و اخذ فیش مراجعه شود ومبلغ حق الثبت وحق الدرج در یک مرحله به بانک پرداخت شود.
تذکر2: در صورتی که کارشناس اداره ثبت شرکت ها ایراد یا نقصی در مدارک مشاهده نماید مراتب کتبا به متقاضی اعلام خواهد شد که نسبت به رفع یا ایراد اقدام نماید.
4. در صورتی که کارشناس اداره ثبت شرکت ها موضوع فعالیت شرکت را نیازمند اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح تشخیص دهد نسبت به تهیه استعلام اقدام وبرگ استعلام پس از اخذ امضاء از مسئولین مربوطه در دبیرخانه اداره کل ثبت شرکت ها ثبت دفتر شده وبه مرجع مربوطه همراه با یک نسخه فتوکپی از مدارک تحویل داده شود.
5. پس از پرداخت مبلغ حق الثبت، جهت درج اطلاعات فیش درسامانه مکانیزه، به واحد حسابداری اداره ثبت شرکت ها مراجعه و واحد مربوطه نسبت به ور نمودن ذیل اوراق اقدام می نماید.
6. مدارک به واحد ثبت تأسیس وتغییرات اداره ثبت شرکت ها تحویل داده شود ومسئول مربوطه پس از ثبت در دفتر وتعیین شماره ثبت شرکت ودرج اظهارنامه اقدام ودر ذیل ثبت دفتر از شخص معرفی شده توسط شرکاء ( که خود از شرکاء ویا وکیل رسمی شرکت می باشد) با قید جمله " ثبت با سند برابر است" امضاء اخذ می نماید وسپس آگهی تایپ شده به امضاء رئیس اداره ثبت شرکت های برسد.یک نسخه از مدارک ضبط در پرونده شرکت شده ودر بایگانی اداره ثبت شرکت ها نگهداری خواهد شد ویک نسخه دیگر از مدارک (تقاضانامه، شرکت نامه، اساسنامه، صورتجلسه مجمع عمومی موسس، صورتجلسه هیأت مدیره) ور به مهر اداره کل ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی شده وتحویل متقاضی می گردد.
7. متقاضی مدارک مربوط به خود و پرونده متشکله را به قسمت دبیرخانه اداره کل ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی برده وپس از ثبت آگهی در " دفتراندیکاتور"،مسئول مربوطه نسبت به درج شماره ثبت دفتر وور نمودن آگهی تایپ شده اقدام و پرونده متشکله را ضبط وبقیه مدارک تحویل متقاضی می گردد.
8. متقاضی پس از تحویل گرفتن مدارک مربوطه به خود، نسخه دوم آگهی تأسیس را به واحد روابط عمومی مستقر در اداره کل ثبت شرکت ها ومالکیت صنعتی جهت درج در رومه کثیرالانتشار تحویل ونسخه اول آگهی تایپ شده تأسیس شرکت را به دفتر شرکت سهامی رومه رسمی جمهوری اسلامی ایران جهت درج در رومه رسمی (پس از پرداخت حق الدرج که توسط مسئول مربوطه تعیین می گردد) تسلیم می نماید.

 

پس از تشکیل شرکت سهامی عام و ارسال مدارک مورد اشاره در قانون تجارت به اداره ثبت شرکت ها، این اداره موظف است در مهلت قانونی تعیین تکلیف نماید.
ماده 10 لایحه اصلاح قانون تجارت به اقدامات بعدی اداره ثبت چنین اشاره نموده است : ” مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه ی اظهارنامه و ضمایم آن و تطبیق مندرجات آن ها با قانون اجازه ی انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد نمود .”
لذا با توجه به ماده 10 قانون یاد شده ثبت شرکت ها پس از تسلیم اظهارنامه ، طرح اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی به اداره ثبت شرکت ها باید اقدامات ذیل را انجام دهد :
1. مطالعه اظهارنامه و ضمائم آن
2. تطبیق مندرجات مدارک تسلیم شده با قانون
3. صدور اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی

اقدامات موسسین پس از صدور مجوز اداره ثبت شرکت ها
ماده 11 لایحه اصلاح قانون تجارت در اقدامات لازم پس از صدور مجوز صریحاَ اشاره نموده است :
” اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود.”
لذا با توجه به ماده 11 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 موسسین پس از مطالعه اظهارنامه و ضمائم تاسیس شرکت سهامی عام و تطبیق آن ها با قانون و صدور اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی اقدامات ذیل را انجام می دهند :
1. آگهی اعلامیه پذیره نویسی در جراید توسط موسسین
2. قرارداد اعلامیه پذیره نویسی در معرض دید علاقه مندان در بانکی که تعهد سهام در آن صورت می گیرد.
پذیره نویسی عبارت است از قبول پیشنهادی که از طرف موسسان به عموم مردم می شود تا قسمتی از سرمایه شرکت را تعهد کنند و با پرداخت تمام یا قسمتی از مبلغ تعهدی خود در شرکتی که بعداَ تاسیس می شود شریک و صاحب سهم گردند. از این رو موسسان در موقع تسلیم پیشنهادات خود با قبول کنندگان آشنایی ندارند و می بایست برای جلب علاقه مندان به پذیره نویسی با رعایت قانون مراتب پذیره نویسی را از طریق جراید به عموم مردم اعلام دارند که در این صورت علاقه مندان به پذیره نویسی با ملاحظه شرایط و قرارداد پذیره نویسی که در معرض دید آنان در بانکی که تعهد سهام در آن شده است تصمیم خود را می گیرند.
لازم به ذکر است چنانچه شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه مذکور در ماده 6 لایحه اصلاح قانون تجارت به ثبت نرسیده باشد به درخواست هر یک از موسسین یا پذیره نویسان مرجع ثبت شرکت ها که اظهارنامه به آن تسلیم شده است گواهینامه ای حاکی از عدم ثبت شرکت ها صادر می نماید و گواهی صادره را به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می دارد تا موسسین و پذیره نویسان به بانک مراجعه و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند . در این صورت هرگونه هزینه که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهده موسسین خواهد بود.
شرکت سهامی عام از زمان تشکیل و پیش از به ثبت رسیدن دارای حقوق و تعهداتی است که قانون آن را معین کرده است در نتیجه مدیران شرکت به محض انتخاب شدن و قبول سمت خود می توانند از اختیاراتی که قانون به آن ها اعطاء کرده است استفاده کنند زیرا وفق مواد 19 و 23 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیده شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند. بنابراین موسسین راساَ برای جلوگیری از استمرار ضررهای وارده از حقی که در ماده 17 لایحه یاد شده فراهم گردیده استفاده نموده و  با درخواست گواهینامه حاکی از عدم ثبت و پذیره نویسان می توانند با مراجعه به بانک مذکور تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند تا هزینه مازاد بر تاسیس شرکت گریبان گیر آن ها نگردد.


 
در نظام حقوقی کنونی ایران ، ماهیت شرکت ها بیشتر جنبه قراردادی دارد که مستم همکاری دو یا چند شخص است که بعد از تشکیل تابع آثار و احکامی است که از سوی قانونگذار معین گردیده است که با توجه به نوع شرکت این احکام متفاوت خواهد بود.

در این مقاله به پاسخ این پرسش می پردازیم که آیا می توان در ایران شرکت تک شریکه تشکیل دارد ؟ علاقه مندان در این رابطه می توانند به مقالات ذیل نیز مراجعه نمایند :


• وم همکاری دو یا چند شخص
با توجه به ماهیت قراردادی شرکت های تجاری در نظام حقوقی کنونی ایران ، برای تشکیل هر شرکت تجاری همکاری دو یا چند شخص لازم و ضروری است که نتیجه این امر آن است که در ایران هیچ شرکت تجاری را نمی توان با یک شریک تشکیل داد و بر همین اساس مطابق مقررات قانونی ، تشکیل شرکت تک شریکه در ایران فعلاَ منتفی است و از این جهت شرکت های تجاری شبیه شرکت های مدنی می باشند. ولی آنچه قابل توجه بوده این است که امروزه در اکثر نظام های حقوقی مانند آلمان ، انگلیس ، فرانسه و . شرکت های تک شریکه مورد پذیرش واقع شده است. البته ناگفته نماند که اگرچه در ظاهر قوانین حاکم بر شرکت های تجاری اجازه تشکیل شرکت تک شریکه را نمی دهند ولی در عمل می توان این قبیل شرکت ها را مشاهده نمود.
نمونه بارز این شرکت ها آن دسته از شرکت های دولتی هستند که صد در صد سرمایه آن ها به وسیله دولت تامین می شود. زیرا دولت یک شخص محسوب می شود که همه سرمایه شرکت به وسیله او تامین می شود. البته این قبیل شرکت ها برای اینکه از صورت و شکل قانونی تخلف ننموده باشند در ظاهر اشخاصی را به عضویت افتخاری شرکت در می آورند ، مانند شرکت های دولتی که در اغلب موارد تحت عنوان شرکت سهامی تاسیس می شوند که با توجه به اینکه شرکت سهامی خاص حداقل باید سه شریک داشته باشد و از طرفی نیز اعضای هیئت مدیره شرکت باید از میان سهامداران انتخاب شوند لذا ناگزیر از انتخاب اشخاصی به عنوان هیئت مدیره خواهند بود که برای این منظور ابتدا چند سهم در اختیار آن ها قرار گرفته و آن ها به عنوان سهامدار شناخته شده و سپس به عنوان عضو هیئت مدیره انتخاب می شوند. بر همین اساس نیز اشخاص مزبور نه در تامین سرمایه شرکت نقشی دارند و نه در سود حاصل از فعالیت شرکت سهیم میشوند و فقط به دلیل عضویت در هیئت مدیره حق مدیریت دریافت و در مواردی نیز از سود حاصل شرکت پاداش دریافت می نمایند.
یکی از حقوقدانان برای شرکت تک شریکه عملی در حقوق ایران مصداق دیگری را نیز بیان کرده اند که عبارت از شرکت هایی است که با شراکت پدر و اولاد صغیر او ایجاد می شوند.
مثال فوق از این جهت می تواند موئد تشکیل شرکت تک شریکه باشد که برخی اشخاص عملاَ می توانند برای فرار از مقررات قانونی به این شیوه عمل نمایند. زیرا از یک طرف فرد صغیر به دلیل فقدان اهلیت استیفاء نمی تواند به طور مستقل اراده خود را به کار گیرد و برای این منظور ولی قهری او که در خصوص مورد پدرش می باشد عهده دار این نقش خواهد بود و در واقع این تنها اراده پدر است که تشکیل دهنده شرکت است و در عمل نیز همه سرمایه شرکت به وسیله شخص ایشان تامین می شود و حتی سهم صغیر از شرکت نیز به صورت ناچیز معین و مشخص می شود و از طرف دیگر در مقررات تجاری، در مورد اهلیت شرکا در شرکت های تجاری مقررات خاص و ویژه ای مقرر نشده است و اهلیت این اشخاص تابع مقررات قانونی مدنی خواهد بود.
ولی از جهت دیگر می توان گفت که مطابق مقررات قانونی مدنی، شخص ولو صغیر و فاقد اهلیت باد به عنوان یک شخص که دارای شخصیت حقوقی بوده و از اهلیت تمتع برخوردار است شناخته شده است و نمی توان شخصیت او را نادیده گرفت و اگر ولی او در شرکت اداره امور آن را بر عهده می گیرد در واقع هم اصالتاَ از طرف خود اقدام می نماید و هم ولایتاَ از طرف فرزند صغیر خود و این خود حکایت از تعدد اشخاص دارد چنان که در سایر موارد نیز که بخواهد از جانب فرزند صغیر خود معامله ای انجام دهد باید به عنوان ولایت اقدام نماید نه به عنوان خودش .

• فواید شرکت تک شریکه
در مورد شرکت های تک شریکه این سوال اساسی مطرح است که اگر در این شرکت ها همه سرمایه شرکت به وسیله یک شخص تامین و همه امور شرکت نیزبه وسیله همان شخص اداره می شود ، چه ضرورتی برای تشکیل چنین شرکتی وجود دارد و چه فوایدی بر آن مترتب است ؟
در پاسخ باید گفت که بدون تردید تشکیل چنین شرکت هایی فواید متعددی دارد که می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
اگر شخص با همان میزان سرمایه ای که برای تشکیل شرکت تک شریکه اختصاص داده ، به طور شخصی و مباشرتی تجارت نماید و بعد از مدتی ورشکسته شده و در اثر آن نتواند بدهی های خود را بپردازد با صدور حکم ورشکستگی او ، وی از انجام معاملات تجاری ممنوع گردیده و حق اشتغال به آن ها را نداشته بلکه بالاتر از حق تصرف در اموال و حقوق مالی خویش نیز ممنوع می گردد. در حالی که اگر در قالب شرکت اشتغال به فعالیت تجاری داشته باشد و شرکت ورشکسته گردد درست است که با صدور حکم ورشکستگی، شرکت منحل می شود ولی خود شخص که در واقع موسس شرکت و تنها شریک آن بوده است هیچ ممنوعیتی از تصرف در اموال خویش نخواهد داشت و می تواند با بقیه اموال خود به تجارت پرداخته یا اشتغال دیگری داشته باشد و حتی در شرکت های سرمایه ( مانند سهامی و با مسئولیت محدود ) طلبکاران شرکت مزبور نیز نمی توانند بابت مطالبات خود به وی مراجعه نمایند.
با توجه به آنچه در مورد وم همکاری دو یا چند شخص همکاری بیان گردید روشن می شود که هیچ شرکت تجاری را نمی توان با کمتر از دو شخص تشکیل داد. البته شخص مزبور می تواند شخص حقیقی باشد یا حقوقی. بنابراین شرکت تجاری می تواند متشکل از چند شخص حقیقی باشد یا چند شخص حقوقی و یا ترکیبی از شخص حقیقی و حقوقی .

 

بابل پرجمعیت ترین شهرستان مازندران است و پس از رشت بیشترین جمعیت را در شمال کشور دارد. این شهر زیبا، معروف به " شهر بهار نارنج " مرکز شهرستان بابل در مرکز استان مازندران است . 

بابل یکی از شهرهای مهم شمال کشور در زمینه های پزشکی ، کشاورزی ، دانشگاهی ، ی و تجاری است .این شهر ، دارای پیشینه ای قابل توجه می باشد که در گذشته به دلیل تجارت و عبور و مرور تاجران و بازرگانان ، آن را بارفروش می خواندند.

بابل پرجمعیت ترین شهرستان مازندران است و پس از رشت بیشترین جمعیت را در شمال کشور دارد. این شهر زیبا، معروف به " شهر بهار نارنج " مرکز شهرستان بابل در مرکز استان مازندران است .

بابل یکی از شهرهای مهم شمال کشور در زمینه های پزشکی ، کشاورزی ، دانشگاهی ، ی و تجاری است .این شهر ، دارای پیشینه ای قابل توجه می باشد که در گذشته به دلیل تجارت و عبور و مرور تاجران و بازرگانان ، آن را بارفروش می خواندند.

بابل از حیث گردشگری نیز یکی از شهرهای مهم کشور محسوب می شود. خالی از لطف نیست که بدانیم ، در مازندران بیش از 80 نوع سوغات در دسترس گردشگران قرار دارد.

هنرمندان بابلی در صنعت گلیم بافی، سرامیک سازی ، قالی بافی ،سوزن دوزی ، رنگرزی و چاپ سنتی سفالگری ، چرم سازی ، منبت کاری ، ملحفه دوزی ، حصیر بافی ، عروسک سازی طراحی سنتی و نگارگری، صحافی و جلد سازی سنتی و صنایع دستی دریایی فعالیت می کنند.

بابل به دلیل زمین حاصلخیز و آب و هوای مطلوب، در زمینه کشاورزی نیز بسیار سرآمد است که مهم ترین محصول آن برنج است . به طوری که در تولید برنج ، رتبه اول در استان مازندران را داراست

با توجه به قابلیت های بابل و گسترش کسب و کارهای نوین در این شهر ، کشاورزان ، دانشجویان ، کارآفرینان ، صاحبان مشاغل و اصناف و فعالان اقتصادی مقیم بابل به منظور گسترش کسب و کار خود نیازمند ثبت شرکت می باشند. مطمئناَ، ثبت شرکت بهترین روش جهت شروع انواع فعالیت اقتصادی است.

در مورد ثبت شرکت در بابل موضوع های متعددی قابل بررسی است. از جمله شناخت انواع شرکت ها ، اشخاص لازم برای تشکیل شرکت تجاری، سرمایه ثبت شرکت، انتخاب نام شرکت ، اخذ مجوز ثبت شرکت ، مدارک و اسناد مورد نیاز جهت ثبت شرکت و رتبه بندی شرکت ها که در این مقاله به آن ها اشاره می شود. پیش از آن ، به معرفی چند مقاله دیگر در این رابطه می پردازیم :

- ثبت شرکت در مازندران 

- ثبت شرکت در رشت 

- ثبت شرکت در چالوس 

- تعرفه و هزینه های ثبت شرکت 

- خدمات تخصصی ثبت شرکت فکر برتر

• شناخت انواع شرکت ها
ماده 20 قانون تجارت، شرکت های تجاری را به هفت قسم به شرح ذیل طبقه بندی نموده است :

1- شرکت سهامی ( شامل سهامی عام و سهامی خاص )

2- شرکت های با مسئولیت محدود 

3- شرکت های تضامنی 

4- شرکت های نسبی 

5- شرکت های مختلط سهامی 

6- شرکت های مختلط غیرسهامی 

7- شرکت های تعاونی ( شامل تولید ، مصرف ، اعتبار ، وام و روستایی )

شرکت سهامی عام : در این گونه شرکت ها، سرمایه شرکت عمدتاَ توسط مردم تامین می شود . بر همین اساس تعدادی که اصطلاحاَ به آن ها هیئت موسس یا موسسین گویند، می بایست حداقل بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد نموده و سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در حال تاسیس نزد یکی از بانک ها واریز نمایند. 

شرکت سهامی خاص : شرکت سهامی خاص، شرکتی است که بین سه نفر یا بیشتر تشکیل شده که سرمایه آن توسط موسسین آن تامین شده و در آن پذیره نویسی و مجمع عمومی موسس وجود ندارد . در بدو تاسیس می بایست سی و پنج درصد از سرمایه شرکت توسط اعضاء در حساب مخصوصی در بانک واریز شود. 

شرکت با مسئولیت محدود : این شرکت ، شرکتی به اصطلاح دوستانه و خانوادگی است که بیشتر بین افرادی که با هم دوست و روابط مالی دارند تشکیل می شود. ماده 94 قانون تجارت، شرکت با مسئولیت محدود را چنین تعریف کرده است : شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه خود مسئول قروض و تعهدات شرکت است. 

شرکت تضامنی : شرکت تضامنی، شرکتی است که بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی و برای انجام امور تجاری تشیل می شود. در این شرکت ها اگر دارایی و اموال شرکت برای پرداخت تعهدات و دیون شرکت کفایت ننماید ، هر کدام از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت می باشند. 

شرکت نسبی : شرکت نسبی، شرکتی است که بین دو یا چند نفر با مسئولیت نسبی و برای انجام امور تجاری تشکیل می شود. در این شرکت ها اگر دارایی و اموال شرکت برای پرداخت بدهی های شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه خود در شرکت مسئول پرداخت قروض می باشند. 

شرکت مختلط سهامی : شرکت مختلط سهامی شرکتی است که برای امور تجاری بی یک عده شرکاء سهامی و یک یا چند نفر شریک ضامن تشکیل می شود که در اسم شرکت می بایست عبارت شرکت مختلط و لااقل اسم یکی از شرکاء ضامن قید شود. 

شرکت مختلط غیرسهامی : شرکت مختلط غیرسهامی، شرکتی است که بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام ، برای انجام امور تجاری تشکیل می شود. 

شرکت تعاونی : شرکتی است که برای مدت نامحدود و به منظور رفع احتیاجات مشترک شرکاء و بهبود وضع مادی و اجتماعی آنان تشکیل می شود.

• حداقل اشخاص لازم برای تشکیل شرکت تجاری
شرکت های تجاری را از جهت حداقل اشخاص لازم برای تشکیل آن ها می توان به 4 دسته تقسیم نمود :

الف- شرکت های 2 شریکه : مانند شرکت با مسئولیت محدود ، شرکت تضامنی ، شرکت نسبی و شرکت مختلط غیرسهامی 

ب- شرکت های 3 شریکه : مانند شرکت سهامی خاص و شرکت مختلط سهامی 

ج- شرکت 5 شریکه : مانند شرکت سهامی عام 

د- شرکت 7 شریکه : مانند شرکت تعاونی 

شایان ذکر است در ایران هیچ شرکتی را نمی توان با یک شریک تشکیل داد .

• سرمایه ثبت شرکت
یکی از اامات قانونی در زمان ثبت شرکت های تجاری، تعیین میزان سرمایه شرکت است. هر شرکت تجاری باید به هنگام تشکیل و ثبت خود در اداره ثبت شرکت ها در قالب اساسنامه یا شرکت نامه و اظهارنامه ثبت شرکت ، سرمایه شرکت در حال تاسیس و ثبت را اعلام نماید. 

قانون تجارت ایران برای تاسیس برخی شرکت ها مبلغی را به عنوان حداقل سرمایه در نظر گرفته است. طبق ماده 5 ل. ا. ق. ت در شرکت های سهامی عام حداقل سرمایه در بدو تاسیس 000/000/5 ریال و در مورد شرکت سهامی خاص 000/000/ 1 ریال تعیین شده است . اما قانون تجارت برای سایر شرکت ها حداقل سرمایه ای در نظر نگرفته است. 

 

• نام شرکت 

قبل از تاسیس و ثبت هر شرکت، باید در خصوص تعیین موارد مهمی مانند نام شرکت تصمیم گیری نمود. نام انتخابی می بایست : الف) سابقه ثبت نداشته باشد ب) دارای معنا و مفهوم باشد ج) با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد د) خارجی نباشد . 

توجه داشته باشید که نام پیشنهادی اشخاص حقوقی (انتخاب نام شرکت) در موارد زیر قابل تایید نمی باشد:

- نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند.

- نام هایی که در آن از اسامی ،عناوین و اصطلاحات بیگانه و خارجی استفاده شده باشد.

- نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران،ملی ، ملت، کشور، ناجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی . 

- واژه هایی که به طرز گمراه کننده ای شبیه نام ثبت شده دیگری باشند، پذیرفته نمی شوند.

- از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.

- استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.

- نام محل در اسم شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد. 

- از اعداد بصورت ریاضی آن استفاده نشود، بلکه بصورت حروف نوشته شود.

لازم به ذکر است در حال حاضر با توجه به فرایند الکترونیکی شدن ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری، مراحل انتخاب و تایید نام کاملاَ به صورت الکترونیکی و به صورت غیرحضوری انجام می پذیرد و متقاضی ثبت شرکت می تواند با ورود به سامانه ثبت شرکت ها نسبت به انجام آن اقدام نماید.

• اخذ مجوز ثبت شرکت
برای انجام برخی فعالیت ها ، اخذ مجوز لازم از مراجع ذی ربط و ذی صلاح قبل از به ثبت رسانیدن شرکت اامی است که با توجه به گستردگی مواردی که نیاز به اخذ مجوز دارند ذیلاَ به برخی از مهم ترین آن ها می پردازیم :

- ثبت هر گونه شرکت یا موسسه غیرتجاری که در نام آن از کلمات حسابرسی و حسابداران رسمی استفاده شده باشد، همچنین تاسیس موسسات حسابرسی و یا هر شخصیت حقوقی با موضوع فعالیت حسابرسی ، نیاز به اخذ مجوز از " جامعه حسابداران رسمی ایران " دارد. 

- موضوع فعالیت ثبت تاًسیس و تغییرات کلیه ی شرکت های بیمه ای با موضوعات تصدی به هر گونه خدمات بیمه ای و نمایندگی بیمه و کارگزاری خدمات بیمه ای و .و اخذ نمایندگی از شرکت بیمه، عرضه ی خدمات بیمه ای با رعایت قانون تاًسیس بیمه ی مرکزی ایران و بیمه گری مصوبات شورای عالی ، بیمه ی دستورالعمل ها و مفاد قرارداد نمایندگی بیمه ؛ نیازمند اخذ مجوز از " بیمه ی مرکزی ایران و یا حسب مورد بر طبق دستورالعمل های مصوب و صرفاً نمایندگی های بیمه از بیمه ی اصلی آن " می باشد.

- ثبت موسسات دارالترجمه با ارائه " پروانه مترجمی " امکان پذیر می باشد. 

- موضوع فعالیت کلیه ی شرکت های تعاونی که با موضوع فعالیت مختلف تاًسیس می شوند می بایست برای تاًسیس و تغییرات خود از " اداره ی تعاون شهرستان " مربوطه مجوز اخذ نمایند.

- تولید انواع فرش دستباف ، تهیه و توزیع لوازم مورد نیاز اعضاء جهت تولید فرش ، برگزاری دوره های آموزشی در خصوص فرش بافی منوط به ارائه مجوز از " وزارت جهاد کشاورزی (اتحادیه تعاونی روستایی فرش دستباف) " می باشد. 

- موضوعات فعالیت مربوط به حمل و نقل کالا و مسافر جاده ای ( ارائه ی خدمات حمل نقل جاده ای کالا و مسافر بین شهری یا خارج از کشور، جابجایی کالا از کشوری به کشور دیگر ) موکول به ارائه مجوز " وزارت راه و شهرسازی (سازمان حمل و نقل و پایانه های کشور) " می باشد. 

- ثبت هر گونه شرکت با موضوع فعالیت در زمینه کاریابی ، راهنمایی و مشاوره شغلی ، اعزام نیروی کار ربه خارج از کشور ، مهاجرت ، ارائه تسهیلات به جویندگان کار و یا هر عنوان دیگر که بیانگر ارتباط بین کارجو و کارفرمای داخلی یا خارجی باشد با ارائه مجوز از " وزارت کار و امور اجتماعی " امکان پذیر می باشد.

• مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت
1- کپی شناسنامه و کارت ملی متقاضیان اعم از سهامداران اعضای هیئت مدیره و بازرسین ؛ 

2- گواهی عدم سوء پیشینه مدیر عامل و اعضای هیات مدیره ؛ 

3- گواهی عدم سوء پیشینه بازرس اصلی و علی البدل ( در شرکت های سهامی خاص) ؛ 

4- یک قطعه عکس سه در چهار جهت نامه معرفی عدم سوء پیشینه ؛ 

5- در مورد پرونده های سهامی خاص واریز 35% اصل سرمایه ؛ 

6- در مورد موضوعات مجوزی اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح ؛ 

7- مدارک تحصیلی مورد نیاز برای موضوعاتی که نیاز به مدرک تحصیلی دارند ؛ 

8- ارائه آدرس صحیح به همراه کدپستی برای محل فعالیت شرکت و محل ست متقاضیان .

• رتبه بندی شرکت ها 

از جمله اقدامات اختیاری پس از ثبت شرکت ، اخذ رتبه ( گرید ) است. رتبه بندی یا گرید یک نوع مقیاس گذاری برای تضمین کیفیت و کمیت شرکت های برتر در ارائه خدمات و دفاع از حقوق بهره وران است که با توجه به میزان توانایی شرکت ها بر اساس نفرات و سوابق آن ها، تجربه ی کاری و ارائه بیمه یا نامه از تامین اجتماعی مبنی بر صحت انجام قرارداد مربوطه، توان مالی محاسبه شده شرکت بر اساس اظهارنامه مالیاتی آخرین سال کاری توسط معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری انجام می گیرد.

هر شرکتی برای انجام قرارداد با شرکت و سازمان های دولتی نیازمند به اخذ رتبه می باشند. در غیر این صورت شرکت و سازمان های دولتی نمی توانند قرارداد ببندند.

رتبه بندی شرکت ها در بخش های ذیل انجام می گیرد :
از جمله اقدامات اختیاری پس از ثبت شرکت ، اخذ رتبه ( گرید ) است. رتبه بندی یا گرید یک نوع مقیاس گذاری برای تضمین کیفیت و کمیت شرکت های برتر در ارائه خدمات و دفاع از حقوق بهره وران است که با توجه به میزان توانایی شرکت ها بر اساس نفرات و سوابق آن ها، تجربه ی کاری و ارائه بیمه یا نامه از تامین اجتماعی مبنی بر صحت انجام قرارداد مربوطه، توان مالی محاسبه شده شرکت بر اساس اظهارنامه مالیاتی آخرین سال کاری توسط معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری انجام می گیرد.

هر شرکتی برای انجام قرارداد با شرکت و سازمان های دولتی نیازمند به اخذ رتبه می باشند. در غیر این صورت شرکت و سازمان های دولتی نمی توانند قرارداد ببندند.

شرایط عمومی رتبه بندی به قرار ذیل است :
1- شرکت باید در سازمان ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد.

2- شرکت واجد شرایط و امتیازات لازم برای تعیین صلاحیت در گرید بند، باید مطابق با ضوابط و دستورالعمل های لازم عمل نماید.

3- مدیران شرکت نباید کارمند دولت باشند.

4- عدم سوء پیشینه حرفه ای شرکت 

5- امتیاز مدرک تحصیلی هیات مدیره و پرسنل فنی امتیازآور و فقط در یک شرکت پیمانکاری، مشاور یا طرح ساخت محاسبه می گردد.

6- سابقه کار مرتبط و مفید مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره بر اساس جداول 1-7 آیین نامه اامی است.


دمنوش های گیاهی نوشیدنی هایی هستند که از ترکیب برگ ها، ساقه ها، ریشه ها و میوه های گیاهان مختلف به دست می آیند. این دمنوش ها اغلب فاقد کافئین هستند. قرن ها است خواص مفید و درمانی  و کمک درمانی گیاهان به اثبات رسیده است و مردم از دیرباز از دمنوش ها به عنوان نوشیدنی های سلامت بهره می برده اند.
داشتن یک برند خوب و معتبر و ثبت آن می‌تواند در این زمینه نقش بسیار مهمی را برای تولید کنندگان و عرضه کنندگان محصول ایفا کند.
با ثبت نام و علامت تجاری دمنوش گیاهی، طبق قانون ثبت نام و علائم تجاری حقیقی / حقوقی حق انحصاری پیدا می کنید که به موجب آن می توانید از عرضه کالاهای یکسان یا مشابه توسط اشخاص ثالث جلوگیری نمایید. همچنین،  ثبت یک علامت تجاری به شهرت سریع تر برند کمک می کند و باعث می شود تا افراد ذی نفع به افزایش کیفیت برند بپردازند.
در این رابطه لازم به توضیح است ، به موجب مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران، ثبت علائم برای هر یک از این موارد اجباری است:
– مواد غذایی که در لفاف و یا ظروف و به اسم مشخصی باشند مانند کنسرو مواد غذایی، آردهای مخصوص ، چای های مختلف ، کاکائو ، شکلات ، آب نبات ، پنیر ، شیر ، مربا ، ترشی ، کره و روغن های مختلف و غیره.
– آب های معدنی یا گازدار، شربی ، آب های میوه و انواع نوشابه ها که در تحت اسم و ظروف مشخصی به معرض فروش گذارده می شود.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت برند دمنوش گیاهی
الف) شخص حقیقی:
1. مدارک مثبت هویت متقاضی ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2. کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
3. کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس، پروانه ی بهره برداری، پروانه ی ساخت، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
4. نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
ب) شخص حقوقی:
1. مدارک مثبت هویت مدیر عامل شرکت ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2. کپی رومه ی  تاسیس و آخرین تغییرات شرکت (از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
3. ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط به عنوان مثال جواز اعلامیه تاسیس از صنایع یا پروانه بهره برداری صنایع یا پروانه ساخت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا پروانه کسب و …
4. کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
5. ده نمونه گرافیکی یا کپی یا تصویر علامت درخواستی حداکثر در ابعاد ده در ده سانتی متر
6. در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
7. استفاده از حق تقدم : در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم ( حداکثر 6 ماه ) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
8. نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تاییدیه مقام صلاحیت دار
9. رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی


چنانچه مجموع مطالب قبلی ما را دنبال کرده باشید، فبلاَ درخصوص  ثبت افزایش سرمایه ی شرکت سهامی خاص از طریق صدور سهام جدید به اجمال بیان شد،لیکن شرکت های سهامی می توانند از طریق بالابردن مبلغ اسمی سهام خود نیز سرمایه ی  شرکت را افزایش دهند،اما این افزایش در صورتی از نظر قانونی بلااشکال است که باعث افزایش تعهدات صاحبان سهام نگردد.ماده 94 ل.ا.ق.ت مقرر می دارد"هیچ مجمعی با هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید".اما برابر ماده 159 ل.ا.ق.ت افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود در صورتیکه مورد توافق کلیه صاحبان سهام باشد بلااشکال است و مجمع عمومی فوق العاده می تواند درصورت اتفاق آراء کلیه صاحبان سهام سرمایه شرکت را از این طریق افزایش دهد.در مواردی که سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود اضافه می شود کلیه افزایش سرمایه باید نقداَ پرداخت شود و نیز سهام جدیدی که در قبال این افزایش سرمایه صادر می شود،باید هنگام پذیره نویسی برحسب مورد کلاَ پرداخته یا تهاتر شود(ماده 8 ل.ا.ق.ت).مثلاَ اگر شرکتی هر سهم ده هزار ریالی را به یکصد هزار ریال افزایش دهد و با این ترتیب سرمایه خود را ده برابر کند،دارنده هر سهم باید نقداَ تفاوت مبلغ اسمی سهام قبلی و جدید را که بالغ بر 90 هزار ریال است،در وجه شرکت پرداخت نماید و یا آنکه ده سهم قبلی را به یک سهم جدید تبدیل نماید.

همان گونه که قبلاَ ذکر شد وجوهی که به حساب افزایش سرمایه تادیه می شود باید در حساب سپرده مخصوصی نگاهداری شود.تامین و توقیف و انتقال وجوه مزبور به حساب های شرکت ممکن نیست مگر پس از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه شرکت که در صورت اخیر علاوه بر ارائه اظهارنامه و صورتجلسه مجمع فوق العاده و حسب مورد صورتجلسه هیئت مدیره و گزارش بازرس قانونی شرکت ،ارائه گواهی بانکی که مبلغ مورد نظر افزایش سرمایه در آن تودیع شده به انضمام فیش واریز شده مبلغ یاد شده به حساب مورد نظر نیز اامی می باشد.
افزایش سرمایه از طریق آورده ی غیر نقد:
-اصولاَ آورده ی غیر نقد عبارتست از اینکه شریک در عوض وجه نقد سرمایه خود را بصورت جنس یا حقی بر اموال یا صنعت و هنر خود به شرکت وارد می کند.
-آورده غیر نقد بصورت جنس عبارتست از اینکه شریک مالی را به عنوان سرمایه در شرکت می گذارد .مانند زمین،خانه،ماشین آلات،اثاثیه و از این قبیل.
-آورده غیر نقد بصورت حقی بر اموال عبارتست از آنکه شریک مال مورد بحث را به شرکت انتقال نمی دهد بلکه به شرکت اجازه می دهد تا از منافع آن استفاده کند(مانند سرقفلی) یا مثلاَ مالک خانه یا مالک کارخانه استفاده از ملک یا کارخانه خود را به شرکت واگذار می کند به همین ترتیب ممکن است شخص وجه نقد به شرکت قرض بدهد و منافع آن را بعنوان سرمایه در شرکت بگذارد.در این صورت شریک مزبور نسبت به منافع وجه مزبور شریک شرکت محسوب می شود و نسبت به اصل وجه طلبکار شرکت می باشد.شریک مزبور نسبت به منافع آورده ی خود به نسبت منافع حاصله در شرکت شریک است و در موقع انحلال شرکت بابت اصل سرمایه خود،جز مانند یک طلبکار عادی چیزی دریافت نمی کند.
-آورده غیر نقد بصورت صنعت یا هنر عبارتست از اینکه شخصی به جای گذاشتن پول نقد در شرکت تعهد می کند برای شرکت کار کند و حاصل کار و هنر خود را تخصیص به شرکت دهد.این موضوع اغلب در شرکت های مختلط پیش می آید که عده ای از شرکا سرمایه می گذارند و عده ای از شرکا تقبل می کنند برای شرکت کار کنند.
موضوعی که در آورده غیر نقدی اهمیت دارد تقویم بهای آنست زیرا شرکاء شرکت معمولاَ به نسبت آورده خود سهیم در منافع و یا ضرر شرکت می باشند و چون اساساَ سرمایه شرکت جوابگوی تعهدات شرکت است تقویم آورده غیر نقدی باید برای اشخاص ثالث اعتبار داشته باشد.
در شرکت های اشخاص که شرکاء مسئولیت تضامنی دارند تقویم بهای آورده غیر نقدی چندان اهمیتی ندارد زیرا اعتبار شخصی شرکاء ،ضامن تعهدات آن هاست ولی در شرکت های سرمایه که فقط سرمایه جوابگوی تعهدات آن هاست تقویم آورده های غیر نقدی اهمیت بخصوص دارد و از این نظر اغلب قوانین تشریفات مخصوص و تضمیناتی برای تقویم آورده های غیر نقدی قائل شده اند.
در خصوص آورده غیر نقدی لازم است به جهت شفافیت هر چه بیشتر موضوع نکات ذیل را یادآوری نماییم.
1-همانگونه که در آورده غیر نقد بصورت جنس بیان گردید که بیشترین آورده های غیر نقدی نیز در این مقوله قرار می گیرند مال مورد نظر اعم از منقول یا غیر منقول باید به هنگام ثبت افزایش سرمایه به نام شرکت انتقال یابد.بنابراین مشخص است که شرکت اموال خود را جهت منظور نمودن افزایش سرمایه نمی تواند تقویم نماید.
چنانچه آورده غیر نقد منقول است و از انواعی است که توسط دایره ی شماره گذاری راهنمایی و رانندگی و امور حمل و نقل نیروی انتظامی شماره گذاری شده است وفق مقررات انتقال آن به شرکت در دفاتر اسناد رسمی صورت می پذیرد و باید گواهی عدم تخلف و عدم بازداشت آن توسط راهنمایی و رانندگی صادر شده باشد و همچنین بدهی دارایی و گمرک نداشته باشد.
نسخه ای از خلاصه معامله تنظیم شده به راهنمایی و رانندگی محل شماره گذاری ارسال می گردد و هنگام ثبت افزایش سرمایه مراتب در دفترچه مالکیت قید خواهد شد.
چنانچه آورده غیر نقد،غیر منقول باشد مانند کارخانه،زمین مزروعی،مسی یا تجاری،باید دارایی محل وقوع ملک وصول مالیات متعلقه را گواهی نماید.ملک مورد نظر در بازداشت و وثیقه نباشد و چنانچه ملک در جریان ثبت می باشد اداره ثبت محل باید بلامانع بودن آن را جهت انتقال به شرکت اعلام نماید.به همین گونه تامین اجتماعی،شهرداری،وزارت کشاورزی،سازمان عمران اراضی شهری،منابع طبیعی،شرکت های آب و فاضلاب و برق منطقه ای و سایر نهادهای ذیربط باید بلامانع بودن انتقال ملک به نام شرکت را تایید نمایند.
پس از انجام مراحل فوق و ارائه مدارک لازم از جمله سند مالکیت ملک مزبور،در صورتیکه صادر شده باشد به انضمام دو نسخه خلاصه معامله که متقاضی از امور مالی واحد ثبتی تهیه می نماید(حسب مورد خلاصه معامله املاک ثبت شده یا ثبت نشده)و نیز پس از پرداخت حق الثبت مربوطه نسبت به ثبت افزایش سرمایه از طریق آورده غیر نقد اقدام می گردد و البته یک نسخه از خلاصه معامله تنظیم شده توسط کارشناس ثبت شرکت ها که به امضاء واگذار کننده مال غیر منقول و صاحبان امضاء مجاز شرکت و نیز رئیس ثبت می رسد به واحد ثبتی ذیربط جهت ضبط در پرونده ثبتی ملک مورد نظر ارسال می گردد.
یادآوری:چنانچه ملک ثبت نشده باشد یا به عبارتی مشمول مقررات ماده 22 قانون ثبت نباشد لااقل باید عملیات مقدماتی ثبت آن به اتمام رسیده باشد.
 
چنانچه مجموع مطالب قبلی ما را دنبال کرده باشید، فبلاَ درخصوص  ثبت افزایش سرمایه ی شرکت سهامی خاص از طریق صدور سهام جدید به اجمال بیان شد،لیکن شرکت های سهامی می توانند از طریق بالابردن مبلغ اسمی سهام خود نیز سرمایه ی  شرکت را افزایش دهند،اما این افزایش در صورتی از نظر قانونی بلااشکال است که باعث افزایش تعهدات صاحبان سهام نگردد.ماده 94 ل.ا.ق.ت مقرر می دارد"هیچ مجمعی با هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید".اما برابر ماده 159 ل.ا.ق.ت افزایش سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود در صورتیکه مورد توافق کلیه صاحبان سهام باشد بلااشکال است و مجمع عمومی فوق العاده می تواند درصورت اتفاق آراء کلیه صاحبان سهام سرمایه شرکت را از این طریق افزایش دهد.در مواردی که سرمایه از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود اضافه می شود کلیه افزایش سرمایه باید نقداَ پرداخت شود و نیز سهام جدیدی که در قبال این افزایش سرمایه صادر می شود،باید هنگام پذیره نویسی برحسب مورد کلاَ پرداخته یا تهاتر شود(ماده 8 ل.ا.ق.ت).مثلاَ اگر شرکتی هر سهم ده هزار ریالی را به یکصد هزار ریال افزایش دهد و با این ترتیب سرمایه خود را ده برابر کند،دارنده هر سهم باید نقداَ تفاوت مبلغ اسمی سهام قبلی و جدید را که بالغ بر 90 هزار ریال است،در وجه شرکت پرداخت نماید و یا آنکه ده سهم قبلی را به یک سهم جدید تبدیل نماید.

همان گونه که قبلاَ ذکر شد وجوهی که به حساب افزایش سرمایه تادیه می شود باید در حساب سپرده مخصوصی نگاهداری شود.تامین و توقیف و انتقال وجوه مزبور به حساب های شرکت ممکن نیست مگر پس از به ثبت رسیدن افزایش سرمایه شرکت که در صورت اخیر علاوه بر ارائه اظهارنامه و صورتجلسه مجمع فوق العاده و حسب مورد صورتجلسه هیئت مدیره و گزارش بازرس قانونی شرکت ،ارائه گواهی بانکی که مبلغ مورد نظر افزایش سرمایه در آن تودیع شده به انضمام فیش واریز شده مبلغ یاد شده به حساب مورد نظر نیز اامی می باشد.
افزایش سرمایه از طریق آورده ی غیر نقد:
-اصولاَ آورده ی غیر نقد عبارتست از اینکه شریک در عوض وجه نقد سرمایه خود را بصورت جنس یا حقی بر اموال یا صنعت و هنر خود به شرکت وارد می کند.
-آورده غیر نقد بصورت جنس عبارتست از اینکه شریک مالی را به عنوان سرمایه در شرکت می گذارد .مانند زمین،خانه،ماشین آلات،اثاثیه و از این قبیل.
-آورده غیر نقد بصورت حقی بر اموال عبارتست از آنکه شریک مال مورد بحث را به شرکت انتقال نمی دهد بلکه به شرکت اجازه می دهد تا از منافع آن استفاده کند(مانند سرقفلی) یا مثلاَ مالک خانه یا مالک کارخانه استفاده از ملک یا کارخانه خود را به شرکت واگذار می کند به همین ترتیب ممکن است شخص وجه نقد به شرکت قرض بدهد و منافع آن را بعنوان سرمایه در شرکت بگذارد.در این صورت شریک مزبور نسبت به منافع وجه مزبور شریک شرکت محسوب می شود و نسبت به اصل وجه طلبکار شرکت می باشد.شریک مزبور نسبت به منافع آورده ی خود به نسبت منافع حاصله در شرکت شریک است و در موقع انحلال شرکت بابت اصل سرمایه خود،جز مانند یک طلبکار عادی چیزی دریافت نمی کند.
-آورده غیر نقد بصورت صنعت یا هنر عبارتست از اینکه شخصی به جای گذاشتن پول نقد در شرکت تعهد می کند برای شرکت کار کند و حاصل کار و هنر خود را تخصیص به شرکت دهد.این موضوع اغلب در شرکت های مختلط پیش می آید که عده ای از شرکا سرمایه می گذارند و عده ای از شرکا تقبل می کنند برای شرکت کار کنند.
موضوعی که در آورده غیر نقدی اهمیت دارد تقویم بهای آنست زیرا شرکاء شرکت معمولاَ به نسبت آورده خود سهیم در منافع و یا ضرر شرکت می باشند و چون اساساَ سرمایه شرکت جوابگوی تعهدات شرکت است تقویم آورده غیر نقدی باید برای اشخاص ثالث اعتبار داشته باشد.
در شرکت های اشخاص که شرکاء مسئولیت تضامنی دارند تقویم بهای آورده غیر نقدی چندان اهمیتی ندارد زیرا اعتبار شخصی شرکاء ،ضامن تعهدات آن هاست ولی در شرکت های سرمایه که فقط سرمایه جوابگوی تعهدات آن هاست تقویم آورده های غیر نقدی اهمیت بخصوص دارد و از این نظر اغلب قوانین تشریفات مخصوص و تضمیناتی برای تقویم آورده های غیر نقدی قائل شده اند.
در خصوص آورده غیر نقدی لازم است به جهت شفافیت هر چه بیشتر موضوع نکات ذیل را یادآوری نماییم.
1-همانگونه که در آورده غیر نقد بصورت جنس بیان گردید که بیشترین آورده های غیر نقدی نیز در این مقوله قرار می گیرند مال مورد نظر اعم از منقول یا غیر منقول باید به هنگام ثبت افزایش سرمایه به نام شرکت انتقال یابد.بنابراین مشخص است که شرکت اموال خود را جهت منظور نمودن افزایش سرمایه نمی تواند تقویم نماید.
چنانچه آورده غیر نقد منقول است و از انواعی است که توسط دایره ی شماره گذاری راهنمایی و رانندگی و امور حمل و نقل نیروی انتظامی شماره گذاری شده است وفق مقررات انتقال آن به شرکت در دفاتر اسناد رسمی صورت می پذیرد و باید گواهی عدم تخلف و عدم بازداشت آن توسط راهنمایی و رانندگی صادر شده باشد و همچنین بدهی دارایی و گمرک نداشته باشد.
نسخه ای از خلاصه معامله تنظیم شده به راهنمایی و رانندگی محل شماره گذاری ارسال می گردد و هنگام ثبت افزایش سرمایه مراتب در دفترچه مالکیت قید خواهد شد.
چنانچه آورده غیر نقد،غیر منقول باشد مانند کارخانه،زمین مزروعی،مسی یا تجاری،باید دارایی محل وقوع ملک وصول مالیات متعلقه را گواهی نماید.ملک مورد نظر در بازداشت و وثیقه نباشد و چنانچه ملک در جریان ثبت می باشد اداره ثبت محل باید بلامانع بودن آن را جهت انتقال به شرکت اعلام نماید.به همین گونه تامین اجتماعی،شهرداری،وزارت کشاورزی،سازمان عمران اراضی شهری،منابع طبیعی،شرکت های آب و فاضلاب و برق منطقه ای و سایر نهادهای ذیربط باید بلامانع بودن انتقال ملک به نام شرکت را تایید نمایند.
پس از انجام مراحل فوق و ارائه مدارک لازم از جمله سند مالکیت ملک مزبور،در صورتیکه صادر شده باشد به انضمام دو نسخه خلاصه معامله که متقاضی از امور مالی واحد ثبتی تهیه می نماید(حسب مورد خلاصه معامله املاک ثبت شده یا ثبت نشده)و نیز پس از پرداخت حق الثبت مربوطه نسبت به ثبت افزایش سرمایه از طریق آورده غیر نقد اقدام می گردد و البته یک نسخه از خلاصه معامله تنظیم شده توسط کارشناس ثبت شرکت ها که به امضاء واگذار کننده مال غیر منقول و صاحبان امضاء مجاز شرکت و نیز رئیس ثبت می رسد به واحد ثبتی ذیربط جهت ضبط در پرونده ثبتی ملک مورد نظر ارسال می گردد.
یادآوری:چنانچه ملک ثبت نشده باشد یا به عبارتی مشمول مقررات ماده 22 قانون ثبت نباشد لااقل باید عملیات مقدماتی ثبت آن به اتمام رسیده باشد.
 


 
اتحادیه تعاونی، اتحادیه ای است که برای تأمین تمام یا قسمتی از مقاصدی که قانون برای او تعیین می کند با عضویت تعاونی هایی که دارای موضوع فعالیت واحد بوده و در قلمرو جغرافیایی آن قرار دارند، تشکیل می شود. 

اتحادیه های تعاونی روستایی یا کشاورزی در سطح شهرستان، استان و کشور تشکیل می شوند. در مورد اتحادیه تعاونی کشاورزی موضوع های متعددی قابل بررسی است. از جمله موضوع و حدود عملیات، ترکیب اعضا، اساسنامه و نحوه تشکیل اتحادیه که در این مقاله به آن ها اشاره می شود. شایان ذکر است خوانندگان محترم جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند به مقالات ذیل نیز مراجعه نمایند : 

- روند ثبت اتحادیه های تعاونی روستایی و کشاورزی در مرجع ثبت شرکت ها

- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت تعاونی

- مجوز ثبت شرکت تعاونی

موضوع و حدود عملیات اتحادیه های تعاونی
موضوع و حدود عملیات اتحادیه های تعاونی روستایی یا کشاورزی که در نمونه اساسنامه آن ها قید شده است، هر کدام در رابطه با مطالب و مسائل مربوط به خود، شامل امور متعدد و گوناگون می شود؛ برای نمونه ، ذیلاَ موضوع و حدود عملیات اتحادیه تعاونی روستایی شهرستان و استان را طبق نمونه اساسنامه آن ها، تحت چند عنوان مرتب کرده و به اختصار بیان می کنیم :

ساخت و تولید : ساخت و تولید یا خرید و تهیه و آماده نمودن هر نوع مواد، کالا ، لوازم و ماشین آلات مورد نیاز حرفه ای یا غیرحرفه ای مورد نیاز عضو و اعضای آن از بازارهای داخلی و خارجی و توزیع و فروش آن ها به اعضا ؛

ایجاد سردخانه های ثابت و سیار و تهیه هر نوع تاسیسات لازم برای حفظ و نگهداری محصولات تولیدی عضو و اعضای آن ها ؛

ایجاد تعمیرگاه های ثابت و سیار، برای وسایل و لوازم و ماشین آلات حرفه ای عضو یا مورد نیاز اعضای آن ؛

ایجاد کارخانجات صنایع تبدیلی و کارگاه های صنایع دستی و روستایی، مجتمع های دامدادری، زنبورداری، پرورش کرم ابریشم و آبزیان ،

احداث ساختمان دفتر کار، انبار ، فروشگاه و هر نوع تاسیسات دیگر مورد نیاز خود و اعضا. 

انجام خدمات : انجام خدمات عمومی، برای عضو و اعضای آن ، مانند حمل و نقل ، تهیه مسکن ، تامین آب مشروب و آب مصارف زراعی ، تهیه و نگهداری کانال های آب رسانی، زهکشی، پیش بینی وسایل بهداشتی و بهداری و آموزشی ، تاسیس مرکز توزیع نیروی برق و گازرسانی ، ایجاد شبکه تلفن ، تلقیح مصنوعی دام ها ، مبارزه با امراض و آفات نباتی و حیوانی، تهیه خوراک دام و طیور ؛

بازاریابی ، حق العمل کاری ، تهیه میدان یا بازار برای محصولات تولیدی اعضا. تبلیغ و تاسیس نمایشگاه ها و اقدامات مشابه به منظور معرفی و بازاریابی محصولات تولیدی عضو و اعضای آن ،

احیا و همچنین بهره برداری از اراضی کشاورزی ، در حوزه عملیات اعضا ،

انجام خدمات فنی و می ، به منظور تهیه و اجرای طرح های تولیدی مورد نیاز عضو و اعضای آن ،

جمع آوری ، طبقه بندی، بسته بندی ، نگاهداری ، تبدیل ، حمل و نقل و خرید و فروش محصولات تولیدی کشاورزان ، دامداران ، دامپروران ، پرورش دهندگان زنبور عسل ، کرم ابریشم ، ماهی ، طیور ، صاحبان صنایع دستی حوزه عمل خود از طریق اعضا یا به طور مستقیم . 

تهیه لوازم : تهیه ماشین آلات کشاورزی ، وسایل و لوازم صنایع دستی و روستایی، برای استفاده مشترک اعضا ، تهیه بذور مختلف ، نهال ، نشا ، کود ، سموم ، دفع آفات و داروهای دامی برای اعضا . 

انجام امور دیگر . پرداخت وام یا اختصاص اعتبار به اعضا یا تضمین آن ، تضمین عقود قانونی اعضا و همچنین تهیه منابع مالی، تکمیلی برای آن ها از طریق تحصیل اعتبار و استقراض از بانک ها و سایر موسسات مالی . فراهم نمودن وسایل تحصیل اعتبار و استقراض از بانک ها و سایر موسسات مالی. فراهم نمودن وسایل توسعه و ترویج تعاون و آموزش حرفه ای و جمع آوری اطلاعات مورد وم در این زمینه و انجام تبلیغات و انتشارات لازم ، راهنمایی و کمک به اعضا، در امور اداری ، سازمانی و مدیریت امور فنی و انجام خدمات مختلف از قبیل چاپ و تهیه دفاتر و اوراق و فرم های چاپی مشترک، ایجاد هماهنگی بین اعضا، توصیه برای نوع کشت و میزان تولید انواع محصولات و فرآورده ها به اعضا، پس از بررسی و در نظر گرفتن بازار مصرف . 

اتحادیه می تواند با تصویب مجمع عمومی عادی ، سهام سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران را خریداری کند و در سایر شرکت ها و اتحادیه های تعاونی تولیدی روستایی و کشاورزی و موسسات تولیدی، با موافقت سازمان مرکزی تعاون روستایی مذکور، سرمایه گذاری نماید. 

اتحادیه می تواند به منظور پیشرفت فعالیت های بازرگانی و اقتصادی خود، مراجعات و نمایندگی اشخاص حقیقی و حقوقی را قبول کند یا به اشخاص مذکور، نمایندگی بدهد. 

اتحادیه می تواند عملیات بازرگانی خود را برای ساکنان غیرعضو حوزه عمل شرکت های تعاونی روستایی نیز انجام دهد. ترتیب این نوع عملیات، در آیین نامه مربوط به نحوه معاملات ، پیش بینی خواهد شد. 

ترکیب اعضا اتحادیه های تعاونی
اتحادیه های تعاونی روستایی در سطح شهرستان ، استان و کشور تشکیل می شوند. 

به بیان نمونه اساسنامه ها، اتحادیه تعاونی روستایی یا کشاورزی شهرستان ، به ترتیب با عضویت شرکت های تعاونی روستایی یا کشاورزی واقع در شهرستان مربوط، و اتحادیه های تعاونی روستایی یا کشاورزی استان، به ترتیب با عضویت اتحادیه های تعاونی روستایی یا کشاورزی واقع در شهرستان های استان مربوط و بالاخره اتحادیه های تعاونی روستایی یا کشاورزی مرکزی یا کشوری، با عضویت اتحادیه های تعاونی روستایی یا کشاورزی واقع در استان های کشور تشکیل می شوند. اتحادیه های تعاونی ن روستایی استان های کشور، می توانند در اتحادیه مرکزی تعاونی روستایی عضو شوند. 

یادآوری می شود که به قرار اطلاع، اتحادیه های تعاونی کشاورزی تاکنون در سطح شهرستان ها تشکیل نشده و شرکت های تعاونی کشاورزی شهرستان ، به عضویت اتحادیه تعاونی کشاورزی استان پذیرفته شده اند. علت این امر ظاهراَ این است که در غالب شهرستان ها، تعداد شرکت های تعاونی کشاورزی کمتر از حداقل تعداد عضو لازم ( یعنی 7 عضو ) برای تشکیل اتحادیه تعاونی کشاورزی شهرستان بوده است و از طرفی آن ها طالب عضویت در اتحادیه بوده اند و لذا در عدم امکان تشکیل اتحادیه تعاونی شهرستان، اقدام به پذیرفتن آن ها به اتحادیه تعاونی استان شده است. 

• اساسنامه 

اتحادیه باید دارای اساسنامه باشد. اساسنامه حاوی مقررات و مطالبی است که مبین نوع اتحادیه و اختیارات و وظایف مجامع عمومی، مدیران ، بازرسان و مقررات مربوط به امور مالی و غیره است. اساسنامه برای انواع اتحادیه ها، به عنوان " نمونه اساسنامه " آماده شده است و موسسین باید آن را تهیه و تکمیل کنند. 

اساسنامه اتحادیه تعاونی، باید از جمله شامل نکات ذیل باشد : نام ، مدت ، موضوع مرکز اصلی ، حدود عملیات اتحادیه، شرایط عضویت ، شرایط خروج از عضویت ، مقدار سرمایه ، تعداد سهام . مبلغ اسمی و نوع آن ها ، مقررات راجع به مجامع عمومی ، هیات مدیره ، بازرسان ، مقررات مالی، مقررات راجع به تغییر سرمایه، موارد انحلال ، طرز تصفیه پس از انحلال، مقررات راجع به ادغام و سرمایه گذاری در موسسات و غیره . 

• تشکیل اتحادیه 

اتحادیه تعاونی، طبق تصمیم " مجمع عمومی موسس " تشکیل می گردد. تعاونی هایی که می خواهند اتحادیه تشکیل دهند نمایندگانی را برای تهیه مقدامات این امر تعیین می کنند. نمایندگان مزبور به عنوان موسسان یا هیئت مؤسس به وزارت جعاد کشاورزی ( سازمان تعاون روستایی محل ) مراجعه می کنند و پس از جلب نظر موافق آن سازمان ، امور مقدماتی لازم را ، از قبیل تهیه نمونه اساسنامه ، افتتاح حساب جاری در یکی از بانک ها به نام اتحادیه تعاونی در شرف تاسیس، احراز وجود شرایط لازم در داوطلبان عضویت، قبول درخواست کتبی عضویت از آن ها و تشکیل پرونده برای هر یک از آنان که حاوی اطلاعات ضروری درباره آن ها باشد، تشکیل جلسه یا جلساتی با نمایندگان داوطلبان عضویت، جهت بحث و تبادل نظر در مورد اساسنامه اتحادیه و تکمیل آن، انجام می دهند. 

موسسان یا هیات موسس باید اقداماتی را جهت تشکیل " مجمع عمومی موسس" به عمل آورند که ضرورتاَ عبارت خواهد بود از تنظیم و تهیه دعوتنامه با قید دستور جلسه مجمع عمومی مزبور در آن، و بالاخره دعوت مجمع که مستم تهیه و تدارک محل و وسایل لازم برای برگزاری مجمع مزبور و تشکیل جلسه یا جلسات آن است. 

اتحادیه تعاونی، طبق تصمیم " مجمع عمومی موسس " تشکیل می گردد. مجمع عمومی موسس به دعوت موسسان یا هیات موسس تشکیل می شود. انجام دعوت، از طریق ارسال آگهی دعوت به هر یک از تعاونی های داوطلب که درخواست عضویت آن ها به وسیله موسسان یا هیات موسس پذیرفته شده است یا از طریق انتشار آگهی مزبور در جراید کثیرالانتشار محلی صورت می گیرد. دعوتنامه علاوه بر مطالب لازم ، باید حاوی دستور جلسه باشد. 

دستور جلسه عبارت خواهد بود از : استماع و تصویب گزارش موسسان یا هیات موسس، طرح و بررسی اساسنامه و تصویب آن، انتخاب اعضای اصلی و علی البدل اولین هیات مدیره، طبق اساسنامه مصوب، انتخاب بازرس یا بازرسان اعم از اصلی و علی البدل طبق اساسنامه مصوب، دادن ماموریت ثبت اتحادیه، به اولین هیات مدیره منتخب . 

هر یک از تعاونی ها، نماینده یا نمایندگانی برای شرکت در جلسه مجمع عمومی موسس معرفی می کنند. مجمع با حضور نمایندگان مزبور تشکیل می شود. 

در مجمع عمومی موسس، پس از رسمیت یافتن جلسه، ابتدا به انتخاب یک رئیس و یک نایب رئیس و یک منشی و سه نفر ناظر اقدام می شود. سپس بعد از استماع گزارش موسسان یا هیات موسس و تصویب آن، اساسنامه اتحادیه مطرح و با رأی اکثریت داوطلبان عضویتی که نمایندگان آن ها در جلسه حضور دارند، به تصویب می رسد و پس از تصویب شدن اساسنامه، اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان،اعم از اعضای اصلی و علی البدل، طبق مقررات اساسنامه مصوب، انتخاب می گردد و ماموریت به ثبت دادن اتحادیه، به هیات مدیره ای که قبولی خود را کتباَ اعلام کرده باشند، داده می شود. 

اعضای اولین هیات مدیره و نیز اولین بازرس یا بازرسان، اعم از اصلی و علی البدل، از بین تعاونی های داوطلب عضویت در اتحادیه که برای عضویت در هیات مدیره یا داشتن سمت بازرسی، نامزد شده اند، انتخاب می شوند. 

تعاونی هایی که انتخاب می شوند، باید قبولی خود را کتباَ اعلام دارند. علاوه بر آن ، هر تعاونی که به عضویت هیات مدیره انتخاب می شود، باید یک " شخص حقیقی " از اعضا ( اشخاص حقیقی ) زیر مجموعه خود را، برای حضور در هیات مدیره و انجام وظایف مربوط معرفی کند. ایضاَ هر تعاونی که به عنوان بازرس انتخاب می شود باید یک " شخص حقیقی " از اعضا ( اشخاص حقیقی ) زیر مجموعه خود را برای حضور در اتحادیه و انجام وظایف بازرسی معرفی نماید. در بعضی نمونه اساسنامه ها، قید شده است که شخصی که برای انجام وظایف بازرسی معرفی می شود، بهتر است با امور حسابداری یا مالی، آشنایی داشته باشد. 

توضیحاَ اضافه می شود که مثلاَ داوطلبان عضویت در اتحادیه تعاونی روستایی هر شهرستان را، شرکت های تعاونی روستایی واقع در آن شهرستان و داوطلبان عضویت در اتحادیه تعاونی روستایی هر استان را، اتحادیه های تعاونی روستایی واقع در آن استان تشکیل می دهند. داوطلبان عضویت در اتحادیه مرکزی تعاونی روستایی یا کشاورزی، از اتحادیه های تعاونی روستایی یا کشاورزی واقع در استان های کشور تشکیل می شود. بنابراین مثلاَ باید گفت که " شخص حقیقی " مزبور در اتحادیه روستایی شهرستان، از بین اشخاص حقیقی عضو شرکت های تعاونی روستایی داوطلب عضویت در اتحادیه مذکور شهرستان و در اتحادیه های تعاونی روستایی شهرستان، از بین اشخاص حقیقی عضو شرکت های تعاونی روستایی داوطلب عضویت در اتحادیه مذکور شهرستان و در اتحادیه های تعاونی روستایی یا کشاورزی استان یا مرکزی، از بین اشخاص حقیقی عضو شرکت های تعاونی روستایی یا کشاورزی عضو اتحادیه های داوطلب عضویت در اتحادیه مذکور استان یا مرکزی، معرفی خواهد شد. 



متقاضیان محترم ثبت شرکت با موضوع ترابری و حمل و نقل بین شهری و یا جاده ای بین المللی کالا و مسافر اعم از زمینی، هوایی و دریایی ، نیاز به اخذ مجوز از " وزارت راه و شهرسازی " دارند. این وزارت خانه، پس از بررسی شرایط متقاضیان ، در صورت تایید صلاحیت های مربوطه مجوزهای لازم را صادر می نماید.

پس از اخذ مجوز می توان نسبت به ثبت شرکت اقدام نمود. لازم به ذکر است در حال حاضر با توجه به فرایند الکترونیکی شدن ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری ، کلیه تقاضاهای مربوط به تاسیس و تغییرات شرکت ها و موسسات غیرتجاری از طریق سامانه اداره مربوطه پذیرفته می شود. در شیوه جدید، متقاضی ثبت شرکت ها درخواست پذیرش انواع ثبت تاسیس و تغییرات شرکت ها را از طریق سامانه جامع ثبت شرکت ها انجام داده ، سپس نسبت به ارسال مدارک به آدرس تعیین شده اقدام می نماید.
مرجع ثبت شرکت ها ، پس از بررسی مدارک ارائه شده و در صورت کامل بودن مدارک ، نسبت به ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها اقدام نموده و مراتب ثبت کردن شرکت را در رومه رسمی کشور و یکی از رومه های کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت ، جهت اطلاع عموم آگهی می نماید.
در ادامه، به بررسی نکات مهم در ثبت شرکت حمل و نقل می پردازیم. علاقه مندان ، علاوه بر مطالعه این نوشتار می توانند مقالات ذیل را نیز مطالعه نمایند :

- ثبت شرکت حمل و نقل بین المللی کالا در ایران

- مراحل ثبت شرکت از " الف " تا " ی "

• ضوابط قانونی انتخاب نام شرکت حمل و نقل
انتخاب نام مناسب جهت ثبت کردن شرکت مستم رعایت برخی اصول به شرح ذیل می باشد :
1) نام شرکت باید از 3 سیلاب خاص تشکیل شود که مستند آن در لغت نامه دهخدا موجود باشد و حتماَ باید ریشه فارسی داشته باشد.
2) لاتین نباشد.
3) منافات و تضادی با شئون انقلاب اسلامی نداشته باشد.
4) تکراری نباشد. ( در نام شرکت باید دقت شود که مشابه نام شرکت های ثبت شده نباشد در غیر این صورت نام پیشنهادی شما رد می شوند )
5) از اعداد به صورت حروف استفاده شود.
6) نام هایی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارند، قابل تایید نمی باشند.
7) نام یا نام اختصاری یا حروفی که رسماَ متعلق به دولت باشد از قبیل ایران، کشور، ناجا، نزاجا، مگر با ارائه مجوز از مقام صلاحیت دار دولتی قابلیت ثبت ندارند.
8) نام شرکت اغلب مرتبط با موضوع شرکت است. تمامی کسانی که قصد تاسیس چنین شرکتی را دارند می توانند در کنار نام هایی که برای شرکت خود پیشنهاد کرده اند، از کلماتی همچون سیر ، سفر ، حمل و نقل و گشت استفاده نمایند.
لازم به ذکر است ، طبق یخشنامه ثبتی شماره 46569 / 92 – 12/3/92 مدت اعتبار نام تعیین شده 90 روز می باشد. لذا می بایست کلیه مراحل ثبت تاسیس، امضای دفاتر و غیره در این بازه زمانی صورت پذیرد.

• نوع قالب ثبتی شرکت حمل و نقل
شرکت حمل و نقل را می توان در شکل شرکت با مسئولیت محدود و یا شرکت سهامی خاص به ثبت رساند. ذیلاَ به بررسی ویژگی ها و مدارک ثبت این شرکت ها می پردازیم :
مشخصات شرکت های سهامی خاص :
1) حداقل سرمایه در این شرکت ها، یک میلیون ریال است.
2) تعداد سهامداران شرکت سهامی خاص حداقل سه نفر می باشد.
3) حداقل تعداد مدیران ( هیئت مدیره ) سه نفر می باشد.
4) مبلغ اسمی هر سهم در شرکت سهامی خاص محدود نیست.
5) سهام شرکت سهامی خاص قابل عرضه در بورس نیست.
6) در شرکت های سهامی خاص، اوراق قرضه منتشر نمی شود.
7) انتقال سهام در این شرکت ها، مشروط به موافقت سایر شرکاء می باشد.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص :
1) اظهارنامه شرکت سهامی خاص که توسط اداره ثبت شرکت ها به صورت فرم چاپ شده است. 2 نسخه
2) اساسنامه شرکت سهامی خاص که توسط مؤسسین تهیه می شود. 2 جلد
3) صورت جلسه مجمع عمومی مؤسسین. 2 برگ
4) صورت جلسه هیأت مدیره با امضای مدیران منتخب. 2 نسخه
5) فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازریس یا بازرسان.
6) ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تأسیس درآنجا افتتاح شده است.
7) ارائه مجوز در صورت نیاز ( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها)
8) ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری در صورتی که آورنده سرمایه شرکت اموال غیر نقدی ( منقول یا غیر منقول ) را معرفی کرده باشد.
9) ارائه اصل سند مالکیت در صورتی که اموال غیر منقول جهت سرمایه شرکت معرفی شده باشد.
10) انتقال مال غیرمنقول به نام شرکت.

مشخصات شرکت های با مسئولیت محدود :
1) در قانون تجارت ، برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود هیچ مبلغی تعیین نشده است. با این حال به صورت عرفی حداقل سرمایه اسمی مبلغ یک میلیون ریال می باشد.
2) حداقل تعداد شرکا، 2 نفر می باشد.
3) حداقل تعداد مدیران ، یک نفر می باشد.
4) برخلاف شرکت های سهامی، اولاَ مدیر یا مدیران ممکن است از بین شرکاء یا خارج انتخاب شوند. ثانیاَ مدت خدمت آنان ممکن است محدود یا نامحدود باشد.
5) سرمایه شرکت با مسئولیت محدود به شکل سهم الشرکه پرداخت می شود، بدون آنکه عنوان سهم داشته یا به شکل سهام با قیمت اسمی معین و متساوی درآمده باشد.

مدارک ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
1) دو برگ شرکت نامه و تکمیل آن و امضا ذیل شرکت نامه توسط کلیه سهامداران
2) دو برگ تقاضانامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود و تکمیل آن و امضا ذیل تقاضانامه توسط کلیه سهامداران
3) دو جلد اساسنامه ی تکمیل شده و امضا ذیل تمام صفحات آن توسط کلیه سهامداران
4) دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
5) دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره که به امضا سهامداران و بازرسین رسیده باشد.
6) تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از دوازده نفر باشد)
7) اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل
8) تاییدیه هیئت مدیره اشخاص حقوقی سهامدار،مبنی بر غیر دولتی بودن آن
9) معرفی نامه نمایندگان، در صورتیکه سهامداران و اعضا هیئت مدیره از بین اشخاص حقوقی باشند و ارائه تصویر رومه رسمی آگهی تاسیس یا آخرین تغییرات آن
10) اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
11) اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که این کار توسط وکیل صورت پذیرد.

• شرایط تاسیس شرکت های حمل و نقل بین المللی کالا

در برخی موارد از متقاضیان ثبت این نوع شرکت آزمون تخصصی به عمل می آید. اشخاصی می توانند در آزمون تخصصی تاسیس شرکت های حمل و نقل بین المللی کالا شرکت نمایند که دارای شرایط ذیل باشند :
الف) تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران
ب) متدین به یکی از ادیان رسمی کشور
ج) عدم سوء پیشینه کیفری که موجب محرومیت از حقوق اجتماعی گردد.
د) عدم اعتیاد به مواد مخدر
ه) انجام خدمت سربازی یا معافیت دائم
و) داشتن حداقل 25 سال سن
ز) داشتن حداقل دیپلم کامل متوسطه
ح) داشتن سابقه کار مفید اجرایی در امر حمل و نقل بین المللی به شرح ذیل :
دیپلم : 8 سال- کاردانی : 6 سال – کارشناسی : 4 سال – کارشناسی ارشد : 3 سال – دکترا : 2 سال
تبصره یک : در مورد افرادی که دارای مدرک دانشگاهی در زمینه حمل و نقل می باشند ، دو سال از سابقه تعیین شده در رده مدرک تحصیلی کسر می شود.
سابقه کار مفید به یکی از شیوه های ذیل احراز می گردد :
الف) تاییدیه وزارتخانه یا سازمانی که متقاضی دارای سوابق مفید اجرایی در حمل و نقل بین المللی بوده است ، با ارائه اسنادی از قبیل بازخریدی، بازنشستگی یا مستعفی شدن .
ب) رومه رسمی کشور مبنی بر عضویت متقاضی در هیئت مدیره شرکت یا شرکت های حمل و نقل بین المللی کالا و یا اشتغال به سمت مدیریت عامل.
ج) تاییدیه سازمان تامین اجتماعی مبنی بر اینکه متقاضی در شرکت یا شرکت های حمل و نقل بین المللی به لحاظ اشتغال در امر حمل و نقل بین المللی کالا ، حق بیمه پرداخت نموده است.
تبصره دو : متقاضیان مشمول بند ج می بایست اشتغال عملی آن ها در زمینه کار مفید اجرایی حمل و نقل بین المللی مورد تایید انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل بین المللی قرار گیرد.
سابقه کار مفید به یکی از شیوه های ذیل احراز می گردد :
الف) تاییدیه وزارتخانه یا سازمانی که متقاضی دارای سوابقمفید اجرایی در حمل و نقل بین المللی بوده است، با ارائه اسنادی از قبیل بازخریدی یا بازنشستگی یا مستعفی شدن.
ب) رومه رسمی کشور مبنی بر عضویت متقاضی در هیات مدیره شرکت یا شرکت های حمل و نقل بین المللی کالا و یا اشتغال به سمت مدیریت عامل .
ج) تاییدیه سازمان تامین اجتماعی مبنی بر اینکه متقاضی در شرکت یا شرکت های حمل و نقل بین المللی به لحاظ اشتغال در امر حمل و نقل بین المللی کالا حق بیمه پرداخت نموده است.
تبصره : متقاضیان مشمول بند ج می بایست اشتغال عملی آن ها در زمینه کار مفید اجرایی حمل و نقل بین المللی مورد تایید انجمن صنفی شرکت های حمل و نقل بین المللی مربوط قرار گیرد.
متقاضیان در صورت قبولی در این آزمون ، می بایست ظرف حداکثر سه ماه از اعلام نتایج قبولی در آزمون ، نسبت به ارائه پیش نویس اساسنامه ، شرکتنامه و فهرست اسامی هیات موسس شرکت در شرف تاسیس و همچنین سند رسمی مالکیت یا اجاره دفتر کار به نام خود یا یکی از اعضای هیات موسس را به ضمیمه سایر اطلاعات مورد نیاز به سازمان ارائه تا پس از بررسی و تطبیق مدارک اجازه ثبت صادر گردد.
هیات موسس موظف است حداکثر ظرف مدت 6 ماه از تاریخ گرفتن مجوز ثبت نسبت به تاسیس شرکت اقدام و یک نسخه کامل مدارک ثبتی و آگهی تاسیس را که به تایید اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد به سازمان ارائه و تحویل دهد.
نکته 1) مدت مذکور در صورت ارائه دلایل منطقی برای یک دوره سه ماهه از تاریخ اتمام قابل تمدید می باشد.
نکته 2) چنانچه ظرف مهلت های مذکور شرکت به ثبت نرسد مجوز صادره کان لم یکن تلقی می گردد.
پروانه فعالیتی که اخذ می کنند به مدت 3 سال دارای اعتبار می باشد و چنانچه متقاضیان بخواهند مجدداَ این پروانه را تمدید کنند می بایست شرایط ذیل را دارا باشند :
- عدم تخلف قاچاق که این امر از مراجع قضایی مورد بررسی قرار می گیرد.
- سازمان صنایع و معادن فعالیتتان را مورد بررسی قرار می دهند که این فعالیت باید مورد تایید واقع شود.
- شرکت داشتن در همایش ها و یا دوره های آموزشی که سازمان مربوطه برگزار می کنند.
مدارکی که مدیر عامل و هیات مدیره باید ارائه دهند عبارت است از :
1) ارائه تصویر شناسنامه و کارت ملی
2) ارائه اصل و تصویر کارت پایان خدمت
3) ارائه عکس سه در چهار
4) ارائه عدم اعتیاد و برگه عدم سوء پیشینه
مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت حمل و نقل برای سایر اعضا :
1) کپی شناسنامه و کارت ملی اعضا
2) گواهی پایان خدمت نظام وظیفه عمومی یا معافیت
3) گواهی عدم سوء پیشینه کیفری

 
ادغام عبارت است از ترکیب دو یا چند شرکت تجاری که در آن غالباَ واحد تجاری برتر ، واحد کوچک تر و انفعالی تر را جذب می کند و یا منجر به تشکیل شرکت مستقل و جدیدی می شود.
در این میان، شخصیت حقوقی شرکت تجاری ادغام شونده، محو شده و از بین می رود به نحوی که کلیه دارایی ها و تعهدات آن به شرکت ادغام کننده ، اعم از شرکت بازمانده یا جدیدالتاسیس منتقل شده و استقلال مدیریتی خود را به نفع شرکت دیگر یا شرکت جدید از دست می دهد.

ادغام شرکت ها یکی از روش های رشد و توسعه خارجی شرکت هاست که اهداف و انگیزه های متفاوتی را پیگیری می کنند. شناخت انگیزه ها و اهداف ادغام شرکت ها، مهم ترین بحث در تحقیقات مرتبط با نهاد مذکور است. زیرا انگیزه ها و اهداف تملک و ادغام ، بهترین معیار و شاخص ارزیابی میزان موفقیت یا شکست ادغام می باشد.
در ادبیات مالی ، دلایل متعددی برای ادغام بیان می شود. این دلایل شامل به رشد ، ترکیب فرآیند تولید و . می باشند. اگر شرکتی مصمم به توسعه و گسترش فعالیت خود از طریق ادغام باشد ، به این دلیل است که روش مزبور جالب تر از روش های دیگر است. همچنین ادغام شرکت ها را می توان از جنبه ها و جهات مختلفی تقسیم بندی کرد. این جهات عبارتند از :
- ادغام شرکت ها بر اساس عملیات شرکت های مورد ادغام ؛
- ادغام شرکت ها بر اساس رفتار شرکت تملک کننده ؛
- ادغام شرکت ها از جهات مالی ؛
- ادغام شرکت ها بر اساس روش های پرداخت.
در ادغام شرکت ها، شرایطی به وجود می آید که دو یا چند کسب و کار ، زیر یک چتر و تحت کنترل موثر مشابه قرار می گیرند و همانند اعضای یک گروه اداره می شوند. مدیران عالی شرکت ها، اهداف متعددی را از ادغام شرکت ها دنبال می کنند که بیشتر آن ها ، اهداف اقتصادی هستند که در این مقاله به معرفی مهم ترین آن ها یعنی افزایش سهام و ثروت سهامداران ، افزایش سهم بازار ، بین المللی شدن شرکت ها ، مزایای مالیاتی ، کاهش رقابت و هزینه های مالی می پردازیم.
پیش از آن ، به معرفی چند مقاله دیگر در این رابطه می پردازیم :
- ادغام و تجزیه شرکت ها
- مرجع تصمیم گیری در مورد ادغام شرکت های تجاری
- ادغام شرکت های تعاونی
• اول : کسب قدرت بازار
توانایی در تعیین قیمت ، افزایش میزان فروش محصولات تولیدی تعداد محصولات فروخته شده و خلق سودآوری بالاتر از سود آوری نرمال بازار را قدرت بازار گویند.
شرکت ها از طریق تصاحب و ادغام ، قدرت و کنترل بازار را به دست آورده و رهبری قیمت محصولات را بر عهده می گیرند.
کسب قدرت بازار به معنی توانایی در تعیین قیمت بالاتر از سطح رقبا و بالاتر از بهای تمام شده محصولات است. شرکت ها به وسیله تصاحب و ادغام افقی، قدرت خود در بازار را افزایش داده و مانع از ورود رقبای جدید می شوند.
• دوم : افزایش سهم بازار
تصاحب و ادغام شرکت ها، سهم بازار شرکت های تصاحب کننده و ادغام کننده را افزایش داده و تعداد رقبا را کاهش می دهد. برای افزایش سهم بازار ، دو راه وجود دارد : در روش اول، شرکت های تصاحب کننده سهم بازار خود را از طریق ایجاد خط تولید جدید یا تصاحب شرکت های فعال در مناطق جغرافیایی مختلف افزایش می دهند و در روش دوم خط تولید فعلی را با افزایش ظرفیت تولید بهبود می بخشند. در برخی موارد هر دو روش و به صورت توامان توسط شرکت های تصاحب کننده به کار گرفته می شود.
• سوم : افزایش ثروت سهامداران
حقوقدان مشهور آمریکایی دکتر راپاپورت ، مهم ترین انگیزه تصاحب و ادغام شرکت ها را افزایش ثروت سهامداران بیان می کند. با توجه به این که هدف اولیه هر شرکت ، حداکثر کردن ثروت صاحبان سهام می باشد ، بنابراین در راستای افزایش ثروت صاحبان سهام ، از فرصت های معاملاتی تملک و ادغام شرکت ها استفاده می کنند.
به عبارت دیگر، تصاحب و ادغام شرکت ها بر اساس تفکر حیات و موجودیت آن ها و به منظور افزایش ثروت سهامداران پیگیری می شود.
• چهارم : بین المللی شدن شرکت ها
تصاحب و ادغام شرکت ها، سریع ترین راه برای ورود به بازار و کسب فناوری جدید در عرصه کسب و کار جهانی است. شرکت های بزرگ به منظور نفوذ سریع و راحت در بازار کشورهای مختلف به ویژه کشورهای در حال رشد و نیز کاهش هزینه های نیروی انسانی و مواد اولیه ، شرکت های فعال در کشورهای مقصد را تملک می کنند. تملک و ادغام شرکت ها، به عنوان اولین گام تهاجمی برای بین المللی شدن و از بین بردن محدودیت های کاری و مرزی شرکت ها می باشد.
• پنجم : کاهش رقابت و هزینه های مالی
از نظر رقبا ، تصاحب شرکت ها، باعث تغییر مالکیت می شود. در حالی که توسعه داخلی، منجر به افزایش ظرفیت تولید شرکت شده و عکس العمل مشابه رقبا را در پی دارد.
در توسعه خارجی ، شرکت ها با انجام عمل تصاحب ، پس از حذف رقیب ، رقابت را کاهش داده و قدرت انحصاری را ایجاد و یا افزایش می دهند. در قدرت انحصاری، شرکت های تصاحب کننده می توانند تولیدات خود را بالاتر از بهای تمام شده محصولات به فروش رسانده و هزینه های شرکت را تامین نمایند.
یکی دیگر از انگیزه های ادغام و تصاحب شرکت ها، کاهش هزینه های مالی در شرکت های تملک شونده و تملک کننده است. با افزایش اندازه شرکت ، هزینه های مالی شرکت های هدف و تملک کننده کاهش می یابد. برای مثال، شرکت های بزرگ می توانند دیونی با بهره بالا را با ترخ پایین تر ، تامین مالی کنند.
• ششم : مزایای مالیاتی
اغلب اوقات مالیات بر درآمد شرکت ها، انگیزه اساسی برای ادغام به شمار می روند. ادغام شرکتی با زبان انباشته فراوان و قابل استهلاک که آن را از گذشته به آینده انتقال می دهد، با شرکتی که سودآوری کافی دارد ، بسیار مناسب بوده و اطمینان حاصل می شود که مزایا و منافع مالیاتی آن به علت درآمدهای ناکافی، پایان نمی پذیرد.
به بیان دیگر، شرکتی که دارای سودآوری بسیار بوده و مشمول نرخ های بالای مالیاتی است ، شرکتی را که زیان های انباشته قابل استهلاک از درآمدهای آینده را دارد تملک کرده و به این وسیله زیان های مذکور را به عنوان پناهگاه و حافظ درآمدی خود ، مورد استفاده قرار می گیرد.
مسایل مربوط به ادغام ، ممکن است به مالیات شخصی نیز منجر شود. به عنوان مثال اگر شرکتی سود قابل توجهی کسب کرده و فرصتی برای سرمایه گذاری آن ها پیدا کند ، به چند صورت می تواند با وجوه مزبور برخورد نماید :
- سود سهام فوق العاده پرداخت نماید ؛
- در اوراق بهادار قابل فروش، سرمایه گذاری کند ؛
- سهام عادی خود را از بازار ، باز خرید نماید ؛
- شرکت دیگری را تملک کند.
اگر شرکت ، سود سهام فوق العاده پرداخت نماید ، سهامداران مشمول پرداخت مالیات به نرخ های بالاتری خواهند شد.
سرمایه گذاری در اوراق بهادار هم سودآور است ولی سود حاصل از آن ، معمولاَ کمتر از سود حاصل از دارایی های عملیاتی است . بازخرید سهام عادی، مالیات را برای بقیه سهامداران به تعویق خواهد انداخت ولی اگر شرکت مجبور شود که برای خرید سهام خود ، قیمت بالاتری را پیشنهاد دهد به زیان آن تمام خواهد شد. افزون بر آن ، اگر بازخرید سهام شرکت فقط برای اجتناب از پرداخت سود سهام طراحی شود ، ممکن است با مقررات قانون تجارت و بورساوراق بهادار ، مغایرت پیدا کند.
در هر صورت استفاده از وجوه مازاد شرکت برای تصاحب شرکت دیگر، ممکن است پیامدهای فوری مالیاتی برای شرکت تصاحب کننده یا سهامداران آن در برنداشته باشد و همین موضوع، انگیزه بسیاری از ادغام ها شده است.

ثبت ادغام در مرجع ثبت شرکت ها :
طبق لایحه قانون تجارت ، ثبت تمامی اشخاص حقوقی به غیر از آن هایی که به موجب قانون خاص تشکیل می شود ، اامی است. برای آن که ادغام شرکت در مقابل اشخاص ثالث نیز اعتبار داشته باشد و شرکا و مدیران بتوانند از مقررات مربوط به شرکت ادغام پذیر یا شرکت جدیدالتاسیس ، استفاده کنند ، ادغام شرکت باید رسماَ ثبت شده و به اطلاع عموم رسانده شود. طبق ماده 616 لایحه ، ادغام از تاریخ ثبت محقق می شود. برای ثبت ادغام طبق ماده 607 لایحه ، مدیران شرکت های طرف ادغام باید حداکثر ظرف یک ماه از تاریخ تصویب ادغام ، اظهارنامه ای همراه با اسناد مندرج در این ماده به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم و رسید اخذ نمایند.
نمونه صورتجلسه ثبت ادغام :
شرکت ( سهامی خاص ) ثبت شده به شماره و شناسه ملی : .
جلسه مجمع عمومی فوق العاده مشترک و همزمان دو شرکت ذیل :
1) شرکت ( سهامی خاص ) ثبت شده به شماره . و شناسه ملی : .
2) شرکت ( سهامی خاص ) ثبت شده به شماره . و شناسه ملی :
در تاریخ ساعت 9:00 با حضور کلیه سهامداران هر دو شرکت در تهران پ 14 ک تشکیل گردید.
الف) در راستای اجرای مقررات ماده 101 لایحه اصلاحی قانون تجارت :
آقای . به شماره ملی : به نمایندگی از شرکت . به عنوان رئیس جلسه
آقای . به شماره ملی : به نمایندگی از شرکت . به عنوان ناظر اول جلسه
آقای . به شماره ملی : به نمایندگی از شرکت . به عنوان ناظر دوم جلسه
آقای . به شماره ملی : به عنوان منشی جلسه انتخاب شدند ؛ و نسبت به موارد ذیل به اتفاق آرا اتخاذ تصمیم به عمل آمد :
ب) کلیه سهامداران حاضر در جلسه به استناد آیین نامه اجرایی بند ( ز ) ماده 111 قانون مالیات های مستقیم ، مصوب 1366 با اصلاحات مصوب 1371، 1380 و 1394 به اتفاق آرا با ادغام شرکت به شماره ثبت . و شناسه ملی . و شرکت ( سهامی خاص ) ثبت شده به شماره و شناسه ملی و انتقال کلیه اموال و دارایی ها و مطالبات ، دیون و تعهدات شرکت ادغام شونده ( شرکت . ) به قیمت دفتری به شرکت موافقت نمودند و سرمایه شرکت ( شرکت موجود ) به شرح ذیل اصلاح گردید .
سرمایه شرکت . ( شرکت موجود ) پس از ادغام و تجمیع، مبلغ ریال منقسم به سهم بانام ریالی می باشد.
پ) فهرست سهامداران شرکت .( شرکت موجود ) پس از ادغام به شرح لیست پیوست مورد تایید مجمع قرار گرفت.
کلیه سهامداران به آقای . وکالت با حق توکیل به غیر می دهند تا ضمن مراجعه به اداره ثبت شرکت ها نسبت به ثبت صورتجلسه و امضای ذیل دفاتر ثبت اقدام نماید:
لیست سهامداران شرکت . ( ادغام پذیر- شرکت موجود ) قبل از ادغام :
لیست سسهامداران شرکت ( ادغام شونده ) قبل از ادغام :
لیست سهامداران شرکت ( شرکت موجود ) پس از ادغام :


 
شرکت های خارجی همزمان با معرفی و فروش محصولات خود در کشور ایران تمایل دارند تا در راستای استفاده از فی المثل طرح صنعتی محصول مورد نظر ، حمایت های لازم نیز به عمل آید. در این مقاله بر اساس مقرراتی که اخیراً به تصویب رسیده اند، به حمایت های موجود در زمینه حق اختراع و طرح های صنعتی خواهیم پرداخت.

علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مطالعه نمایند :
- مقررات مربوط به ثبت نام های تجاری و نشانه های جغرافیایی توسط شرکت های خارجی
- زمینه های فعالیت برای شرکت های خارجی در ایران
- شروط فعالیت شرکت های خارجی در ایران

حق اختراع

حق اختراع حقی است که دولت به مخترع یا نماینده وی اعطا می نماید تا مالک حق اختراع مانع ایجاد یا استفاده دیگران در مدت زمان معین گردد. این حق در پی ثبت اختراع در مراکز دولتی مربوط در هر کشور به رسمیت شناخته خواهد شد. بنابراین شرکت خارجی در صورتی که مالک حق اختراع باشد، به طور قطع تمایل خواهد داشت تا در صورت فعالیت در کشور ایران حمایت های لازم را در این زمینه به عمل آورد. مضاف بر این که از آن جا که در مرحله اخذ مجوز سرمایه گذاری، سرمایه گذار خارجی با اثبات مالکیت نسبت به حق اختراع و در مدت زمان اعتبار آن می تواند این حق را به عنوان تمام یا بخشی از سرمایه خود به کشور ایران وارد نماید، وم آشنایی با مقررات ایران در این خصوص بیشتر احساس می شود. در زمینه ثبت داخلی اختراع، " قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری" مصوب 1386 تعیین تکلیف می نماید و نحوه ثبت بین المللی اختراع در "معاهده همکاری در ثبت اختراعات" معروف به پی . سی . تی . مقرر شده که در ذیل به هر یک از آن ها پرداخته می شود.

طبق تعریفی که قانونگذار از اختراع ارائه می دهد، اختراع نتیجه فکر فرد یا افرادی است که برای بار نخست فرآیند یا فرآورده ای خاص را ارائه کند و مشکلی را در یک حرفه ، فن ، فن آوری ، صنعت و مانند این ها حل نماید. البته هر اختراعی قابل ثبت نیست. قانونگذار با بر شمردن مواردی که به عنوان اختراع قابل ثبت و حمایت نمی باشد، اختراعی را قابل ثبت معرفی می نماید که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکار جدید عبارت است از آن چه که در فن یا صنعت قبلی موجود نبوده باشد و برای دارنده مهارت عادی در فن مزبور معلوم نباشد. علاوه بر این از نظر صنعتی اختراعی صنعتی محسوب می گردد که در رشته ای از صنعت قابل ساخت یا استفاده باشد. مراد از صنعت از نظر قانونگذار معنای گسترده آن می باشد که شامل مواردی نظیر صنایع دستی، کشاورزی ، ماهیگیری و خدمات نیز خواهد بود.

متقاضی ثبت اختراع می تواند همراه با اظهارنامه خود طی اعلامیه ای حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس را نیز خواستار شود. برای پذیرش این درخواست ، اداره مالکیت صنعتی از متقاضی خواهد خواست تا ظرف مدت معینی رونوشت اظهارنامه ای را ارائه دهد که توسط مرجع ثبت اظهارنامه ای که مبنای حق تقدم است، گواهی گردیده باشد. پذیرش درخواست حق تقدم سبب خواهد شد تا وی از حمایت های مذکور در کنوانسیون پاریس برخوردار گردد.

کشور ایران در تاریخ 10 / 12/ 1337 به کنوانسیون معروف به پاریس در خصوص حمایت مالکیت صنعتی که از سوی بیشتر کشورهای جهان و کلیه اعضای اتحادیه اروپا پذیرفته شده و به اصلاحات به عمل آمده بعد از آن، در تاریخ 17 / 8 / 1377 ملحق گردیده است. بنابراین شخص خارجی اعم از حقیقی یا حقوقی می تواند در کلیه موارد از مزایا و حمایت های مندرج در این کنوانسیون بهره گیرد. زیرا مقررات عهدنامه های بین المللی پس از تصویب در مجلس شورای اسلامی به منزله حکم قانون می باشند. بنابراین مفاد کنوانسیون مزبور قانون داخلی ایران محسوب می شود و می تواند نسبت به مسایل مربوط به حق اختراع استفاده گردد که از جمله این مزایا حق تقدمی است که شخص خارجی برای تسلیم اظهارنامه در سایر کشورهای اتحادیه در مهلت مقرر از آن برخوردار می باشد. مهلت حق تقدم یاد شده برای ورقه های اختراع طبق این کنوانسیون 12 ماه خواهد بود.

طبق قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری، چنان چه متقاضی از قبل به تسلیم اظهارنامه در خارج از کشور اقدام نموده باشد، باید بنا به درخواست اداره مالکیت صنعتی شماره و تاریخ اظهارنامه اختراعی که در خارج تسلیم کرده و عیناَ و ماهیتاَ به اختراع مزبور در اظهارنامه تسلیم شده به اداره مالکیت صنعتی مربوط می باشد را ارائه دهد و در صورت وم تصویر هر گونه نامه، گواهینامه و یا تصمیم نهایی که اداره مالکیت صنعتی درخواست نماید را نیز به این اداره تسلیم نماید.

طبق این قانون هر شخصی هر چند آن که محل اقامت یا مرکز اصلی تجارت وی در خارج از ایران باشد، می تواند به وسیله وکیل قانونی خود که مقیم و شاغل در ایران است، اقدام های لازم را در این اداره انجام دهد. بنابراین شرکت های خارجی برای اقدام در این زمینه، نیازی به استقرار در کشور ایران نخواهند داشت.

با توجه به طولانی بودن بررسی تشریفات ثبت اختراع در کشور ایران، حمایت های ناشی از گواهینامه اختراع، نحوه ابطال گواهینامه اختراع و مسایل دیگر که نسبت به کلیه اشخاص اعم از داخلی و خارجی یکسان می باشد ، تنها به بیان این مطلب بسنده می شود که در ایران اعتبار گواهینامه اختراع 20 سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه اختراع می باشد. البته به شرط آن که پس از گذشت یک سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه و قبل از شروع هر سال، مبلغ تعیین شده در آیین نامه توسط متقاضی به اداره مالکیت صنعتی پرداخت گردد، در غیر این صورت گواهینامه اختراع فاقد اعتبار خواهد بود.

طبق آمار اداره مالکیت صنعتی در سال 1381 : 196 مورد در سال 1382 : 349 مورد در سال 1383 : 228 مورد در سال 1384 : 308 مورد در سال 1385 : 439 مورد و در سال 1386 : 568 مورد ثبت اختراع از سوی اشخاص خارجی در این اداره انجام گردیده است.

شرایط ثبت بین المللی اختراع را معاهده همکاری در ثبت اختراعات فراهم آورده که در حال حاضر به امضای بیشتر کشورهای جهان رسیده است. تشریفات الحاق کشور ایران به این معاهده با پیگیری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در دستور کار مجلس شورای تسلامی قرار گرفت و خوشبختانه در 24 / 7 / 1386 قانون الحاق دولت ج. ا. ا به معاهده همکاری در ثبت اختراعات به تصویب مجلس رسید.

این معاهده نه تنها ثبت بین المللی اختراعات را از سوی اشخاص داخلی امکان پذیر می سازد، بلکه ترتیب مراحل حمایتی آن برای اشخاص خارجی بدین شکل خواهد بود که شخص خارجی متقاضی درخواست ثبت می تواند درخواست خود را در کشور خود مبنی بر حمایت از اختراعش در کشور ایران ارائه دهد. معاهده همکاری در ثبت اختراعات که توسط سازمان جهانی مالکیت معنوی اداره می شود، ترتیبات لازم جهت تشکیل پرونده را به عمل می آورد و کشور ایران در خصوص حمایت از حق اختراع و ثبت آن در داخل مرزهای خود تصمیم می گیرد. اعتبار چنین درخواستی به اندازه اعتبار درخواست های ملی در کشور ایران خواهد بود.

طرح های صنعتی

با وجود آن که این طرح ها در گذشته به موجب مقررات ملی حمایت نمی شدند، اما قانون ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386 به عنوان یک قانون داخلی برای نخستین بار طرح های مزبور را مورد حمایت قرار داده است. البته طبق این کنوانسیون پاریس مقرر شده است که طرح های صنعتی باید در هر یک از کشورهای عضو اتحادیه حمایت گردد، لذا حتی قبل از تصویب قانون مزبور نیز این طرح ها در ایران حمایت می شد.

در این قانون هر گونه ترکیب خطوط یا رنگ ها و هر گونه شکل سه بعدی با خطوط، رنگ ها و یا بدون آن به گونه ای که ترکیب یا شکل یک فرآورده صنعتی یا محصولی از صنایع دستی را تغییر دهد، طرح صنعتی می باشد. اما تنها دسترسی به یک نتیجه فنی بدون تغییر ظاهری به عنوان یک طرح صنعتی مشمول حمایت از قانون مزبور نخواهد بود، بلکه طرح صنعتی در صورتی قابل ثبت می باشد که جدید یا اصیل باشد.

در طرح صنعتی نیز متقاضی ثبت می تواند همچون متقاضی ثبت اختراع همراه با اظهارنامه خود حق تقدم مقرر در کنوانسیون پاریس را درخواست نماید و همچنین در صورتی که اقامت یا مرکز اصلی تجارت وی در خارج از ایران است، از نماینده مقیم و شاغل در ایران استفاده نماید.

مدت اعتبار طرح صنعتی 5 سال از تاریخ تسلیم اظهارنامه ثبت می باشد که این مدت برای دو دوره 5 ساله متوالی دیگر قابل تمدید می باشد. البته منوط به آن که هزینه آن پرداخت گردد.


 
یکی از انواع شرکت های تجاری، شرکت تضامنی است. به موجب ماده 116 قانون تجارت : " شرکت تضامنی، شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. 

هر قراری که بین شرکا برخلاف این ترتیب داده شده باشد، در مقابل اشخاص ثالث، کان لم یکن خواهد بود.

در مورد تشکیل و ثبت شرکت تضامنی موضوع های متعددی قابل بررسی است . از جمله موضوع شرکت، اسم شرکت ، اامات قانونی ، تشکیل شرکت تضامنی ، سود ، زیان، سرمایه شرکت تضامنی ، مدیریت شرکت تضامنی، شرکا شرکت تضامنی، انتقال سهم الشرکه شرکا، مسئولیت شریک جدید، فوت شریک ، طلبکاران شرکت تضامنی، تبدیل شرکت تضامنی به سهامی و مدارک ثبت شرکت تضامنی که در این مقاله به آن ها اشاره می شود.

موضوع شرکت

شرکت تضامنی یک شرکت تجاری است ، هم از نظر شکلی و هم از نظر موضوعی. بنابراین، شرکت تضامنی را برای امور غیرتجاری نمی توان تشکیل داد. 

به موجب این محدودیت، موضوع شرکت می تواند منحصر باشد به یک عمل تجاری یا اعمال تجاری مختلف. در نهایت باید توجه داشت که چون مدیران شرکت تضامنی وکیل تلقی می شوند ، اختیارات و مسئولیت های آن ها همان است که در شرکتنامه یا اساسنامه شرکت قید شده و شرکا بر آن توافق کرده اند. البته این راه حل به زیان اشخاص ثالثی است که با شرکت معامله می کنند، زیرا هر گاه معاملات مدیر خارج از حدود اختیارات او، به عنوان وکیل باشد، اشخاص مزبور حق رجوع به شرکت را نخواهند داشت. برعکس، شرکا اطمینان خواهند داشت که مدیر اگر از حدود اختیارات تفویض شده به او خارج شود، خود باید جوابگو باشد. 

اسم شرکت

در اسم شرکت تضامنی باید عبارت " شرکت تضامنی " و حداقل اسم یک نفر از شرکاء ذکر شود. در صورتیکه اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل "و شرکاء " یا " و برادران " یا " و پسران " قید شود. 

اامات قانونی

الف) از آنجا که اسم شرکت تضامنی مستم معرفی نام شریک یا شرکاء است بنابراین چنانچه شریک مندرج در اسم شرکت فوت نماید یا از جمع شرکاء خارج شود باید نام یکی دیگر از شرکاء در اسم شرکت قید شود. چنانچه شرکت در خصوص جایگزینی نام یکی از شرکاء به توافق نرسند شرکت منحل می شود. 

ب) با توجه به اینکه مسئولیت شرکاء تضامنی است هر یک از آن ها به صورت فردی و جمعی در مقابل مطالبات بستانکاران متعهد و مسئولیت تام دارند. بر این اساس هر بستانکار شرکت می تواند برای وصول مطالبات به هر یک از شرکاء که دسترسی دارد مراجعه و نسبت به وصول آن ها اقدام نماید و شرکت نمی تواند از بار مسئولیت شانه خالی کند هر چند وی حق دارد در قبال پرداخت به بستانکاران طبق اساسنامه سهم خود را از دیگر شرکاء مطالبه و وصول نماید. 

ج) چنانچه اساسنامه در خصوص تضامن شرکاء ترتیبی برخلاف قانون تجارت تجویز نماید مراتب صرفاَ بین شرکاء نافذ بوده و در قبال اشخاص ثالث بلااثر است. 

تشکیل شرکت تضامنی
برای تشکیل شرکت تضامنی، شرکا باید مطابق قانون شرکتنامه را تنظیم و امضا نمایند. در شرکتنامه، حدود ، مشارکت ، وظایف ، اختیارات و حقوق هر یک از شرکا مشخص می شود. حداقل مسائلی که در شرکتنامه قید می شود ، به موجب نمونه چاپی اداره ثبت شرکت ها عبارتند از : نام شرکت، نوع شرکت ، موضوع شرکت ، مراکز اصلی شرکت ، نشانی کامل آن ، اسامی شرکا یا موسسین ، شناسنامه و محل اقامت آن ها، مبدا تشکیل شرکت و مدت آن، سرمایه شرکت اعم از نقدی و جنسی ، میزان سهم الشرکه شرکا، مدیران شرکت و اختیارات آن ها و اشخاصی که حق امضا دارند، زمان رسیدگی به حساب ، ترتیب تقسیم سود ، فسخ شرکت ، محل شعب شرکت و بازرسان شرکت . 

طبق ماده 47 قانون، ثبت شرکتنامه باید به ثبت برسد وگرنه مطابق ماده 48 همان قانون، سند مزبور در هیچ یک از محاکم پذیرفته نخواهد شد. طبق ماده 195 قانون تجارت شرکتنامه باید به صورت سند رسمی تنظیم گردد. مفاد شرکتنامه در دفتر ثبت شرکت ها ثبت می گردد. اما ممکن است شرکای شرکت تضامنی، قبلاَ شرکتنامه را نزد یکی از دفاتر اسناد رسمی به ثبت برسانند. در این صورت شرکت مجبور خواهد شد، دو حق الثبت پرداخت کند، یکی حق الثبت دفتر خانه اسناد رسمی و دیگری حق الثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها. با توجه به اینکه دفاتر ثبت شرکت، همان اعتبار دفاتر رسمی را دارند، به این جهت اشخاص، شرکتنامه را تنظیم می نمایند و بعداَ فقط در اداره ثبت شرکت ها به ثبت می رسانند. 

سرمایه شرکت نیز باید تماماً پرداخت شده باشد اعم از نقدی و غیرنقدی. تقویم سهم الشرکه غیرنقدی، توسط خود شرکا به عمل می آید و تابع هیچ تشریفات خاصی نیست. از جانب هیچ مقام قضایی و اجرایی کنترل نمی شود. چه اگر سهم الشرکه غیرنقدی کمتر از ارزش واقعی تقویم شود، شرکا متضامناَ مسئول هستند و به ضرر خودشان اقدام کرده اند. به موجب ماده 1 قانون تجارت : " شرکت تضامنی وقتی تشکیل می شود که تمام سرمایه نقدی تادیه و سهم الشرکه غیرنقدی تقویم و تسلیم شده باشد". تقویم سهم الشرکه غیرنقدی به تراضی تمام شرکا به عمل خواهد آمد. 

سود، زیان ، سرمایه شرکت تضامنی

اصل در تقسیم سود و زیان بین شرکا این است که شرکا نسبت به سهم الشرکه از سود منتفع و از زیان پس از انحلال به همان نسبت متحمل شده باشند. مگر آن که شرکتنامه غیر از این ترتیب را مقرر داشته باشد. گاهی اتفاق می افتد سهم یکی از شرکا در نفع یا ضرر کمتر یا بیشتر باشد. به عنوان مثال گاهی شرکت به اعتبار شخصی یا به مهارت فن و مدیریت کسی نیاز دارد، برای این که وی را وارد شرکت نماید سهم و منافع او را صدی ده بیش از آن چه که به نسبت سهم الشرکه به او می رسد، قرار می دهد یا در صورت ضرر، نصف آن چه که به سهم شریک مزبور تعلق می گیرد تحمل کند و بقیه را بین شرکا تقسیم نماید. باید توجه داشت که تعلق زیان فقط در روابط بین شرکا موثر است و در تضامن آن ها نسبت به اشخاص ثالث و طلبکاران اثری ندارد. 

قانون گذار حداقل و حداکثری برای سرمایه شرکت معین نکرده است. بنابراین سرمایه شرکت می تواند مبلغ ناچیزی باشد. این سرمایه اولیه و ذخیره های آتی شرکت، در مجموع دارایی شرکت را تشکیل می دهند که تضمین پرداخت طلب طلبکاران شرکت است. 

مدیریت شرکت تضامنی
مدیر شرکت ممکن است یک یا چند نفر باشد و از بین شرکا یا از خارج انتخاب شود. اصولاَ مدیر شرکت تضامنی یکی از شرکایی است که شرکت به نام او نامیده می شود. اگر مدیر شرکت ضمن شرکتنامه تعیین شده باشد، فقط به اتفاق آراء یا به موجب حکم دادگاه، آن هم با ارائه دلایل محکم ، می توان او را تغییر داد. هر گاه انتخاب به وسیله غیر از شرکتنامه و یا اساسنامه باشد عزل او و انتخاب مدیر جدید به اکثریت آرا شرکاء ، اشکالی نخواهد داشت . 

مدیران دارای کلیه اختیارات به جهت اداره کردن شرکت خواهند بود، مگر اختیاری که به طور صریح، از ایشان سلب شده باشد. هر گاه مدیران شرکت متعدد باشند، اساسنامه شرکت تکلیف آن ها را تعیین خواهد نمود. ممکن است اداره شرکت به اتفاق به عهده آن ها باشد، در این صورت رای کلیه مدیران، در هر امری لازم است. نیز ممکن است هر یک به سمتی انتخاب شوند ، در این صورت هر یک دارای اختیار مربوط به خود می باشند. 

مسئولیت مدیر شرکت در مقابل شرکا همان مسئولیتی است که وکیل در مقابل موکل خود دارد و نباید از حدود اذن و اجازه شرکت خارج شود. 

شرکا شرکت تضامنی
به لحاظ این که شرکت تضامنی قائم به شخصیت شرکا است و شخصیت شرکا در شرکت تضامنی درجه اول اهمیت را دارد، قانون گذار مقرر کرده است که شرکا هم در مقابل طلبکاران و هم در مقابل یکدیگر دارای مسئولیت باشند. چه عملی که یک شریک انجام می دهد، ممکن است ضرر آن متوجه شریک یا شرکای دیگر شود. همچنین هیچ شریکی نمی تواند بدون رضایت شرکای دیگر، تجارتی از نوع تجارت شرکت بکند یا به عنوان شریک ضامن یا شریک با مسئولیت محدود، در شرکت دیگری که نظیر آن تجارت را دارد، داخل شود بدین ترتیب شرکا حق رقابت با شرکت را ندارند. 

انتقال سهم الشرکه شرکا

به موجب ماده 123 قانون تجارت: "در شرکت تضامنی هیچ یک از شرکا، نمی تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند، مگر به رضایت تمام شرکا". چون شرکا مسئولیت تضامنی دارند و باید به شریک خود اعتماد داشته باشند و اعتبار او را تصدیق نمایند، تا اگر شرکت دچار زیان گردید و بستانکاران به او مراجعه نمودند، بتوانند از شریک جدید، سهم او را وصول نمایند. همچنین است اگر منتقل الیه یکی از شرکا شرکت باشد. 

مسئولیت شریک جدید

هر گاه در اثر انتقال سهم الشرکه به رضایت شرکا یا بدون انتقال سهم الشرکه، شریک جدیدی وارد شرکت بشود، در مقابل طلبکاران شرکت با سایر شرکا مسئولیت تضامنی خواهد داشت. مسئولیت تضامنی در شرکت تضامنی به قدری قوی است که شریک جدید حتی مسئول قروض و عملیاتی خواهد بود که شرکت قبل از ورود او داشته است. اعم از این که در اسم شرکت تغییری داده شده باشد یا نه. 

فوت شریک

با توجه به این که شرکت تضامنی، قائم به شخصیت شرکا است و شخصیت شرکا در شرکت تضامنی واجد اهمیت خاص است قانون گذار مقرر کرده است، در صورت فوت یکی از شرکا ادامه حیات شرکت موقوف به رضایت سایر شرکا و قائم مقام متوفی خواهد بود. چه قائم مقام یا قائم مقامان متوفی می تواند یا می توانند، از ورود به شرکت خودداری کند یا کنند. نمی توان آن ها را مجبور به ورود در شرکت کرد. زیرا برای پرداخت تعهدات شرکت با سایر شرکا مسئولیت تضامنی خواهند داشت. این اجبار اشخاص به امری است که رضایت ندارند، در حالی که چنین عملی قانوناً مردود است. از طرفی ورود آن ها به شرکت موقوف به رضایت سایر شرکا است. چون ممکن است دارایی قائم مقام یا قائم مقامان متوفی برای پرداخت قروض و تعهدات شرکت به نسبت سهمشان کافی نباشد. بنابراین ممکن است فوت شریک موجب انحلال شرکت شود. ولی در صورت فوت شریک نیز ممکن است شرکت به شرح ماده 139 قانون تجارت به حیات خود ادامه دهد. 

ماده مذکور مقرر می دارد "در صورت فوت یکی از شرکا بقای شرکت موقوف به رضایت سایر شرکا و قائم مقام متوفی خواهد بود، اگر سایر شرکا به بقای شرکت تصمیم نموده باشند، قائم مقام متوفی باید در مدت یک ماه از تاریخ فوت، رضایت یا عدم رضایت خود را، راجع به بقای شرکت کنباَ اعلام نماید. در صورتی که قائم مقام متوفی رضایت خود را اعلام نمود، نسبت به اعمال شرکت در مدت مزبور از نفع و ضرر، شریک خواهد بود. ولی در صورت اعلام عدم رضایت در منافع حاصله در مدت مذکور شریک بوده و نسبت به ضرر آن مدت سهیم نخواهد بود. سکوت تا انقضای یک ماه در حکم اعلام رضایت است". 

طلبکاران شرکت تضامنی
اشخاصی که از شرکت تضامنی طلبکار هستند، برای وصول طلب خود حق مراجعه به شرکت ندارند. مگر پس از انحلال شرکت، آن هم برای باقی مانده طلب. به موجب ماده 124 قانون تجارت: " مادامی که شرکت تضامنی منحل نشده، مطالبه قروض آن باید از خود شرکت به عمل آید و پس از انحلال ، طلبکاران می توانند برای وصول مطالبات خود، به هر یک از شرکا که بخواهند یا به تمام شرکا مراجعه کنند". پس ملاحظه می شود که طلبکاران شرکت، به هیچ وجه نگرانی برای از بین رفتن طلب خود ندارند، بلکه شرکت تضامنی بهترین نوع شرکتی است که اشخاص می توانند با آن معامله کنند، زیرا علاوه بر سرمایه شرکت، چون شرکا متضامناَ مسئول پرداخت دین شرکت هستند، ذمه تمام آن ها مجتمعاَ و منفرداَ در مقابل طلبکارها مشغول است. 

طلبکاران شرکا

طلبکاران شخصی شرکا حق مطالبه طلب خود را از شرکت ندارند و هر گاه شرکت منحل شود، باز ظلبکاران شخصی شرکا حق ندارند بدون رعایت حق تقدم از سهم مدیون استفاده کنند، زیرا طلبکاران شرکت بر طلبکاران شخصی شرکا در استفاده از اموال شرکت حق تقدم دارند، چون که ذمه شرکت به آن ها مشغول است و اموال شرکت وثیقه طلب طلبکاران شرکت است. 

ماده 126 قانون تجارت در این زمینه مقرر می دارد: "هر گاه شرکت تضامنی منحل شود، مادامی که قروض شرکت از دارایی آن تادیه نشده، هیچ یک از طلبکاران شخصی شرکا حقی در آن دارایی نخواهند داشت ، اگر دارایی شرکت برای پرداخت قروض آن کفایت نکند، طلبکاران شرکت حق دارند بقیه طلب خود را از فرد فرد شرکای ضامن مطالبه کنند، ولی در این مورد طلبکاران شرکت بر طلبکاران شخصی شرکا حق تقدم نخواهند داشت". 

طلبکاران شخصی شرکا در صورتی که نتوانسته باشند طلب خود را از دارایی شخصی مدیون وصول کنند و سهم مدیون از منافع شرکت کافی برای تادیه طلب آن ها نباشد، می توانند انحلال شرکت را تقاضا نمایند. 

تبدیل شرکت تضامنی به شرکت سهامی
طبق ماده 135 قانون تجارت، هر شرکت تضامنی در صورت تصویب و موافقت تمام شرکا می تواند به شرکت سهامی تبدیل گردد در این صورت رعایت تمام مقررات راجع به شرکت سهامی اامی می باشد. 

مدارک ثبت شرکت تضامنی
1- دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده

2- دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده

3- دو نسخه اساسنامه تکمیل شده

4- دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین

5- دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره

6- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.

7- اصل گواهی عدم سوء پیشینه جهت اعضاء هیات مدیره ، مدیر عامل

8- تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه شرکاء ، مدیران و هیات نظار ( در مواردی که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند).

9- اصل وکالتنامه وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.

از همراهیتان سپاسگزاریم.


شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود ، اگر دارایی شرکت برای تادیه ی تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. هر قراری که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود. (  ماده 116 قانون تجارت مصوب 1311).
ضامن در لغت به معنای کفیل و ضامن یکدیگر شدن آمده است. تضامن نوعی شرکت یا تعهد است بین چند تن که بستانکار می باشند و صاحب حق می تواند تمام طلب یا حق خود را از هر یک از آن ها که خواسته باشد مطالبه و دریافت کند. از نظر تاریخی این شرکت دارای سابقه طولانی است که از حقوق روم اقتباس شده به ویژه در قرون وسطی به شکل فعلی در اروپا رواج یافته است و تقریباَ در نظام حقوقی همه کشورها وجود دارد. شیوه های اداره آن بسیار ساده و بسیط است . از همین رو برای تشکیل شرکت هایی با تعداد زیادی از شرکاء مناسب نیست همچنین در این شرکت همه شرکاء در قبال کلیه دیون شرکت مسئول هستند . بنابراین برای شرکاء قالب مطمئنی نیست اما برای معامله کنندگان با شرکت مطمئن ترین قالب است.
در این شرکت ها دو خصیصه قابل توجه است اول این که حدود مسئولیت شرکاء از میزان سرمایه آن ها فراتر می رود . ثانیاَ شرکاء در صورت ناتوانی شرکت های تضامنی از پرداخت دیون خود محکوم به تادیه بدهکاری های شرکت از محل دارایی شخص خویش خواهند گردید.
شرکت تضامنی کامل ترین نوع از شرکت های اشخاص است و کلیه اشخاص مسئول تعهدات شرکت می باشند. چه در انجام معامله شخصاَ مداخله داشته باشند یا نداشته باشند. بنابراین این نوع شرکت بین اشخاصی تشکیل می شود که با یکدیگر آشنایی کامل داشته و یا از یک خانواده باشند.

نام شرکت تضامنی
در اسم شرکت تضامنی باید عبارت ( شرکت تضامنی ) و لااقل اسم یک نفر از شرکاء ذکر شود. در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکاء نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکایی که ذکر شده است عبارتی از قبیل ( و شرکاء ) یا ( و برادران ) قید شود. ( ماده 117 قانون تجارت )
ماده اخیر، در واقع یکی ازخصایص ویژه شرکت تضامنی را بیان می کند که در آن، شرکا ” تحت نام جمعی” متعهد می شوند.
قانون گذار با اعلام اینکه اسم شرکت می تواند مشتمل بر اسامی کلیه شرکای تضامنی باشد، بر اهمیت مسئولیت جمعی شرکای این نوع شرکت تاکید کرده است. ذکر نام شرکاء در شرکت تضامنی از این لحاظ اهمیت دارد که معرف اشخاصی است که ضامن تعهدات شرکت می باشند هر قدر اعتبار اشخاص زیادتر باشد اعتبار شرکت نیز به همان نسبت بهتر خواهد بود ولی چون قید اسامی تمامی شرکا به ویژه وقتی که عده آن ها زیاد است، امکان ندارد در عمل اسم شرکت های تضامنی فقط از نام یکی از شرکا تشکیل می شود و بعد از آن، عبارات و شرکا”، و برادران” و امثال آن ذکر می گردد.

اداره شرکت تضامنی
ماده 120 قانون تجارت اداره شرکت را منوط به انتخاب لااقل یک نفر نموده است و مقرر می دارد :
” در شرکت تضامنی شرکاء باید لااقل یک نفر از میان خود یا از خارج به سمت مدیر عاملی معین نمایند .
در قانون ایران انتخاب مدیر در شرکت های تضامنی آن چنان دارای اهمیت است که عدم تعیین مدیر اعم از این که از میان شرکاء باشد یا از خارج از شرکاء به منزله عدم شروع کار شرکت است یعنی حتماَ باید مدیر یا مدیرانی تعیین شوند تا شرکت مبادرت به اعمال حقوقی نمایند.
قانونگذار در مورد شرایط مدیر و مدت مدیریت و موارد عزل و استعفاء مدیر مقرراتی معین نکرده است. بدیهی است در چنین وضعیتی مقررات پیش بینی شده در اساسنامه و شرکت نامه اعمال می شوند و اگر در اسناد مذکور در این باره ارائه طریق نشده باشد توافق کلیه شرکاء برای انتخاب مدیر یا مدیران و حدود اختیارات آنان لازم الاجرا است. بنابراین اداره شرکت با مدیر یا مدیرانی است که توسط شرکاء ضامن انتخاب شده است و اختیارات لازم به آن ها اعطاء گردیده است و مدیران موظف هستند در حدود اختیاراتی که به ایشان محول شده است به امور تجاری بپردازند و اگر در این راستا قصور یا بی مبالاتی نمایند در حدود اختیار داده شده مسئول جبران خسارت خواهند بود و چنانچه معاملاتی خارج از اختیارات خود انجام دهد در مقابل اشخاص ثالث مسئول است.
به هر حال مدیران شرکت نماینده شرکت بوده و به نام و حساب شرکت می توانند معاملاتی نموده و تعهداتی قبول کنند و نمایندگی شرکت را در نزد کلیه اشخاص حقوقی و حقیقی دارا می باشند ولی از آن جا که با سمت نمایندگی شرکت از شخصیت خود عدول نمی نمایند باید در مواردی که به نام شرکت عمل می کنند سمت خود را تصریح کنند تا بین تعهدات شخصی آنان و تعهدات شرکت اشتباهی حاصل نشود.


شرکت تجاری ، شکل تحول یافته شرکت مدنی است. وجه بارز این تحول آن است که شرکت تجاری شخصیت حقوقی مستقلی از شرکای آن می یابد. علیرغم فواید بسیار شخصیت حقوقی شرکت تجاری برای شرکا و اشخاص ثالث، خطرات مهمی نیز برای اشخاص ثالث متصور است . از همین روست که توافق شرکت برای تولد شرکت تجاری کافی نیست و مقنن ، تشریفات متعددی را برای تولد شخصیت حقوقی ناشی از توافق شرکا در نظر گرفته است که ثبت آن در مرجع ثبت شرکت ها ، از جمله آن هاست.
ثبت شرکت به عنوان اقدام نهایی در تاسیس شرکت به شمار می رود.با توجه به ماده ی 95 قانون تجارت که ثبت کلیه ی شرکت های تجاری را اامی دانسته ، ثبت شرکت کامل کننده ی همه ی شرایط تشکیل و از جمله شرایط شکلی است. لذا ، هر گاه یکی از شرکت های تجارتی، مراحل ثبت شرکت را طی ننمایند و به ثبت نرسد رسمیت نداشته و بلکه بر خلاف قانون بوده و مراجع ذیصلاح می توانند از انجام فعالیت های آن جلوگیری نمایند.
با اجرای مقررات ثبت شرکت ها نتایج ذیل حاصل می شود:
1- شرکت بعنوان یک شخص قانونی واجد حقوق و تکالیف معرفی و شناخته می شود.
2- می تواند منشاء آثار و اعمال و مصدر معاملات و روابط مالی و اقتصادی بشود.
3- شرکاء و تشکیل دهندگان اطمینان و فراغت خاطر از رسمیت شرکت و مسئولیت اداره کنندگان و سایر نتایج حاصله از اعمال شرکت پیدا می کنند.
4- افراد دیگر و معامله کنندگان از وضع شرکت اطلاع پیدا می کنند و با اتکاء به رسمیت آن می توانند با آسودگی خیال روابط مالی و اقتصادی با شرکت برقرار دارند. در واقع ،  نفع اشخاص ثالث نیز در این است تا شرکت به ثبت برسد، چه در این صورت ، این اشخاص می توانند با مراجعه به اداره ثبت شرکت ها ، از میزان مسئولیت شرکا ، نوع شرکت و اقامتگاه آن آگاه شوند.
5- رسمیت اساسنامه و شرکتنامه و سایر اسناد شرکت تسجیل می گردد و مثل اسناد عادی در معرض ایراد و تزل نیست.
6- قاعده اامی بودن ثبت شرکت ها به دولت امکان می دهد که تحقیقات و رسیدگی های دقیقی نسبت به مقدمات تشکیل و کیفیت بوجود آمدن شرکت انجام گردد تا از تشکیل شرکت هایی که مقررات را رعایت نکرده اند جلوگیری به عمل آید.
7- در موقع انحلال یا ورشکستگی با مقررات خاصی به وضع مالی شرکت رسیدگی می شود.
مضاف بر موارد فوق، ثبت شرکت امتیازات و مزایای بسیاری را به همراه دارد که از جمله ی این امتیازات، می توان به موارد ذیل اشاره کرد :
_ امتیازات اعتبارات وام تسهیلات
_ با ثبت یک مجموعه می توانید از امکانات بیمه برای خود و کارمندانتان استفاده نمایید.
_ اخذ و اعطای نمایندگی رسمی
_ دریافت جوازها
_ امکان تبلیغات گسترده و پر بازده
_ بهره مندی از معافیت های دارایی با توجه به نوع فعالیت
_ امکان شرکت در مناقصات و مزایدات رسمی
_ امکان ورود به عرصه های بین المللی
در انتها ، لازم به توضیح است ثبت شرکت ها در تهران در اداره ای به نام ” اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی ” انجام می شود که یکی از دوایر اداره کل ثبت اسناد و املاک است. در خارج از تهران ، به موجب ماده 2 نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه ( مصوب 1311) ، ثبت شرکت در اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت به عمل می آید. در نقاطی که اداره یا دایره شعب ثبت اسناد وجود نداشته باشد، ثبت شرکت در دفتر اسناد رسمی و اگر دفتر اسناد رسمی، هم نباشد ، در دفتر دادگاه محل انجام خواهد گرفت. در صورت اخیر، شرکت باید در ظرف سه ماه از تاریخ تاسیس اداره یا دایره یا شعبه ثبت اسناد در محل استقرار دادگاه ، خود را در دفتر ثبت اسناد به ثبت برساند.


بر اساس قوانین گمرکی کشور ، این کارت مجوزی است که دارنده ی آن ، اعم از شخص حقیقی و حقوقی ، می تواند با داشتن آن ، اقدام به تجارت در عرصه واردات و صادرات کالا کند. این تجارت از ثبت سفارش و ترخیص کالا تا واردات از مناطق آزاد ، حق العمل کاری در گمرک و صادرات کالاهای مجاز را در بردارد. بر این اساس، ورود و صدور کالا برای کلیه تجار آزاد نیست و بازرگانانی می توانند مبادرت به ورود و صدور کالا کنند که دارای کارت بازرگانی باشند.

مشاوره رایگان ما برای اخذ کارت بازرگانی
مشاوره ما در تمامی زمینه های کاری موسسه ، صد در صد رایگان می باشد و همچنین جهت رفاه حال شما کاربران عزیز ، راه ها متعددی برای ارائه این خدمات قرار داده شده است. شما می توانید هر یک از این گزینه ها را به دلخواه خود انتخاب کنید و یا با مطالعه ادامه مطالب و دیدن فیلم های کوتاه ما ، بیش از پیش به هدف خود نزدیک شوید.

 
در انتهای صفحه بخش نظرخواهی قرار داده شده است که می توانید سوالات خود را مطرح کرده و در کمتر از 24 ساعت کاری پاسخ خود را دریافت کنید.
مراجعه حضوری
در قسمت تماس با ما ( بالای صفحه ) آدرس همراه با نقشه برای شما عزیزان قرار داده شده است.
شرایط و مدارک مورد نیاز برای اخذ کارت بازرگانی چیست؟
1- یک برگ اصل اظهارنامه ثبت نام در دفاتر بازرگانی که به گواهی اداره ثبت شرکت ها رسیده باشد.
2- اصل گواهی عدم سوء پیشینه که از زمان صدور آن 6 ماه بیشتر نگذشته باشد.
3- اصل مفاصاحساب مالیاتی موضوع 6 ماده ی قانون مالیات های مستقیم مبنی بر بلا مانع بودن صدور کارت بازرگانی.
4- اصل کارت ملی و یک سری کپی کامل از پشت و روی آن
5- سه قطعه عکس شش در چهار،جدید،تمام رخ ،ساده
6- ارائه اصل و کپی مدرک تحصیلی معتبر (حداقل دیپلم)
7- اصل کارت پایان خدمت یا معافیت دائم برای آقایان ویک سری کپی ازپشت روی آن
8- داشتن حداقل سن 23 سال تمام.
9- اصل گواهی بانک مبنی بر تایید حساب جاری و حسن اعتبار بانکی به نام متقاضی(با مهر امضای رئیس شعبه)

 
 


 
اساساً شرکت های تجاری برای فعالیت های بزرگ تجاری از ظرفیت بالایی برخورداراند. با این وجود، در میان خود انواع شرکت های تجاری نیز تفاوت های قابل توجهی وجود دارند. مثلاً ظرفیت شرکت سهامی عام برای تجمیع سرمایه های کوچک و تشکیل سرمایه های بسیار بزرگ کاملاَ متمایز از دیگر انواع شرکت تجاری است.
شرکت سهامی عام شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده است. سرمایه ای که موسسین آن قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین کرده اند. شرکت سهامی کامل ترین نوع از شرکت های سرمایه ای است که شرکاء در آن صاحبان سهام یا سهامداران نامیده می شوند. این شرکت ها که در آن  سرمایه های کوچک غیرتجاری تبدیل به یک سرمایه قابل توجه برای انجام معاملات تجاری می شوند دارای اهمیت زیادی می باشند.
در شرکت های سهامی بزرگ معمولاَ سهامداران نه مدیران شرکت را می شناسند و نه در کارهای شرکت کار دارند. شیوه اداره شرکت های سهامی عام کامل است و مقررات قابل توجهی راجع به نحوه اداره و شیوه مدیریت و اخذ تصمیم نسبت به آن وضع شده است. در تصمیم گیری در این شرکت ، رای اکثریت ملاک است و منظور از اکثریت نیز اکثریت سرمایه است. یعنی عده ای از شرکاء که بیش از نصف سرمایه شرکت را دارا باشند ولو آن که از لحاظ عددی این شرکاء در اکثریت نباشند . لذا شیوه اخذ تصمیم در این شرکت ساده و سریع است.
بنابرآنچه گفته شد، شرکت سهامی عام دارای ماهیتی مردمی تر و همگانی است. این شرکت به این علت که گاه طرح های بزرگ ملی را بر عهده می گیرد می تواند مدعیانی غیر از مدیران و بازرسان و سهامداران اعم از اشخاص حقیقی و حقوقی داشته باشد.

آغاز حیات شرکت سهامی عام
حیات شرکت سهامی عام را باید در دو مرحله تشریح نمود :
مرحله اول توافق اشخاصی است که علاقه مند به تشکیل یک شرکت سهامی عام می باشند. علاقه مندان به تشکیل چنین شرکتی ابتدا توافق می کنند با چند نفر و با چه اشخاصی و با چه آورده هایی این تصمیم خود را عملی کنند که به این اشخاص اصطلاحاَ موسسین تشکیل شرکت سهامی عام گویند. پس از این که موسسین شرکت در مورد اشخاص و تعداد نفرات موسسین و آورده های خود به تصمیم نهایی رسیدند باید مراحلی را طی نمایند تا بتوانیم مدعی شرکت سهامی عام در شرف تاسیس گردند. به عبارت دیگر از آن جا که شرکت سهامی عام برای جلب سرمایه های مهم ایجاد می شود و لازم است تعداد قابل ملاحظه ای شریک گرد هم مجمع شوند.
بالطبع تشکیل آن ها، متضمن مراحلی است. مرحله اول تاسیس آن به وسیله موسسان و مرحله دوم زمان پذیره نویسی است . یعنی این که علاقه مندان به پذیره نویسی به شرکت بپیوندند.
موسسان شرکت کسانی هستند که برای تاسیس شرکت پیش قدم شده، موضوع شرکت را انتخاب کرده و اقدامات لازم را برای جلب تعهد کنندگان سرمایه معمول می دارند و یا به عبارتی موسس شرکت به کسی اطلاق می شود که برای ایجاد شرکت پیش قدم می شود و سرمایه شرکت را از طریق جمع کردن شرکای دیگر فراهم می کند و مطابق مقررات قانونی اقدامات لازم را برای تشکیل شرکت به انجام می رساند. یا به عبارتی مبادرت به تاسیس شرکت می نمایند. تاسیس شرکت را به مجموعه اعمال مادی و حقوقی شرکای اولیه شرکت برای ایجاد شخصیت حقوقی گویند.
پس برای تاسیس شرکت های سهامی عام موسسین باید اقلاَ بیست درصد سرمایه ی شرکت را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام ( شرکت در شرف تاسیس ) نزد یکی از بانک ها سپرده سپس اظهارنامه ای به ضمیمه ی طرح اساسنامه ی شرکت و طرح اعلامیه ی پذیره نویسی سهام که به امضای کلیه موسسین رسیده باشد در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به دایره ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت شرکت ها وجود ندارد به اداره ی ثبت اسناد و املاک محل تسلیم و رسید دریافت کنند.
تبصره – هر گاه قسمتی از تعهد موسسین به صورت غیر نقد باشد باید عین آن یا مدارک مالکیت آن را در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع و گواهی بانک را به ضمیمه اظهارنامه و ضمایم آن به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند.
با توجه به ماده 6 لایحه اصلاح قانون تجارت مصوب 1347 شرایط اولیه در تاسیس شرکت های سهامی عام به شرح ذیل می باشند :
الف) تعهد اقلاَ بیست درصد سرمایه شرکت به صورت نقد یا غیرنقد.
ب) سپرده گذاری لااقل 35% از 20% تعهد شده در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس نزد یکی از بانک ها
ج) تسلیم اظهارنامه به اداره ثبت شرکت ها یا دایره ثبت شرکت ها در شهرستان ها یا دایره ثبت اسناد و املاک ؛
اظهارنامه مذکور در ماده 6 باید با قید تاریخ به امضای کلیه موسسین رسیده و موضوعات ذیل مخصوصاَ در آن ذکر شده باشد :
1. نام شرکت
2. هویت کامل و اقامتگاه موسسین
3. موضوع شرکت
4. مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیرنقد آن به تفکیک
5. تعداد سهام بانام و بی نام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که سهام ممتاز نیز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام
6. میزان تعهد هر یک از موسسین و مبلغی که پرداخت کرده اند با تعیین شماره حساب  و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است. در مورد آورده ی غیرنقد تعیین اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف آورده ی غیرنقد اطلاع حاصل نمود.
7. مرکز اصلی شرکت
8. مدت شرکت
د) تسلیم طرح اساسنامه
” طرح اساسنامه باید با قید تاریخ به امضای موسسین رسیده و مشتمل بر مطالب ذیل باشد :
1. نام شرکت
2. موضوع شرکت به طور صریح و منجز
3. مدت شرکت
4. مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
5. مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیرنقد آن به تفکیک
6. تعداد سهام بی نام و بانام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام .
7. تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هرحال از پنج سال م نخواهد بود.
8. نحوه انتقال سهام بانام
9. طریقه تبدیل سهام بانام به سهام بی نام و بالعکس
10. در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه، ذکر شرایط و ترتیب آن.
11. شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت.
12. مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی.
13. مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره ی آن ها
14. طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی
15. تعداد مدیران و طرزانتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت یا استعفا می کنند یا محجور یا تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت یا استعفا می کنند یا محجور یا معزول یا به جهات قانونی ممنوع می گردند.
16. تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران
17. تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند.
. قید این که شرکت یک بازرس خواهد داشت یا بیشتر و نحوه انتخاب و مدت ماموریت بازرس.
19. تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه
20. نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور آن
21. نحوه تغییر اساسنامه
ه) تسلیم طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام با امضاء موسسین
طرح اعلامیه پذیره نویسی مذکور در ماده 6 باید مشتمل بر نکات ذیل باشد :
1- نام شرکت؛
2- نوع فعالیت هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می شود؛
3- مرکز اصلی شرکت و شعب آن در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد؛
4- مدت زمان ثبت شرکت؛
5- هویت کامل و اقامتگاه و شغل موسسین، در صورتی که همه یا بعضی از موسسین در امور مربوط به موضوع شرکت یا امور مشابه آن،سوابق یا اطلاعات یا تجاربی داشته باشند ذکر آن به اختصار.
6- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن،به تفکیک و تعداد و نوع سهام در مورد سرمایه غیر نقد(جنسی)،تعیین مقدار و مشخصات و اوصاف و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف سرمایه غیر نقد اطلاع حاصل نمود.
7- در صورتی که موسسین مزایایی برای خود در نظر گرفته باشند،تعیین چگونگی و موجبات آن مزایا به تفصیل؛
8- تعیین مقداری از سرمایه که موسسین تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده اند؛
9- ذکر هزینه هایی که موسسین تا آن موقع جهت تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعاتی که انجام گرفته است پرداخت کرده اند و برآورد هزینه های لازم تا شروع فعالیت های شرکت؛
10- در صورتی که انجام موضوع شرکت قانوناَ مستم موافقت مراجع خاصی باشد،ذکر مشخصات اجازه نامه یا موافقت اصولی آن مرجع؛
11- ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی باید توسط پذیره نویس تعهد شود و تعیین مبلغی از آن که باید مقارن پذیره نویسی نقداَ پرداخت گردد؛
12- ذکر شماره و مشخصات حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام مورد نعهد باید به آن حساب واریز گردد و تعیین مهلتی که طی آن اشخاص ذی علاقه می توانند برای پذیره نویسی و پرداخت مبلغ نقدی به بانک مراجعه کنند؛
13- تصریح به اینکه اظهارنامه موسسین به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه علاقمندان،به مرجع ثبت شرکت تسلیم شده است؛
14- ذکر نام رومه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسسین،منحصراَ در آن منتشر خواهد شد؛
15- چگونگی تخصیص سهام به پذیره نویسان
بنابرآنچه گذشت مراحل اولیه تشکیل شرکت این است که اشخاصی که علاقه مند به تشکیل شرکت سهامی عام می باشند و حاضر به تعهد نمودن حداقل بیست درصد سرمایه شرکت هستند به عنوان موسسین تلقی شده که سی و پنج درصد از بیست درصد تعهد شده را نزد یک بانک معتبر با نام شرکت در شرف تاسیس سپرده گذاری می نمایند. به دلیل این که با توافقات حاصله میان این اشخاص که موسسین نامیده می شوند شرکت در شرف تاسیس ایجاد شده یعنی یک شخصیت مدنی با توافقات فیمابین آن ها که براساس نظریه قراردادی شرکت ها می توان ادعا نمود پایه و اساس تشکیل یک شرکت تجاری ایجاد گردیده است.
با وجود آنکه شرکت قبل از ثبت در مرجع ثبت شرکتها ایجاد می شود و شخصیت حقوقی پیدا می کند، ثبت شرکت در کارکرد آن نقش عمده ای دارد.در واقع، تا شرکت ثبت نشود نمی تواند برخی از اعمال حقوقی را انجام دهد: اولاً تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است.در صورت تخلف امضاکنندگان مسئول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود”(ماده 28 لایحه قانونی 1347)؛ ثانیاً انتشار اوراق قرضه ممکن نیست، مگر وقتی که کلیه سرمایه ثبت شده شرکت تادیه شده و دو سال تمام از تاریخ ثبت شرکت گذشته و دو ترامه آن به تصویب مجمع عمومی رسیده باشد”(ماده 55 لایحه قانونی 1347)؛ ثالثاَ استفاده از وجود تادیه شده به نام شرکت های سهامی در شرف تاسیس ممکن نیست، مگر پس از به ثبت رسیدن شرکت…” _ماده 22 لایحه قانونی 1347). در هر حال، اگر شرکت ظرف شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه مذکور در ماده 6 این قانون به ثبت نرسد، موسسان و پذیره نویسان می توانند به بانکی که پذیره نویسی نزد آن صورت گرفته است مراجعه کنند و تعهد نامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند.(ماده 19 لایحه قانونی 1347)
لذا موسسین، باید پس از سپرده گذاری، طرح اساسنامه و اعلامیه پذیره نویسی و اظهارنامه را به ثبت شرکت ها ارسال نمایند تا مجوز لازم جهت ثبت شرکت اخذ گردد.

 
در طول حیات شرکت، ممکن است قوانین حاکم بر شرکت تغییر کند یا برای آن که شرکت بتواند خود را با تحولات اقتصادی داخل و خارج آن تطبیق دهد، چهارچوب حقوقی اولیه ای را که برای فعالیت اقتصادی – تجاری خود در نظر گرفته است تغییر دهد. این موارد، وضعیت خاص جدیدی را در شرکت ایجاد می کنند و شرکت را دچار تغییر می سازند.
کلیه تغییرات مربوط به شرکت اعم از تغییرات اساسنامه ، افزایش یا کاهش سرمایه،  ورشکستگی، ابطال، تصفیه، تقسیم اموال و … باید فوراَ ثبت گردد. این تغییرات در صورتی امکان پذیر است که به وسیله مجمع عمومی فوق العاده و یا هیأت مدیره به تصویب رسیده باشد.
به موجب ماده 200 ق. ت ثبت تغییرات ذیل  در شرکت اامی است:
الف- تغییر اساسنامه
ب- تمدید مدت شرکت، زاید بر مدت مقرر
ح- انحلال شرکت، حتی در مواردی که انحلال به واسطه ی انقضای مدت شرکت صورت گیرد.
د- تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تبدیل شرکاء یا خروج بعضی از آن ها از شرکت
ه- تغییر اسم شرکت
و- در هر تقسیم راجع به مورد معین ماده ی 58 ق.ت در ماده ی نهم نظامنامه قانون تجارت، علاوه بر موارد بالا، تغییر مدیر یا مدیران شرکت هم افزوده شده است.
بدیهی است عدم انعکاس تغییرات مربوطه و یا هر گونه اخفاء اطلاعات که موجب ضرر و زیان و اغفال دیگران شود موجبات پاسخگویی فرد را فراهم نموده و عدم ثبت مراتب، نافی مسئولیت و جبران خسارات وارده و قصور قانونی شخص خاطی نخواهد بود.

مدارک لازم جهت ثبت تغییرات شرکت :
1) کپی شناسنامه و کارت ملی اعضای قدیم و جدید
2) تعداد سهام شرکت و اعضای قدیم و جدید
3) اسامی اشخاصی که حق امضا دارند
4) آدرس و کد پستی
5) سمت اعضای جدید و قدیم
6) کپی آخرین آگهی تغییرات
7) مبلغ سرمایه و ارزش ریالی
8) در صورت نقل و انتقال سهام برگه دارایی

مراحل ثبت تغییرات شرکت
همان طور که گفته شد، برای به ثبت رساندن تغییرات شرکت نیاز به تنظیم صورتجلسه است که ذیل آن می بایست به امضای اعضای شرکت رسیده باشد.چنانچه شرکتی قصد داشته باشد بطور همزمان چند تغییر در شرکت ایجاد کند مثلاَ تغییر آدرس، تغییر در سهام و… باید برای هر یک به طور جداگانه صورتجلسه تنظیم کند. صورتجلسات باید متناسب با نوع شرکت انتخاب شود.شرکت هایی که با مجوز به ثبت رسیده اند برای تغییرات شرکت خود باید از نهادهای مختلف گروهی مجوز گرفته و صورتجلسه تغییرات را هم که به تایید مجوز درآمده همراه با اصل مدارک و مجوز به اداره ثبت شرکت ها تقدیم نمایند.
جهت ثبت تغییرات شرکت ، در قدم اول می بایست به سامانه اداره ثبت شرکت ها به نشانی مراجعه نمایید و اطلاعات خواسته شده را به شرح ذیل  تکمیل کنید.
– انتخاب استان و واحد ثبتی.
– درج اطلاعات شرکت.
– درج شناسه ی ملی شرکت.
– درج شماره ثبت در صورت نداشتن شناسه ملی ( شماره ثبت در صورتجلسه تأسیس و اساسنامه شرکت.)
– تعیین نوع شرکت ( سهامی خاص، با مسؤلیت محدودو…)
– تعیین نوع صورتجلسه ( مجمع عمومی عادی، فوق العاده و …)
– تعیین تعداد اعضای حاضر درجلسه.
– وارد نمودن مشخصات کامل ( نام و نام خانوادگی، شماره ملی و …)
– مشخص نمودن سمت متقاضی.
– تعیین تاریخ برگزاری جلسه، ساعت شروع و پایان جلسه.
– دریافت شماره دسترسی 19 رقمی در قسمت پذیرش موقت.
– مشخص نمودن نام و نام خانوادگی و سمت اعضاء امضا کننده ی دفتر.
– درج تصمیمات اتخاذ شده در جلسه از فهرست نوع تصمیم.
– انتخاب و وارد نمودن نام درخواستی و ثبت نام (پیشنهاد پنج نام)
– مشخص نمودن اعضای حاضر در جلسه و عنوان سمت آنها در جلسه ( نوع شخص، نام شخص، مشصات شناسایی، تابعیت)
– درج شماره ملی در صورت ایرانی بودن و کد فراگیر اشخاص خارجی در صورت غیر ایرانی بودن.
– درج سمت در شرکت.
– مشخص کردن ارتباط اشخاص در جلسه. (نماینده و یا وکیل بودن)
– تأیید مدارک مورد نیاز بنا به تصمیمات انتخاب شده در جلسه و نوع  صورتجلسه توسط متقاضی.
– تایپ متن صورتجلسه ( استفاده از دریافت متن پیشنهادی رایانه )
– تأییدیه پذیرش جهت ارسال صورتجلسه مکانیزه به ثبت شرکتها.
لازم به ذکر است، با توجه به اینکه، تمام ممیزی ها بر مبنای اطلاعات وارد شده در متن صورتجلسه و اطلاعات کامل اشخاص حقیقی و حقوقی وارد شده در سامانه صورت می پذیرد، لذا نقص یا عدم ورود اطلاعات به منزله ی مردود شدن پذیرش صورتجلسه خواهد شد.
پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تأییدیه پذیرش، متقاضیان باید نسخه های اصلی صورتجلسات تنظیمی و ضمائم آن ها به همراه سایر مدارکی در که فوق ذکر شد، به اداره ثبت شرکت ها پست نمایند. اداره ی کل شرکتها در صورت صحت صورتجلسه و رعایت کردن کلیه اصول و قواعد قانونی آن و مطابقت موارد آن با پرونده ی اصلی، آگهی تغییرات ثبتی را صادر نموده که در رومه رسمی و کثیرالانتشار اطلاع رسانی شود.

ثبت تغییرات شرکت در مناطق آزاد
طبق ماده ی 10 ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد اشخاص حقوقی مکلفند به منظور ثبت هر گونه تغییرات در اساسنامه و ترکیب هیات مدیره،بازرسان،صاحبان امضای مجاز، کاهش یا افزایش سرمایه و انحلال شرکت یا موسسه ظرف یک هفته مراتب را به صورت کتبی به واحد ثبتی منطقه اطلاع دهند.عدم اطلاع به موقع رافع مسئولیت مدیران اشخاص حقوقی مذکور نخواهد بود. »
به موجب ماده ی 5 مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد» این موارد عبارتند از:
1) تغییرات در اساسنامه
2) تغییرات در مدیران
3) تغییرات در سرمایه
4) تغییرات در سهام سهامداران
شایان ذکر است، درمورد شرکت های بیمه ، چون تاسیس آن ها با مجوز شرکت بیمه ی مرکزی ایران صورت می گیرد، در طول فعالیت نیز شرکت بیمه ی مرکزی بر آن ها نظارت دارد و از این رو، اعمال برخی از تغییرات موکول به موافقت بیمه ی مرکزی ایران گردیده است.
وفق ماده ی 10 مقررات تاسیس وفعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد ، چنانچه شرکت بیمه بر خلاف اساسنامه ی خود یا سایر مقررات  حاکم  بر شرکت های بیمه رفتار کند،شرکت بیمه ی مرکزی فعالیت شرکت مزبور را بطور موقت یا دائم ممنوع می کند.همچنین طبق ماده ی 9 از همان مقررات، در صورت ورشکستگی یا عدم توانایی مالی شرکت بیمه،شرکت بیمه ی مرکزی می تواند پروانه ی فعالیت شرکت بیمه را لغو کند.
بطور کلی هرگونه تغییرات در اساسنامه بانک ها و موسسات اعتباری باید به پیشنهاد سازمان منطقه آزاد به تایید شورای پول و اعتباربرسد. ( تبصره ی 1 ماده ی 4 آئین نامه ی اجرائی عملیات پولی و بانکی در مناطق آزاد )

ثبت تغییرات در شرکت های خارجی
مرجع ثبت شعب و نمایندگی شرکت خارجی تنها اداره ی ثبت شرکت های تهران می باشد.
تغییرات راجع به نمایندگان شرکت و یا مدیران یا شعب آن باید به اداره ثبت اسناد اطلاع داده شود.تا وقتی که این اطلاع داده نشده عملیاتی که نماینده و یا مدیر سابق به نام شرکت انجام داده عملیات شرکت محسوب است؛ مگر اینکه شرکت اطلاع اشخاصی را که به استناد این ماده ادعای حقی می کنند از تغییر نماینده یا مدیر خود به ثبوت برساند.(ماده 7 قانون ثبت شرکت ها)
قانون ثبت شرکت ها در خصوص ورشکستگی، انحلال و تصفیه شرکت های خارجی، مورد را به سکوت برگزار نموده است.به طور مسلم هنگامی که شرکت در کشور اصلی خود ورشکسته و یا منحل می گردد، شعبه آن نیز در ایران منحل می گردد و انحلال ورشکستگی آن ها تابع مقررات اصلی خود شرکت می باشد.




این مقاله با هدف بررسی وجوه افتراق تاسیس و ثبت شرکت تعاونی با شرکت سهامی تهیه گردیده است .متقاضیان عزیز، علاوه بر مطالعه این مطلب، در صورت نیاز به کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مورد مطالعه قرار دهند :

- راهنمای گام به گام تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص
- شرایط لازم جهت ثبت و تاسیس شرکت سهامی عام چیست ؟
- شرایط تشکیل و ثبت شرکت تعاونی چیست ؟
22 تفاوت عمده تاسیس و ثبت شرکت تعاونی با شرکت های سهامی

برای روشن ساختن وجوه تمایز شرکت های متشکله بر اساس اصول بازرگانی و شرکت های متشکله بر مبنای اصول تعاون ، به ذکر اهم وجوه افتراق بین یکی از شرکت های تجاری با شرکت تعاونی مبادرت می نماید :
1- تشکیل شرکت های سهامی به وسیله عموم افراد علاقه مند، بدون قید و شرطی با رعایت تشریفات قانونی مربوط به عمل می آید. ولی شرکت تعاونی بین گروه خاص یا صاحبان حرف و مشال بخصوصی تشکیل می شود.
2- در شرکت های سهامی که مبتنی بر اصول بازرگانی هستند ، هدف از عملیات تجاری انتفاع بوده و به قصد تحصیل منفعت تشکیل می شوند. همین طور است دیگر شرکت های بازرگانی . ولی شرکت تعاونی که مبتنی بر پایه اصول تعاون می باشد ، هدف اساسی آن تامین آسایش طبقه خاصی است که آن را تشکیل داده اند. یا در سطح گسترده تر ، تامین رفاه تمام افراد یک جامعه می باشد.
3- در شرکت های سهامی حداقل سرمایه شرکت در قانون مشخص شده است. ( طبق قانون فعلی در شرکت های سهامی عام 5 میلیون ریال و در شرکت های سهامی خاص یک میلیون ریال می باشد ) ولی در شرکت های تعاونی حداقلی برای سرمایه مقرر نشده و سرمایه نیز متغیر و نامحدود است. ( ماده 10 ق. ش. ت ) و میزان سهام یک عضو نباید از یک هفتم کل سرمایه شرکت کند. ( ماده 11 ق. ش. ت )
4- افزایش یا کاهش سرمایه در شرکت های سهامی با تصویب مجمع عمومی فوق العاده و طبق تشریفات مقرر در لایحه قانونی 24 / 12 / 1347 انجام می پذیرد. ولی طبق تبصره ماده 10 قانون شرکت های تعاونی مصوب 16/ 3/ 1350 افزایش سرمایه شرکت تعاونی از طریق خرید سهام از شرکت به وسیله اعضای جدید و یا افزایش تعداد سهام اعضای قبلی شرکت صورت می گیرد و کاهش آن با خروج هر عضوی از شرکت و استرداد سهام به شرکت انجام می پذیرد.
ماده 6 قانون مذکور می گوید : " خروج هر عضو از شرکت ، اختیاری است و نمی توان آن را منع کرد و بهای سهم یا سهام او ، حداکثر به ارزش اسمی باید ظرف یکسال از تاریخ خروج عضو از شرکت نقداَ پرداخت شود " .
5- دارنده سهم در شرکت سهامی ، صاحب سهم یا سهامدار نامیده می شود ولی در شرکت های تعاونی، دارنده سهم ( عضو ) شناخته می شود. در تعریف ( عضو) بند 1 ماده 1 قانون شرکت های تعاونی می گوید :
" عضو : در شرکت ها و اتحادیه های تعاونی هر صاحب سهم ، اعم از این که شخص حقیقی یا حقوقی باشد، عضو شرکت یا اتحادیه نامیده می شود " .
6- نقل و انتقال سهام در شرکت های سهامی با توجه به مصرحات قانونی و مقررات اساسنامه به هر شخصی که باشد، امکان پذیر است. ولی در شرکت های تعاونی، نقل و انتقال سهام به غیر عضو مجاز نیست. ( ماده 12 ) قانون شرکت های تعاونی می گوید : " انتقال سهام شرکت های تعاونی به غیر عضو شرکت مجاز نیست ".
7- شرکت سهامی اصطلاحاَ به شرکت سرمایه موسوم است. زیرا در واقع مشارکت سرمایه ها است و در قبال اصطلاح ( شرکت سرمایه ) اصطلاح ( شرکت شخص ) به کار می رود ، مثل شرکت های تضامنی و نسبی. زیرا در این شرکت ها شخصیت شرکا موجب اعتبار شرکت است. ولی شرکت تعاونی، مشارکت انسان است با هدف خودیاری .
8- در شرکت های سهامی ضابطه تقسیم منافع در اساسنامه پیش بینی و معمولاَ بر پایه سهم سرمایه بین شرکا تقسیم می گردد. ولی در شرکت های تعاونی ضابطه پرداخت سود به اعضا مقدار معاملات و میزان خرید آن ها می باشد و چون هدف از این شرکت ها تامین رفاه اعضاست، لذا سود سرمایه محدود شده و با پایه قرار دادن میزان خرید اعضا که مالاَ منفعتی را هم به ازای خریدهای معموله به شرکت پرداخت می کنند ، در واقع بین سود پرداختی اعضا به شرکت و منافع دریافتی آنان از شرکت رابطه مستقیم وجود دارد.
بندهای 3 و 4 و 5 ماده 1 قاننون شرکت های تعاونی، اصطلاحات : ( در آمد ویژه ) و ( سود ) و ( مازاد برگشتی ) را به شرح آتی تعریف می کند :
3: " در آمد ویژه : مبلغی است که از عملیات و معاملات یک شرکت یا اتحادیه تعاونی، در یک دوره مالی ، پس از وضع هزینه و استهلاکات حاصل می شود . "
4: " سود سهم : مبلغی از درآمد ویژه سالانه شرکت یا اتحادیه تعاونی است که در هر سال به هر سهم اختصاص داده می شود ".
5: " مازاد برگشتی : مبلغی از درآمد ویژه شرکت یا اتحادیه تعاونی است که برای تقسیم بین اعضا به تناسب میزان معاملات آن ها با شرکت یا اتحادیه تعاونی در حدود مقررات این قانون اختصاص داده می شود ".
9- حداقل تعداد شرکا : حداقل تعداد سهامدار در شرکت های سهامی عام 5 نفر و در شرکت های سهامی خاص 3 نفر هستند.
ولی تبصره ماده 2 قانون شرکت های تعاونی می گوید : " تعداد اعضای شرکت تعاونی نباید از 7 نفر عضو کم تر باشد ".
10- در شرکت های سهامی ، صاحبان سهام در بدو تاسیس شرکت فقط 35% سهام مورد تعهد را پرداخت می نمایند. ( مواد 6 و 20 لایحه قانونی ) ولی ماده 4 قانون شرکت های تعاونی می گوید : " شرایط عضویت در شرکت تعاونی خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد ".
بنابراین هر عضوی در موقع تاسیس شرکت تعاونی یا قبول عضویت آن هر قدر سهم بخرد ، که حداقل آن یک سهم است ، باید تمام بهای سهام مورد خریداری را پرداخت نماید.
11- حق رای : در مجامع عمومی شرکت های سهامی ، هر سهامدار به اندازه سرمایه ای که در شرکت گذاشته ، حق رای دارد. تبصره ماده 75 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 / 12 / 1347 می گوید :
" در مجمع عمومی موسس، کلیه موسسین و پذیره نویسان حق حضور دارند و هر سهم دارای یک رای خواهد بود " .
ولی در شرکت تعاونی هر عضو فقط دارای یک رای است ، ولو این که دارای چندین سم باشد. ماده 194 قانون تجارت مصوب 13 / 2/ 1311 می گوید :
" . هیچ یک از شرکا نمی تواند در مجمع عمومی بیش از یک رای داشته باشد " . و ذیل ماده 7 قانون تشکیل شرکت های تعاونی می گوید :
" . در مجمع عمومی هر عضو قطع نظر از تعداد سهام ، فقط دارای یک رای است ". بدین ترتیب در شرکت های تعاونی ، انسان ها رای دارند نه سرمایه ها .
12- در شرکت های سهامی ، اندوخته ها اعم از اندوخته های قانونی یا اختیاری به انحلال شرکت پس از کسر کسورات قانونی، بین سهامداران تقسیم می شود. ( ماده 90 لایحه ) ولی در شرکت های تعاونی اگر شرکت منحل شود ، اندوخته ها غیرقابل تقسیم بوده و می بایست برای تامین آسایش اعضاء صرف شده و یا به سایر شرکت های تعاونی واگذار گردد.
ماده 16 قانون شرکت تعاونی می گوید :
" با انحلال شرکت تعاونی، مانند حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم شرکت ، پس از تصفیه . یا به وجوه ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم شرکت یا اتحادیه تعاونی که با همان مقاصد در حوزه مربوط فعالیت می کنند، انتقال داده می شود یا به مصرف امور اجتماعی و عام المنفعه همان حوزه خواهد رسید . ".
13- نصاب برداشت برای اندوخته قانونی، در شرکت های سهامی یک بیستم ( 5% ) سود خالص است. ( مواد 140 و 238 لایحه قانونی ) ولی این نصاب در شرکت های تعاونی حداقل 12% است که به حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم منظور میشود.
14- کسر اندوخته قانونی در شرکت های سهامی، تا زمانی اامی است که اندوخته قانونی به یک دهم سرمایه بالغ گردد ولی در شرکت های تعاونی کسر اندوخته قانونی غیرقابل تقسیم ، تا زمانی اامی است که به میزان معدل سرمایه سه سال اخیر شرکت برسد.
15- در شرکت سهامی به تصویب مجمع عمومی عادی، اعضای هیئت مدیره موظف بوده و در صورت غیرموظف بودن نیز ممکن است حق حضور در جلسات دریافت نمایند. ولی خدمات هیئت مدیره در شرکت تعاونی افتخاری و بلاعوض است.
16- چون هدف شرکت های سهامی سودجویی است ، لذا مالیات آن ها به موجب مواد 105 تا 1 قانون مالیات های مستقیم مصوب 3 / 12 / 1366 تشخیص و به نرخ مقرر در ماده 131 آن قانون وصول می شود. ولی چون شرکت های تعاونی قصد خودیاری دارند، لذا مالیات وصولی آن ها بر اساس همان قانون و ماده 107 به بعد قانون شرکت های تعاونی بر مبنای نرخ کم تری بوده و در برخی موارد نیز معاف از پرداخت آن می باشند.
17- در شرکت های سهامی ماده 29 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت می گوید :
" در شرکت های سهامی عام مبلغ هر سهم نباید از ده هزار ریال بیش تر باشد " . و لایحه قانونی مذکور نسبت به مبل اسمی سهام شرکت های سهامی خاص ساکت است.
ولی در شرکت های تعاونی ماده 194 قانون تجارت می گوید : " در صورتی که شرکت تعاونی تولید یا مصرف مطابق اصول شرکت سهامی تشکیل شود، حداقل سهام یا قطعات سهام ده ریال خواهد بود ".
- در شرکت های سهامی ماده 94 لایحه قانونی می گوید :
" هیچ مجمع عمومی . با هیچ اکثریتی نمی تواند بر تعهدات صاحبان سهام بیفزاید ".
ولی در شرکت های تعاونی بر طبق تبصره ماده 5 قانون شرکت های تعاونی :
" می توان در اساسنامه شرکت، قبول اعضای جدید را علاوه بر خرید سهام ، به پرداخت مبلغی به عنوان حق عضویت متناسب با هزینه توسعه وسائل و یا امکانات شرکت برای انجام خدمات اضافی موکول کرد ".
19- شرکت های سهامی به وسیله هیئت مدیره ای که از بین صاحبان سهام انتخاب شده، و کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند اداره می شوند و عده اعضای هیئت مدیره در شرکت های سهامی عام نباید از 5 نفر کمتر باشد.
ولی در شرکت های تعاونی می بایست حداقل سه نفر عضو اصلی و یک نفر عضو علی البدل هیئت مدیره از بین اعضا انتخاب شوند.
20- مدت ماموریت هیئت مدیره در شرکت های سهامی از دو سال نخواهد کرد ولی اعضای هیئت مدیره در شرکت های تعاونی برای مدت 3 سال انتخاب می شوند.
21 - در شرکت های سهامی ورود شرکا به شرکت یا خروج آن ها از شرکت در اثر نقل و انتقال سهام امکان پذیر است. ( مواد 40 و 41 لایحه قانونی )
ولی در شرکت های تعاونی، قبول درخواست عضویت و اخراج عضوی از شرکت با توجه به مصوبه مجمع عمومی در اختیار هیئت مدیره می باشد که این روش ناشی از اصل آزادی عضویت در شرکت های تعاونی است.
22- در شرکت های سهامی ممکن است سهام بی نام یا سهام بانام صادر شود ولی در شرکت تعاونی، سهام بانام خواهد بود.


آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

fodaconfspeak possorttuka ثبت شرکت - ثبت فوری شرکت خندوانه ( رمان ، اخبار ، فیلم ، موزیک ، sms ، جوک و .... ) fefunslames Benjamin's style پشت پرده اغتشاشات2: آموزش کسب درآمد از اینترنت کاملاً واقعی llafkaablowav contfurtito